<p class="ql-block">山窗聽(tīng)雪敲竹</p><p class="ql-block">高濂[明代]</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">飛雪有聲,惟在竹間最雅。山窗寒夜時(shí),聽(tīng)雪灑竹林,淅瀝蕭蕭,連翩瑟瑟,聲韻悠然,逸我清聽(tīng)。忽爾回風(fēng)交急,折竹一聲,使我寒氈增冷。暗想金屋人歡,玉笙聲醉,恐此非爾所歡。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">明代生活美學(xué)家高濂說(shuō):“飛雪有聲,惟在竹間最雅。山窗寒夜,時(shí)聽(tīng)雪灑竹林,淅瀝蕭蕭,連翩瑟瑟,聲韻悠然,逸我清聽(tīng)。”寥寥數(shù)語(yǔ),道出雪窗敲竹之精髓。</p>