欧美精品久久性爱|玖玖资源站365|亚洲精品福利无码|超碰97成人人人|超碰在线社区呦呦|亚洲人成社区|亚州欧美国产综合|激情网站丁香花亚洲免费分钟国产|97成人在线视频免费观|亚洲丝袜婷婷

極目平蕪無(wú)俗事,一竿晴日暖天涯---天中詩(shī)詞文韻89期

天中山人魏世龍

<div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">馬德玉《梅花園》解析鑒賞<br></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">梅花園</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">馬德玉</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">未臘先探香雪枝,眸中便有著花時(shí)。</div><div style="text-align: center;">何當(dāng)再得彌天白,粉蕊含嗔笑一癡。</div><br><div style="text-align: center;">一、情感意境:探梅盼雪的癡絕雅懷</div><div style="text-align: center;"><br></div> 此詩(shī)以 “未臘先探” 的早訪梅枝起筆,將詩(shī)人對(duì)梅花的殷切期盼與細(xì)膩情思融入寒枝暗香之中。首句 “香雪枝” 既狀梅花色白如雪、氣清似香的特質(zhì),又鋪墊出清冷雅致的基調(diào);次句 “眸中便有著花時(shí)” 由實(shí)景入虛境,把眼前未盛的梅枝幻化為繁花滿樹(shù)的模樣,藏著對(duì)花期的熱切期許。后兩句以 “彌天白” 的壯闊想象拓開(kāi)意境,將盼梅之情升華為對(duì)漫天梅雪共舞盛景的渴慕,末句 “粉蕊含嗔笑一癡” 則以擬人化筆法,讓梅花似嗔還笑,既呼應(yīng)詩(shī)人的 “癡”,又將這份愛(ài)梅的執(zhí)念化為靈動(dòng)意趣,整體意境空靈清逸,兼具雅致之韻與天真之態(tài)。<div><br><div style="text-align: center;">二、語(yǔ)言風(fēng)格:清淺空靈,淡中藏趣</div><div style="text-align: center;"><br></div> 全詩(shī)語(yǔ)言質(zhì)樸清簡(jiǎn),無(wú)華麗辭藻堆砌,卻兼具凝練與靈動(dòng)?!跋阊?以通感手法融視覺(jué)(雪色)與嗅覺(jué)(暗香),寥寥二字便勾勒出梅花神韻,契合 “飄逸空靈” 的審美;“著花時(shí)”“彌天白” 等表述淺近卻有畫(huà)面張力,從近景枝丫到遠(yuǎn)景漫天,空間感自然鋪展?!昂列σ话V” 的擬人化表達(dá)尤為精妙,將梅花賦予人情,于淡語(yǔ)中藏機(jī)趣,既保留了古典詠物詩(shī)的雅致,又添幾分鮮活的煙火氣,淺語(yǔ)深衷,余味悠長(zhǎng)。</div><div><br><div style="text-align: center;">三、結(jié)構(gòu)章法:由實(shí)入虛,跌宕收束</div><div style="text-align: center;"><br></div> 詩(shī)歌采用 “實(shí)景 - 虛想 - 宏愿 - 諧趣收” 的四層章法,節(jié)奏跌宕且銜接無(wú)痕。首聯(lián)先寫(xiě)實(shí)景:未到臘月便尋訪梅枝,由眼前之景生 “著花” 的虛想,從 “探” 的動(dòng)作到 “眸中” 的心理活動(dòng),完成由實(shí)到虛的第一層過(guò)渡;頷聯(lián)(后兩句)轉(zhuǎn)而拓開(kāi)格局,以 “何當(dāng)再得” 的設(shè)問(wèn)引出 “彌天白” 的宏闊想象,將情感推向高潮,是章法上的 “宕開(kāi)”;末句陡然收束,以梅花 “含嗔笑癡” 的擬人情態(tài),將前文的熱切期盼化為諧趣,從宏闊之境落回細(xì)膩之態(tài),形成 “揚(yáng)而后抑、放而后收” 的跌宕節(jié)奏,首尾圓融且余韻裊裊。</div><div><br></div> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">冬日野望</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">文/東方書(shū)劍</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">寒空萬(wàn)里雁南斜,曠野風(fēng)梳白草花。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">極目平蕪無(wú)俗事,一竿晴日暖天涯。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">霜降</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">文/黃琨</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">菊長(zhǎng)桂短戀秋風(fēng),香重香輕幾日同。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">寒露匆匆清暑燥,又迎霜降染丹紅。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">小雪</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">黃濤</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">小雪新晴照遠(yuǎn)天,疏林綴玉淡含煙。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">籬邊菊老梅初動(dòng),待寫(xiě)東君第一箋。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">冬至<br>黃連春<br>天寒地凍水成冰,冬至陽(yáng)生漸釋凌。 <br>翁媼圍爐閑話敘,梅花含萼待春升。<br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">冬菊</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">宋乃良</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">冬氣凌田綠色稠,疏林不落水邊鷗。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">黃花難阻暗香過(guò),獨(dú)炫庭前半個(gè)秋。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">苔痕</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">魏世龍</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">石上苔痕印履輕,松陰深處聽(tīng)流鶯。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">榮華過(guò)眼如飛絮,懶向人間問(wèn)利名。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">再聽(tīng)電影插曲《英雄贊歌》</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">王俊才</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">鏗響贊歌飛九霄,兵塵滾滾戰(zhàn)旗飄。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">狼煙散盡威名在,英烈魂靈感碧寥。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">孟冬麥田</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">王付軍</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">葉如綠劍向霜天,風(fēng)起舞搖青野阡。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">漫卷寒云遮遠(yuǎn)岫,潛昭春信壟田間。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">梅</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">趙長(zhǎng)遠(yuǎn)</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">驛外斷橋留墨痕,詠她重讀陸游魂。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">疏枝影散春前路,冷蕊香凝雪后村。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">雪韻關(guān)東</div><div style="text-align: center;">文/叢延春</div><div style="text-align: center;">塞外霜天雪漫山,梅阡柳陌立崖前。</div><div style="text-align: center;">清蟄難忍深庭靜,與我爭(zhēng)吟月一彎。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">夢(mèng)中</div><div style="text-align: center;">文/陳宏元</div><div style="text-align: center;">夢(mèng)中說(shuō)得是多財(cái),身外名聲虛妄來(lái)。</div><div style="text-align: center;">苦難何須滄海渡,貴人指點(diǎn)笑常開(kāi)。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">游江油市“明月島公園”</div><div style="text-align: center;">文/陳德興</div><div style="text-align: center;">草徑花叢覽古松,拱橋園柳白云中。</div><div style="text-align: center;">月宮瑤殿眾仙贊,詠唱銀河頌碧空。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">傷惜</div><div style="text-align: center;">文/曹宏</div><div style="text-align: center;">無(wú)限風(fēng)光落日斜,白云蒼狗指間沙。</div><div style="text-align: center;">空嘆逝水蹉跎歲,唯愿來(lái)生如夏花。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">初冬寄遠(yuǎn)</div><div style="text-align: center;">文/戴德興</div><div style="text-align: center;">寒潭如硯待輕磨,風(fēng)卷千峰作信波。</div><div style="text-align: center;">忽有霜禽穿竹過(guò),翅尖遙點(diǎn)故山阿。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">遙看朝鮮</div><div style="text-align: center;">文/關(guān)成民</div><div style="text-align: center;">鴨綠江波熔落日,透衣寒氣起涼飔。</div><div style="text-align: center;">萬(wàn)家燈火明鄰岸,一樹(shù)垂楊雙鷺鷥。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">大雪節(jié)感懷</div><div style="text-align: center;">文/輝叔</div><div style="text-align: center;">剪燭寒燈瘦影斜,不知誰(shuí)煮一壺茶?</div><div style="text-align: center;">窗前又掛銀鉤月,院外今栽玉蝶花。</div><div style="text-align: center;"><br></div> <div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">馬陵山懷古</div><div style="text-align: center;">文/何愛(ài)民</div><div style="text-align: center;">馬陵故壘起秋風(fēng),一枕興亡落照中。</div><div style="text-align: center;">垓下歌殘寒浪逝,殘碑猶記楚英雄。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">詠玉環(huán)</div><div style="text-align: center;">文/呂程</div><div style="text-align: center;">霓裳舞罷荔枝香,一騎紅塵為汝忙。</div><div style="text-align: center;">不是馬嵬坡下恨,怎知傾國(guó)亦傾唐。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">詠蟹</div><div style="text-align: center;">文/羅啟明</div><div style="text-align: center;">不肯隨俗少友朋,卻非有意要橫行。</div><div style="text-align: center;">天然本色真如此,哪管江湖豎惡名。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">無(wú)題</div><div style="text-align: center;">文/陸安</div><div style="text-align: center;">還沒(méi)攀上最高崇,易被敵群前后攻。</div><div style="text-align: center;">巧妙周旋通后路,穿插機(jī)動(dòng)往前沖。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">杏壇拾遺</div><div style="text-align: center;">文/劉臣民</div><div style="text-align: center;">歲月沉香未減痕,疏風(fēng)染葉韻長(zhǎng)存。</div><div style="text-align: center;">誰(shuí)言日暮催人老,銀杏含霜遍是金。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">核桃</div><div style="text-align: center;">文/梅引雪深</div><div style="text-align: center;">自補(bǔ)靈清俗念希,光陰鏨刻皺痕依。</div><div style="text-align: center;">軀輕納竅盤(pán)龍臥,待至金秋可露機(jī)。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">自吟</div><div style="text-align: center;">文/宋興恒</div><div style="text-align: center;">照鏡驚呆鬢似銀,算來(lái)六十四年身。</div><div style="text-align: center;">山溪庭院花爭(zhēng)發(fā),忘卻舊時(shí)迷幾人。</div><div style="text-align: center;"><br></div> <div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">賀貴州市市通高鐵</div><div style="text-align: center;">文/宋士杰</div><div style="text-align: center;">金線穿珠織九城,鋼輪碾軋萬(wàn)山平。</div><div style="text-align: center;">黔人夙愿得償際,興義朝陽(yáng)笛一聲。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">山村夜飲</div><div style="text-align: center;">文/盛戈</div><div style="text-align: center;">山宿冬霄雪掩扉,賓朋夜酌醉方微。</div><div style="text-align: center;">風(fēng)掀柴柵犬輕吠,疑是東家打酒歸。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">守癡</div><div style="text-align: center;">文/滕陽(yáng)公</div><div style="text-align: center;">溫柔夢(mèng)里舊時(shí)人,未料秋來(lái)忽轉(zhuǎn)身。</div><div style="text-align: center;">可笑葡萄架前影,任襟滴淚落花塵。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">初冬賞景</div><div style="text-align: center;">文/田興才</div><div style="text-align: center;">霜鋒削盡萬(wàn)林秋,獨(dú)剩寒枝畫(huà)月鉤。</div><div style="text-align: center;">莫道冬來(lái)無(wú)艷色,風(fēng)槎蘆雪上人頭。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">歲月匆匆催人老</div><div style="text-align: center;">文/唐春林</div><div style="text-align: center;">玉兔牽緣志趣同,卻因生計(jì)各西東。</div><div style="text-align: center;">魁山腳下重相聚,已是林泉白發(fā)翁。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">郊行</div><div style="text-align: center;">文/王玉孚</div><div style="text-align: center;">也無(wú)荒岸也無(wú)畦,雪后郊原一望迷。</div><div style="text-align: center;">何物忽然消靜寂,數(shù)聲野雉出林西。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">雪后</div><div style="text-align: center;">文/王樓</div><div style="text-align: center;">雪積三尺戶封門(mén),嫗叟孤單斷米薪。</div><div style="text-align: center;">志愿挺身幫寡老,肩背挑擔(dān)送溫馨。</div><div style="text-align: center;"><br></div> <div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">楊玉環(huán)</div><div style="text-align: center;">文/王殿奎</div><div style="text-align: center;">明皇寵愛(ài)夢(mèng)難溫,荒冢青青草尚存。</div><div style="text-align: center;">一帶嵐山多寂寞,日斜空自喚香魂。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">大雪</div><div style="text-align: center;">文/吳錫峰</div><div style="text-align: center;">玉樹(shù)瓊花映紫寰,寒天素靄掩西山。</div><div style="text-align: center;">紅梅窗外含新蕊,倩影幽香沁笑顏。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">思蘇東坡</div><div style="text-align: center;">文/小小流水</div><div style="text-align: center;">轉(zhuǎn)身又是一千年,蘇軾軒窗淚惜緣。</div><div style="text-align: center;">生死茫茫歸舊冊(cè),唯聽(tīng)幽夢(mèng)念家還。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">蓉城詠大雪</div><div style="text-align: center;">文/曉耕</div><div style="text-align: center;">大雪之時(shí)無(wú)大雪,陽(yáng)光燦爛賽三春。</div><div style="text-align: center;">昔年曾遇瓊花降,起舞歡迎捧異珍。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">賞臘梅</div><div style="text-align: center;">文/燕旭</div><div style="text-align: center;">寒香郁郁明孤艷,疏影離離耿百秋。</div><div style="text-align: center;">何懼一冬風(fēng)吹索,天生傲骨不低頭。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">老樟詠</div><div style="text-align: center;">文/余獻(xiàn)增</div><div style="text-align: center;">放眼秋冬鄉(xiāng)景秀,紛紛蝶葉幾風(fēng)閑。</div><div style="text-align: center;">回頭但看樟雖老,卻換虛心不換顏。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">小雪</div><div style="text-align: center;">文/怡然</div><div style="text-align: center;">小雪來(lái)時(shí)正影單,昏燈冷酒夜無(wú)眠。</div><div style="text-align: center;">瓊瑤尚未臨佳境,幾度相思魂夢(mèng)牽。</div><div style="text-align: center;"><br></div> <div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">江南春</div><div style="text-align: center;">文/玉樹(shù)臨風(fēng)</div><div style="text-align: center;">煙雨江南十里春,清名橋畔寄閑身。</div><div style="text-align: center;">臨風(fēng)對(duì)酒與君醉,夜色梅花更動(dòng)人。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">雪晴</div><div style="text-align: center;">文/云卷云舒</div><div style="text-align: center;">仙藻勝情一醉心,沖寒先數(shù)玉峰林。</div><div style="text-align: center;">火云明月飄冰鏡,瓊樹(shù)有光霜鬢侵。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">胡楊</div><div style="text-align: center;">文/云水禪心</div><div style="text-align: center;">盤(pán)根大漠戰(zhàn)風(fēng)刀,瘦骨凌寒向九霄。</div><div style="text-align: center;">縱使枯干仍挺立,滄桑歷盡更擎高。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">子弟兵</div><div style="text-align: center;">文/玉格格</div><div style="text-align: center;">陣似堅(jiān)鋼列儼然,身如矯隼搏蒼煙。</div><div style="text-align: center;">臨危敢赴千重險(xiǎn),碧血丹心照史篇。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">依韻聽(tīng)雪老師</div><div style="text-align: center;">文/左可訓(xùn)</div><div style="text-align: center;">哀歌欲唱淚先涼,云水蕭然暮色蒼。</div><div style="text-align: center;">最是孤鴻知?jiǎng)e恨,獨(dú)銜霜月過(guò)瀟湘。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">暮秋五詠</div><div style="text-align: center;">文/朱守平</div><div style="text-align: center;">亭臺(tái)層疊樹(shù)參差,湖水揚(yáng)波舴艋怡。</div><div style="text-align: center;">九曲長(zhǎng)橋閑散步,三秋景致旅游期。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">刀郎三晉演唱會(huì)</div><div style="text-align: center;">文/鄭永芳</div><div style="text-align: center;">貌非出眾藝驚人,個(gè)矮身粗真有神。</div><div style="text-align: center;">一曲清流舒骨髓,飄如三晉絕芳?jí)m。</div><div style="text-align: center;"><br></div> <div style="text-align: center;">《題西林壁》解析鑒賞</div><div><br></div><div><div style="text-align: center;">題西林壁</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">蘇軾</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">橫看成嶺側(cè)成峰,遠(yuǎn)近高低各不同。</div><div style="text-align: center;">不識(shí)廬山真面目,只緣身在此山中。</div><br><div style="text-align: center;">意境情感</div><div style="text-align: center;"><br></div> 意境:具象山水與抽象哲思交融:詩(shī)的意境兼具畫(huà)面感與思辨性。前兩句以 “橫”“側(cè)”“遠(yuǎn)”“近”“高”“低” 六個(gè)方位詞,勾勒出廬山千姿百態(tài)的立體圖景,讀者仿佛跟隨詩(shī)人的視角移步換景,一會(huì)兒見(jiàn)連綿山嶺,一會(huì)兒睹陡峭奇峰,眼前浮現(xiàn)出廬山丘壑縱橫的鮮活景致。后兩句則跳出單純的寫(xiě)景,將意境從具體的廬山風(fēng)光拓展到認(rèn)知層面的抽象境界。 “廬山真面目” 既指廬山的完整風(fēng)貌,更隱喻事物的本質(zhì)規(guī)律,而 “身在此山中” 營(yíng)造出一種身處局限、難窺全貌的認(rèn)知困境意境,讓具象的山水成為承載哲思的載體,實(shí)現(xiàn)了從自然意境到哲理意境的升華。<br> 情感:平和通透的悟后感懷:這首詩(shī)沒(méi)有強(qiáng)烈的情緒起伏,情感基調(diào)平和而通透。彼時(shí)蘇軾剛結(jié)束黃州貶謫生涯,雖對(duì)朝堂傾軋心生倦意,但游廬山時(shí)與禪僧往來(lái)唱和,心境已趨于超然。詩(shī)中沒(méi)有悲嘆或憤懣,而是蘊(yùn)含著一種游覽后的理性感悟。詩(shī)人從觀察廬山的不同景致出發(fā),逐步生出對(duì)認(rèn)知規(guī)律的思考,情感里滿是突破局限后的豁然開(kāi)朗,更傳遞出一種勸人跳出主觀成見(jiàn)、客觀看待事物的溫和期許,是一種兼具禪意與理性的淡然情懷。<br><br></div><div><div style="text-align: center;">語(yǔ)言技巧</div><div style="text-align: center;"><br></div> 質(zhì)樸通俗,深入淺出:全詩(shī)語(yǔ)言無(wú)任何華麗辭藻與雕琢痕跡,“成嶺”“成峰”“不識(shí)”“只緣” 等都是口語(yǔ)化的通俗表達(dá),讀來(lái)直白自然。但淺顯語(yǔ)言下藏著深刻哲理,沒(méi)有生硬說(shuō)教,卻把 “當(dāng)局者迷,旁觀者清” 的復(fù)雜認(rèn)知規(guī)律清晰傳遞出來(lái),做到了語(yǔ)淺意深,讓不同階層、不同文化水平的讀者都能理解并產(chǎn)生共鳴。<br> 精準(zhǔn)凝練,以少勝多:詩(shī)句用詞極為精準(zhǔn),僅用十四字就完成了寫(xiě)景到說(shuō)理的閉環(huán)。前兩句中六個(gè)方位詞,高度概括了觀察視角的多樣性,無(wú)需多余筆墨,便將廬山景色的多變性展現(xiàn)得淋漓盡致;后兩句的 “真面目” 和 “身在此山中”,則用簡(jiǎn)潔詞匯分別對(duì)應(yīng) “事物本質(zhì)” 與 “認(rèn)知局限” 兩個(gè)抽象概念,以凝練的表達(dá)承載了豐富內(nèi)涵。<br> 虛實(shí)結(jié)合,隱喻精妙:語(yǔ)言上巧妙運(yùn)用虛實(shí)結(jié)合的手法。前兩句實(shí)寫(xiě)廬山的實(shí)景,是對(duì)山水形態(tài)的客觀描??;后兩句虛寫(xiě)認(rèn)知層面的道理,以 “廬山” 隱喻世間萬(wàn)物,以 “身在此山” 隱喻人們所處的主觀立場(chǎng)與局限,將抽象的認(rèn)知哲理隱喻在具體的山水描寫(xiě)中,讓道理變得可感可知,避免了抽象說(shuō)理的枯燥。</div><div><br><div style="text-align: center;">章法結(jié)構(gòu)</div><div style="text-align: center;"><br></div> 層層遞進(jìn),邏輯清晰:詩(shī)歌四句形成了 “寫(xiě)景 — 設(shè)問(wèn) — 說(shuō)理” 的完整邏輯鏈,層次分明且層層深入。首兩句聚焦廬山實(shí)景,從不同視角鋪陳景色,為后文說(shuō)理做足鋪墊;后兩句先提出 “不識(shí)廬山真面目” 的困惑,再以 “只緣身在此山中” 給出答案,由現(xiàn)象到本質(zhì),由具體景觀到普遍規(guī)律,過(guò)渡自然,讓讀者順著詩(shī)人的思路逐步領(lǐng)悟其中哲理,毫無(wú)突兀之感。<br> 先蓄勢(shì)后點(diǎn)破,結(jié)構(gòu)精巧:全詩(shī)采用 “蓄勢(shì) — 點(diǎn)題” 的結(jié)構(gòu)。前兩句看似單純寫(xiě)景,實(shí)則是在蓄勢(shì),通過(guò)展現(xiàn)廬山視角不同、景致各異的特點(diǎn),悄悄埋下 “認(rèn)知具有片面性” 的伏筆;后兩句突然轉(zhuǎn)折,跳出寫(xiě)景范疇,直接點(diǎn)破詩(shī)歌的核心哲理。這種結(jié)構(gòu)類(lèi)似禪宗的頓悟式表達(dá),前三句的鋪墊讓末句的哲理更具沖擊力,也讓詩(shī)歌的立意瞬間拔高,達(dá)到了言有盡而意無(wú)窮的效果。<br> 對(duì)仗暗藏,節(jié)奏和諧:詩(shī)中雖無(wú)嚴(yán)格的對(duì)仗句式,但前兩句 “橫看” 對(duì) “側(cè)看”,“嶺” 對(duì) “峰”,“遠(yuǎn)近” 對(duì) “高低”,形成了暗藏的對(duì)仗關(guān)系,讀來(lái)朗朗上口,節(jié)奏明快。這種寬松的對(duì)仗形式,既符合詩(shī)歌的韻律美感,又不束縛思想的表達(dá),與全詩(shī)平和通透的基調(diào)相契合。</div><div><br></div> <div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">古人在詩(shī)論中對(duì)七絕的創(chuàng)作技巧、藝術(shù)特質(zhì)的精辟見(jiàn)解</div> <br> 1. 謝榛《四溟詩(shī)話》:強(qiáng)調(diào)寫(xiě)七絕當(dāng)以盛唐為典范,盛唐人作七絕以韻為先,渾然天成無(wú)雕琢痕跡;而宋人創(chuàng)作側(cè)重轉(zhuǎn)合,還常借用旁韻,詩(shī)句顯得牽強(qiáng)。<br> 2. 王夫之《姜齋詩(shī)話》:將七絕抬到極高地位,稱“不能作七言絕句,直是不當(dāng)作詩(shī)”。還盛贊劉禹錫的七絕宏放天然,認(rèn)為此體裁最能檢驗(yàn)創(chuàng)作者的才情,后世白居易、蘇軾等佳作都以劉禹錫的風(fēng)格為范本。<br> 3. 毛先舒《詩(shī)辯坻》:指出七絕開(kāi)頭切忌故作氣勢(shì)。像李白的七絕常直抒胸臆,兩句后用充沛情思營(yíng)造余韻;而水平差的創(chuàng)作者刻意設(shè)計(jì)開(kāi)頭,導(dǎo)致開(kāi)篇乏味,后續(xù)內(nèi)容也因空間受限而顯得生硬。<br> 4. 吳喬《圍爐詩(shī)話》:把七絕比作“偏師”,并非要像律詩(shī)那樣規(guī)整莊重,創(chuàng)作可靈活多變;同時(shí)認(rèn)為七絕是七古的短篇,李白、杜甫的七絕盡顯浩然之氣,是該體裁的正體典范。<br> 5. 田雯《古歡堂集雜著》:直言盛唐七絕達(dá)到巔峰,李白、王昌齡的作品無(wú)人能及。還認(rèn)同“第三句是轉(zhuǎn)換關(guān)鍵,寫(xiě)好第三句則尾句易出彩”的觀點(diǎn),且強(qiáng)調(diào)全詩(shī)二十八字需緊密關(guān)聯(lián)才是佳作。<br> 6. 沈德潛《唐詩(shī)別裁集》:認(rèn)為七絕貴在“語(yǔ)近情遙、含吐不露”,用眼前常見(jiàn)景、口頭通俗語(yǔ),卻能傳遞弦外之音,讓讀者回味無(wú)窮,并稱李白的七絕正是這種風(fēng)格的代表。<br> 7. 施補(bǔ)華《峴傭說(shuō)詩(shī)》:提出七絕創(chuàng)作切忌筆力剛硬而無(wú)韻味,就算是邊塞題材的七絕,也要?jiǎng)側(cè)岵?jì);還提到七絕可截取七律句子,但不同截取方式效果不同,截取后半首更易保風(fēng)韻,截取中二聯(lián)則顯呆板。<br> 8. 徐增《而庵說(shuō)唐詩(shī)》:認(rèn)為唐七絕常被譜曲傳唱,創(chuàng)作要注重起句用頓、結(jié)句用挫,首字尤為關(guān)鍵;傳情寫(xiě)景需抓準(zhǔn)剎那間的神韻,方能造就佳作。<br> 9. 潘德輿《養(yǎng)一齋詩(shī)話》:提出七絕易作難精,盛唐重興象、中唐重情致、晚唐重議論,無(wú)論哪種風(fēng)格,都需有弦外之音,倉(cāng)促下筆即便名家也易失誤。<br> 10. 鐘秀《觀我生齋詩(shī)話》:強(qiáng)調(diào)七絕貴在氣與神,且要音節(jié)優(yōu)美,用通俗語(yǔ)言傳達(dá)深情,讀來(lái)能讓人感受到弦外之音,才是合格的佳作。<br> 11. 劉熙載《藝概》:指出七絕多取風(fēng)、興二義,取徑貴深曲,常需正面不寫(xiě)寫(xiě)反面;還主張以小中見(jiàn)大,借端托寓情感,且全詩(shī)要首尾相銜、開(kāi)合多變。<br> 12. 胡應(yīng)麟《詩(shī)藪》:評(píng)價(jià)盛唐七絕興象玲瓏、無(wú)跡可尋,中唐后風(fēng)神漸減,同時(shí)還點(diǎn)評(píng)出初唐至晚唐各時(shí)期的七絕冠冕之作,開(kāi)創(chuàng)唐詩(shī)分期評(píng)價(jià)的思路。<br> 13. 楊慎《升庵詩(shī)話》:將王昌齡《出塞·其一》評(píng)為神品,這是詩(shī)歌品鑒的最高等級(jí),該贊譽(yù)也推動(dòng)了后世對(duì)這首七絕的廣泛關(guān)注與推崇。<br> 14. 王世貞《藝苑卮言》:起初不認(rèn)同王昌齡《出塞·其一》為唐人七絕壓卷之作,后體會(huì)到詩(shī)中“有意無(wú)意可解不可解”的妙處,轉(zhuǎn)而對(duì)此觀點(diǎn)表示認(rèn)同。<br> 15. 王世懋《藝圃擷余》:不認(rèn)可李攀龍將王昌齡“秦時(shí)明月漢時(shí)關(guān)”列為七絕第一,認(rèn)為若要選壓卷之作,王翰、王之渙的《涼州詞》更值得考量。<br> 16. 敖英《唐詩(shī)絕句類(lèi)選》:認(rèn)為王昌齡《出塞·其一》與王之渙《涼州詞》在神骨聲調(diào)上不相上下,李白《與賈舍人泛洞庭》的氣概也與之相當(dāng)。<br> 17. 袁枚《隨園詩(shī)話》:主張七絕無(wú)優(yōu)劣排名之分,認(rèn)為只要音律和諧、情趣動(dòng)人,能打動(dòng)人心的就是好詩(shī),不必強(qiáng)行評(píng)定第一第二。<br> 18. 宋宗元《網(wǎng)師園唐詩(shī)箋》:盛贊王昌齡《出塞·其一》悲壯渾成,直接將其推為七絕絕唱,高度肯定其在邊塞七絕中的頂尖地位。<br> 19. 俞陛云《詩(shī)境淺說(shuō)》:賞析王之渙《涼州詞》時(shí)稱,詩(shī)的前兩句盡顯邊塞壯闊之景,后兩句飽含戍邊將士的深情,無(wú)愧于被廣為傳頌的絕唱。<br> 20. 劉辰翁《王孟詩(shī)評(píng)》:對(duì)王維《送元二使安西》評(píng)價(jià)極高,稱即便再創(chuàng)作萬(wàn)首絕句,也難有能與之比肩者,將其抬至七絕頂尖水準(zhǔn)。<div><br></div> <div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">七絕創(chuàng)作的30種核心技法</div> <br> 1. 起承轉(zhuǎn)合,三句換意<br> 首句破題定調(diào),二句承接鋪陳,第三句為全篇關(guān)鍵——或轉(zhuǎn)景、或轉(zhuǎn)情、或轉(zhuǎn)理,形成章法跌宕,尾句收束出余韻,如王昌齡《芙蓉樓送辛漸》“洛陽(yáng)親友如相問(wèn)”一句陡然轉(zhuǎn)至心意,讓詩(shī)意升華。<br> 2. 以小見(jiàn)大,借微傳宏<br> 選取具體小物象或剎那小場(chǎng)景,承載宏大情感或家國(guó)意涵,做到“語(yǔ)微而意遠(yuǎn)”,如王之渙《涼州詞》借“羌笛楊柳”小景,寫(xiě)盡邊塞的蒼涼與戍卒的鄉(xiāng)愁。<br> 3. 情景交融,景語(yǔ)即情語(yǔ)<br> 不直抒胸臆,將情感藏于景物描寫(xiě)中,使景與情渾然一體,如王維《送元二使安西》“渭城朝雨浥輕塵”,以春雨柳色的凄清之景,暗寓離別愁緒。<br> 4. 留白造境,弦外有音<br> 刻意省略直白抒情,留足想象空間,讓讀者自行體悟“言有盡而意無(wú)窮”的空靈之美,如李白《黃鶴樓送孟浩然之廣陵》,以孤帆遠(yuǎn)影的畫(huà)面收尾,別情盡在無(wú)言中。<br> 5. 巧用對(duì)比,強(qiáng)化張力<br> 通過(guò)時(shí)空、今昔、冷暖等對(duì)比,凸顯詩(shī)意沖突與情感層次,如劉禹錫《烏衣巷》“舊時(shí)王謝堂前燕,飛入尋常百姓家”,以昔盛今衰的對(duì)比,寄寓歷史滄桑感。<br> 6. 無(wú)痕用典,化入語(yǔ)境<br> 引用典故卻不生硬堆砌,將典故融于景情之中,做到“用典如水中著鹽,無(wú)痕有味”,如李商隱《夜雨寄北》暗用“巴山夜雨”的相思典故,卻渾然天成無(wú)斧鑿痕。<br> 7. 以聲傳情,契合音律<br> 兼顧七絕的平仄韻律,通過(guò)韻腳的緩急、句式的頓挫強(qiáng)化情感,如邊塞七絕常用急促韻腳顯雄渾,送別七絕多用平緩韻腳襯纏綿,契合你對(duì)格律的嚴(yán)格要求。<br> 8. 逆向立意,翻出新意<br> 跳出常規(guī)視角,從反向角度構(gòu)思,打破讀者固有認(rèn)知,如杜牧《赤壁》“東風(fēng)不與周郎便,銅雀春深鎖二喬”,不贊周瑜功業(yè),反從假設(shè)落筆,見(jiàn)出獨(dú)特史識(shí)。<br> 9. 卒章顯志,畫(huà)龍點(diǎn)睛<br> 前兩句鋪陳景物或敘事,尾句陡然點(diǎn)出核心主旨或情感,讓全詩(shī)立意豁然開(kāi)朗,如李紳《憫農(nóng)·其二》前兩句寫(xiě)鋤禾之苦,尾句“粒粒皆辛苦”直揭憫農(nóng)主旨。<br> 10. 擬人移情,物我同悲<br> 將主觀情感賦予客觀物象,使景物人格化,達(dá)成物我交融的飄逸意境,如李白《春思》“春風(fēng)不相識(shí),何事入羅幃”,借春風(fēng)的“闖入”,寫(xiě)閨中女子的孤寂。<br> 11. 反面設(shè)想,對(duì)寫(xiě)傳情 :正面難抒的情感,轉(zhuǎn)而從對(duì)面、反面落筆,韻味更濃。如王維《九月九日憶山東兄弟》,不直言自己思親,反倒寫(xiě)兄弟登高時(shí)念叨少了自己,反托出自身的思鄉(xiāng)情。<br> 12. 首尾相貫,呼應(yīng)成篇 :全詩(shī)圍繞核心意象或主旨,起筆與收筆前后呼應(yīng),讓詩(shī)意連貫完整。如岑參《逢入京使》以“故園東望”起興,尾句“傳語(yǔ)報(bào)平安”緊扣故園思念,首尾氣韻相通。<br> 13. 巧用問(wèn)句,靈動(dòng)勾連 :把疑問(wèn)、設(shè)問(wèn)融入詩(shī)句,既能帶動(dòng)詩(shī)意流轉(zhuǎn),又能留下思考空間。如張旭《桃花溪》以“洞在清溪何處邊”收尾,以設(shè)問(wèn)讓溪畔尋蹤的意境更顯悠遠(yuǎn)。<br> 14. 側(cè)面襯托,含蓄表意 :不正面描寫(xiě)主體,借相關(guān)的人、物、景側(cè)面烘托。比如要寫(xiě)女子美貌,不直接刻畫(huà)容貌,可通過(guò)路人駐足凝望的神態(tài)來(lái)襯托,讓形象更鮮活。<br> 15. 以景結(jié)情,余韻悠長(zhǎng):全詩(shī)結(jié)尾不用直白抒情,而是以景物描寫(xiě)收束,讓情感藏在景致中。如司空曙《江村即事》以“只在蘆花淺水邊”收尾,將不系船的閑適之情融于江景,耐人回味。<br> 16. 靈活對(duì)仗,松緊有度 :七絕無(wú)需強(qiáng)制對(duì)仗,但若用對(duì)仗可添韻味,多在三四句使用,且需靈動(dòng)不呆板。如杜甫《絕句》“兩個(gè)黃鸝鳴翠柳,一行白鷺上青天”,全篇對(duì)仗卻流暢自然,毫無(wú)束縛感。<br> 17. 精準(zhǔn)煉字,畫(huà)龍點(diǎn)睛:錘煉動(dòng)詞、形容詞等關(guān)鍵字,讓詩(shī)句更具感染力。像王安石“春風(fēng)又綠江南岸”中“綠”字,將春風(fēng)的生機(jī)具象化,成煉字典范。<br> 18. 運(yùn)用倒裝,營(yíng)造新意:調(diào)整語(yǔ)序打破常規(guī)表達(dá),增強(qiáng)畫(huà)面的層次感與懸念。如王維“竹喧歸浣女”,先寫(xiě)竹林喧鬧聲,再點(diǎn)出浣女歸來(lái),先聲奪人,畫(huà)面感十足。<br> 19. 巧用虛字,串聯(lián)氣韻:借助“又”“惟”“何”等虛字,串聯(lián)詩(shī)句情感與節(jié)奏。如張繼《楓橋夜泊》中“對(duì)”字,將江楓、漁火與詩(shī)人的愁緒相連,讓景物與情感更貼合。<br> 20. 口語(yǔ)入詩(shī),清新自然 :適當(dāng)融入通俗口語(yǔ)或方言,讓詩(shī)句不晦澀,更易傳唱。如唐人詩(shī)句中“有底”“遮莫”等方言詞匯,讓七絕讀來(lái)親切自然,毫無(wú)雕琢感。<br> 21. 用比顯情,直觀可感:以“不如”“不及”等詞構(gòu)建比較關(guān)系,強(qiáng)化情感或意境張力。如李白《贈(zèng)汪倫》以“不及汪倫送我情”,將潭水深度與情誼對(duì)比,讓友情更顯厚重。<br> 22. “分明”轉(zhuǎn)折,強(qiáng)化主旨:在三四句用“分明”一詞轉(zhuǎn)折,突出核心情感或認(rèn)知。如張祜《聽(tīng)箏》中“分明似說(shuō)長(zhǎng)城苦”,直接點(diǎn)出箏聲蘊(yùn)含的悲苦,讓曲調(diào)情感更鮮明。<br> 23. 夸張寫(xiě)意,放大張力:通過(guò)夸大物象特征或情感程度增強(qiáng)感染力。比如李白“白發(fā)三千丈”,以夸張手法極寫(xiě)愁緒之深,讓抽象情感有強(qiáng)烈視覺(jué)沖擊。<br> 24. 以動(dòng)襯靜,動(dòng)靜相生:借動(dòng)態(tài)景物襯托靜謐環(huán)境,讓畫(huà)面更鮮活。如王籍《入若耶溪》“蟬噪林逾靜,鳥(niǎo)鳴山更幽”,以蟬鳴鳥(niǎo)鳴反襯山林的幽靜,意境悠遠(yuǎn)。<br> 25. 疊字增韻,強(qiáng)化氛圍:巧用疊字增強(qiáng)韻律感與畫(huà)面感,渲染情感。如李清照“尋尋覓覓,冷冷清清”雖為詞,但七絕中也常用,像“聲聲雁鳴”“點(diǎn)點(diǎn)寒星”等,可讓詩(shī)句更具節(jié)奏感。<br> 26. 時(shí)空并置,濃縮意境:將不同時(shí)間或空間的場(chǎng)景融入四句中,拓寬詩(shī)意維度。如岑參《行軍九日思長(zhǎng)安故園》,把邊塞行軍的當(dāng)下與長(zhǎng)安故園的往昔并寫(xiě),鄉(xiāng)愁更濃烈。<br> 27. 以物喻理,藏理于景:借具體事物隱喻人生哲理,不直白說(shuō)教。如王之渙《登鸛雀樓》“欲窮千里目,更上一層樓”,以登樓觀景喻指進(jìn)取方能開(kāi)闊眼界的道理。<br> 28. 承轉(zhuǎn)遞進(jìn),層層深入:第三句不驟然轉(zhuǎn)折,而是在承接前兩句基礎(chǔ)上逐步深化情感。如陸游《雜感》以“自嗟不及東家老”遞進(jìn),引出“至死無(wú)人識(shí)姓名”的感慨,強(qiáng)化落寞之情。<br> 29. 避實(shí)就虛,以幻襯真:避開(kāi)實(shí)景描寫(xiě),用想象、夢(mèng)境等虛寫(xiě)烘托真情。如李商隱《無(wú)題》中“莊生曉夢(mèng)迷蝴蝶”,以虛幻夢(mèng)境襯愛(ài)情的朦朧與深沉,韻味十足。<br> 30. 定格瞬間,捕捉細(xì)節(jié):聚焦某一短暫瞬間的細(xì)節(jié),定格畫(huà)面藏情。如杜牧《過(guò)華清宮》“一騎紅塵妃子笑”,捕捉驛馬送荔枝時(shí)妃子歡笑的瞬間,暗諷晚唐奢靡,以小見(jiàn)大。<div><br></div>