<p class="ql-block">青衫染碧,暗香浮影,</p><p class="ql-block">金線勾領(lǐng),花落袖間不驚塵。</p><p class="ql-block">鳳冠微映朝霞色,一枝珠翠壓春深。</p><p class="ql-block">手執(zhí)團(tuán)扇,輕搖未語(yǔ),</p><p class="ql-block">卻將山遠(yuǎn)水長(zhǎng),藏入畫(huà)中一瞬。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">華服如瀾,非為炫目,</p><p class="ql-block">只因心靜,故衣亦清歡。</p><p class="ql-block">團(tuán)扇掩面,不是羞怯,</p><p class="ql-block">是避世間喧囂,留半寸清涼自知。</p><p class="ql-block">鳳冠雖重,不壓眉間自在,</p><p class="ql-block">錦繡滿(mǎn)身,只為襯那不染風(fēng)塵的步履。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">窗格斜開(kāi)月一痕,衣香暗度晚風(fēng)溫。</p><p class="ql-block">繡簾不卷紅塵事,只許清光落袖裙。</p><p class="ql-block">花影搖搖添靜意,足音輕輕謝喧紛。</p><p class="ql-block">縱有繁華爭(zhēng)入眼,我從簡(jiǎn)處守晨昏。</p><p class="ql-block">——此身非屬市井客,偏愛(ài)林泉與素襟。</p><p class="ql-block">不為塵世所困,只做清雅中人。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">縱使人間千浪起,眉間不動(dòng)半分塵。</p><p class="ql-block">一扇遮面非避世,是把浮名輕輕推。</p><p class="ql-block">金邊雖燦終成舊,唯有心蓮歲歲新。</p><p class="ql-block">若問(wèn)何處安魂夢(mèng)?</p><p class="ql-block">在那山水未染處,</p><p class="ql-block">在那窗欞初透光時(shí),</p><p class="ql-block">在那團(tuán)扇輕搖、不驚飛鳥(niǎo)的清晨。</p><p class="ql-block"><br></p>