<p class="ql-block">杜甫《江漲》</p><p class="ql-block">江發(fā)蠻夷漲,山添雨雪流。</p><p class="ql-block">大聲吹地轉(zhuǎn),高浪蹴天浮。</p><p class="ql-block">魚鱉為人得,蛟龍不自謀。</p><p class="ql-block">輕帆好去便,吾道付滄洲。</p> <p class="ql-block">杜甫《后游》</p><p class="ql-block">寺憶曾游處,橋憐再渡時。</p><p class="ql-block">江山如有待,花柳自無私。</p><p class="ql-block">野潤煙光薄,沙暄日色遲。</p><p class="ql-block">客愁全為減,舍此復(fù)何之?</p> <p class="ql-block">杜甫《惡樹》</p><p class="ql-block">獨繞虛齋徑,常持小斧柯。</p><p class="ql-block">幽陰成頗雜,惡木剪還多。</p><p class="ql-block">枸杞因吾有,雞棲奈汝何。</p><p class="ql-block">方知不材者,生長漫婆娑。</p>