<p class="ql-block"> 七律 翻寫《寒花葬志》</p><p class="ql-block"> (仄起首句入韻)</p><p class="ql-block">十歲陪房媵我家,雙鬟乳婢叫寒花。①</p><p class="ql-block">徐回青眼憨生愛,倏閃微軀慧可嘉。②</p><p class="ql-block">主侍相得情有趣,夫妻契洽樂無(wú)涯。③</p><p class="ql-block">奈何事某難乎卒,荒草虛丘伴小丫。④</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">①媵:陪嫁。</p><p class="ql-block">雙鬟:古代年輕女子的兩個(gè)環(huán)形發(fā)髻。</p><p class="ql-block">乳婢:年幼的婢女。</p><p class="ql-block">②徐回:緩慢地回旋轉(zhuǎn)動(dòng)。</p><p class="ql-block">倏閃:迅速閃避。</p><p class="ql-block">微軀:幼童微小的身軀。</p><p class="ql-block">③主侍:主人和侍者,侍者即寒花。</p><p class="ql-block">④事:服侍。</p><p class="ql-block">某:我的自稱。</p><p class="ql-block">卒:到頭。</p><p class="ql-block">虛丘:土山。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">附:歸有光《寒花葬志》</p><p class="ql-block"> 婢,魏孺人媵也。嘉靖丁酉五月四日死。葬虛丘。事我而不卒,命也夫!</p><p class="ql-block"> 婢初媵時(shí),年十歲,垂雙鬟,曳深綠布裳。一日天寒。熱火煮荸薺熟,婢削之盈甌,予入自外,取食之,婢持去不與。魏孺人笑之。孺人每令婢倚幾旁飯,即飯,目眶冉冉動(dòng),孺人又指予以為笑。</p><p class="ql-block"> 回思是時(shí),奄忽便已十年。吁,可悲也己!</p>