<p class="ql-block">唐·韓愈《春雪》</p><p class="ql-block">新年都未有芳華,二月初驚見草芽。</p><p class="ql-block">白雪卻嫌春色晚,故穿庭樹作飛花。</p> <p class="ql-block">《江天暮雪》元 陳孚</p><p class="ql-block">長(zhǎng)空卷玉花,汀洲白浩浩。</p><p class="ql-block">雁影不復(fù)見,千崖暮如曉。</p><p class="ql-block">漁翁寒欲歸,不記巴陵道。</p><p class="ql-block">坐睡船自流,云深一蓑小。</p> <p class="ql-block">唐·劉長(zhǎng)卿《逢雪宿芙蓉山主人》</p><p class="ql-block"> 日暮蒼山遠(yuǎn),天寒白屋貧。</p><p class="ql-block">柴門聞犬吠,風(fēng)雪夜歸人。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">詠雪</p><p class="ql-block">吳均(南北朝)</p><p class="ql-block">微風(fēng)搖庭樹,細(xì)雪下簾隙。</p><p class="ql-block">縈空如霧轉(zhuǎn),凝階似花積。</p><p class="ql-block">不見楊柳春,徒見桂枝白。</p><p class="ql-block">零淚無(wú)人道,相思空何益。</p> <p class="ql-block">唐·白居易《夜雪》</p><p class="ql-block"> 已訝衾枕冷,復(fù)見窗戶明。</p><p class="ql-block">夜深知雪重,時(shí)聞?wù)壑衤暋?lt;/p> <p class="ql-block">唐·柳宗元《江雪》</p><p class="ql-block"> 千山鳥飛絕,萬(wàn)徑人蹤滅。</p><p class="ql-block">孤舟蓑笠翁,獨(dú)釣寒江雪。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">宋·盧梅坡《雪梅·其一》</p><p class="ql-block"> 梅雪爭(zhēng)春未肯降,騷人閣筆費(fèi)評(píng)章。</p><p class="ql-block">梅須遜雪三分白,雪卻輸梅一段香。</p> <p class="ql-block">清·鄭燮《山中雪后》</p><p class="ql-block">晨起開門雪滿山,雪晴云淡日光寒。</p><p class="ql-block">檐流未滴梅花凍,一種清孤不等閑。</p> <p class="ql-block">唐·祖詠《終南望余雪》</p><p class="ql-block"> 終南陰嶺秀,積雪浮云端。</p><p class="ql-block">林表明霽色,城中增暮寒。</p> <p class="ql-block">玉梅令</p><p class="ql-block">作者: 姜夔 (宋代)</p><p class="ql-block">疏疏雪片。散入溪南苑。春寒鎖、舊家亭館。有玉梅幾樹,背立怨東風(fēng),高花未吐,暗香已遠(yuǎn)。</p><p class="ql-block">公來(lái)領(lǐng)略,梅花能勸。花長(zhǎng)好、愿公更健。便揉春為酒,翦雪作新詩(shī),拚一日、繞花千轉(zhuǎn)。</p> <p class="ql-block">注釋</p><p class="ql-block">疏疏:形容雪片飄落稀疏的樣子。</p><p class="ql-block">溪南苑:溪邊的園子。</p><p class="ql-block">舊家:從前的、舊時(shí)的。</p><p class="ql-block">背立:背對(duì)著。</p><p class="ql-block">領(lǐng)略:欣賞、感受。</p><p class="ql-block">揉春為酒:把春天的氣息揉進(jìn)酒里,意即釀造美酒。</p><p class="ql-block">翦雪:裁剪雪花,這里指以雪為靈感創(chuàng)作。</p><p class="ql-block">拚(pàn):甘愿、不惜。</p> <p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">稀疏的雪片,飄落在溪南的園子里。春寒籠罩著舊時(shí)的亭臺(tái)館舍。有幾株玉梅,背對(duì)著東風(fēng)似含幽怨,高高的花朵還未綻放,清幽的香氣卻已飄遠(yuǎn)。您來(lái)欣賞這梅花,梅花仿佛也能勸人。愿梅花長(zhǎng)久美好,也祝您更加康健。就把春光揉成美酒,將雪花剪裁成新詩(shī),我甘愿一整天繞著梅花千回百轉(zhuǎn)。</p> <p class="ql-block">念奴嬌·天丁震怒(金·完顏亮)</p><p class="ql-block"> 原文</p><p class="ql-block">天丁震怒,掀翻銀海,散亂珠箔。六出奇花飛滾滾,平填了山中丘壑。皓虎顛狂,素麟猖獗,掣斷真珠索。玉龍酣戰(zhàn),鱗甲滿天飄落。</p><p class="ql-block">誰(shuí)念萬(wàn)里關(guān)山,征夫僵立,縞帶沾旗腳。色映戈矛,光搖劍戟,殺氣橫戎幕。貔虎豪雄,偏裨英勇,共與談兵略。須拼一醉,看取碧空寥廓。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">關(guān)鍵注解:</p><p class="ql-block"> 1六出奇花:雪花六角,故稱“六出”。</p><p class="ql-block">?2玉龍酣戰(zhàn),鱗甲滿天飄落:以玉龍相斗、鱗甲紛飛喻大雪,想象奇絕,氣魄宏大。</p><p class="ql-block">?3縞帶沾旗腳:白雪沾在戰(zhàn)旗邊緣,如白綢纏繞,寫雪中軍營(yíng)之景。</p><p class="ql-block"> 風(fēng)格:俚而實(shí)豪,通篇無(wú)纖柔之態(tài),全是北國(guó)大雪的雄渾與兵戈殺氣,與傳統(tǒng)詠雪詞迥異。</p><p class="ql-block">?玉龍酣戰(zhàn),鱗甲滿天飄落——以戰(zhàn)喻雪,是這首詞最震撼的千古名句。</p> <p class="ql-block">問(wèn)劉十九(唐·白居易)</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">綠蟻新醅酒,紅泥小火爐。</p><p class="ql-block">晚來(lái)天欲雪,能飲一杯無(wú)?</p>