欧美精品久久性爱|玖玖资源站365|亚洲精品福利无码|超碰97成人人人|超碰在线社区呦呦|亚洲人成社区|亚州欧美国产综合|激情网站丁香花亚洲免费分钟国产|97成人在线视频免费观|亚洲丝袜婷婷

大唐著名詩人 ,首首巔峰代表作

人生如棋

<p class="ql-block">1</p><p class="ql-block">《南陵別兒童入京》</p><p class="ql-block">李白</p><p class="ql-block">白酒新熟山中歸,黃雞啄黍秋正肥。</p><p class="ql-block">呼童烹雞酌白酒,兒女嬉笑牽人衣。</p><p class="ql-block">高歌取醉欲自慰,起舞落日爭光輝。</p><p class="ql-block">游說萬乘苦不早,著鞭跨馬涉遠(yuǎn)道。</p><p class="ql-block">會稽愚婦輕買臣,余亦辭家西入秦。</p><p class="ql-block">仰天大笑出門去,我輩豈是蓬蒿人。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">新釀的酒熟了,我從山中歸來,黃雞啄食谷粒,秋日正肥美。</p><p class="ql-block">叫童子殺雞倒酒,孩子們笑著拉扯我的衣裳。</p><p class="ql-block">放聲高歌,借酒消愁,舞劍與落日爭輝。</p><p class="ql-block">遺憾沒能早點去游說皇帝,如今快馬加鞭踏上遠(yuǎn)路。</p><p class="ql-block">會稽的愚婦看不起朱買臣,我也要離家西去長安。</p><p class="ql-block">仰天大笑走出門去,我怎會是平庸之輩!</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">這首詩展現(xiàn)了李白的豪邁與自信,即使被人輕視,仍堅信自己的才華終將得到認(rèn)可。啟示我們:面對質(zhì)疑,要保持自我信念,勇敢追求理想。</p><p class="ql-block">2</p><p class="ql-block">《夜雨》</p><p class="ql-block">白居易</p><p class="ql-block">我有所念人,隔在遠(yuǎn)遠(yuǎn)鄉(xiāng)。</p><p class="ql-block">我有所感事,結(jié)在深深腸。</p><p class="ql-block">鄉(xiāng)遠(yuǎn)去不得,無日不瞻望。</p><p class="ql-block">腸深解不得,無夕不思量。</p><p class="ql-block">況此殘燈夜,獨宿在空堂。</p><p class="ql-block">秋天殊未曉,風(fēng)雨正蒼蒼。</p><p class="ql-block">不學(xué)頭陀法,前心安可忘。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">我有思念的人,遠(yuǎn)在他鄉(xiāng);</p><p class="ql-block">我有牽掛的事,郁結(jié)在心。</p><p class="ql-block">故鄉(xiāng)遙遠(yuǎn)難歸,日日眺望;</p><p class="ql-block">心事深重難解,夜夜思量。</p><p class="ql-block">何況在這殘燈之夜,獨宿空堂。</p><p class="ql-block">秋夜漫長,風(fēng)雨蕭瑟。</p><p class="ql-block">若不學(xué)僧人修行,如何能忘記從前?</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">白居易的這首詩表達(dá)了深切的思念與孤獨。啟示我們:情感難以割舍,但也要學(xué)會釋懷,向前看。</p><p class="ql-block">3</p><p class="ql-block">《月夜憶舍弟》</p><p class="ql-block">杜甫</p><p class="ql-block">戍鼓斷人行,邊秋一雁聲。</p><p class="ql-block">露從今夜白,月是故鄉(xiāng)明。</p><p class="ql-block">有弟皆分散,無家問死生。</p><p class="ql-block">寄書長不達(dá),況乃未休兵。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">戍樓鼓聲斷絕了行人,邊塞秋夜孤雁哀鳴。</p><p class="ql-block">露水從今夜開始變白,月亮還是故鄉(xiāng)最明亮。</p><p class="ql-block">兄弟們四處離散,家已不在,生死難知。</p><p class="ql-block">寄出的家書總難送達(dá),何況戰(zhàn)亂仍未停息。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">杜甫在戰(zhàn)亂中思念親人,感嘆家國動蕩。啟示我們:和平年代更應(yīng)珍惜親情,家人團(tuán)聚何其珍貴。</p><p class="ql-block">4</p><p class="ql-block">《積雨輞川莊作》</p><p class="ql-block">王維</p><p class="ql-block">積雨空林煙火遲,蒸藜炊黍餉東菑。</p><p class="ql-block">漠漠水田飛白鷺,陰陰夏木囀黃鸝。</p><p class="ql-block">山中習(xí)靜觀朝槿,松下清齋折露葵。</p><p class="ql-block">野老與人爭席罷,海鷗何事更相疑。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">久雨初停,林間炊煙緩緩升起,農(nóng)家煮好粗茶淡飯送去田間。</p><p class="ql-block">廣闊的水田上白鷺飛翔,幽暗的樹林里黃鸝啼鳴。</p><p class="ql-block">山中靜修,看木槿朝開暮落;松下設(shè)齋,采摘帶露的葵菜。</p><p class="ql-block">我已與村民打成一片,海鷗為何還對我猜疑?</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">王維描繪了隱居生活的寧靜與自然之美。啟示我們:簡單的生活也能充滿詩意,放下紛擾,方能感受自然的美好。</p><p class="ql-block">5</p><p class="ql-block">《錦瑟》</p><p class="ql-block">李商隱</p><p class="ql-block">錦瑟無端五十弦,一弦一柱思華年。</p><p class="ql-block">莊生曉夢迷蝴蝶,望帝春心托杜鵑。</p><p class="ql-block">滄海月明珠有淚,藍(lán)田日暖玉生煙。</p><p class="ql-block">此情可待成追憶,只是當(dāng)時已惘然。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">錦瑟為何有五十根弦?每根弦都讓我追憶青春年華。</p><p class="ql-block">莊周夢蝶,恍惚難分真假;望帝化鵑,寄托未了深情。</p><p class="ql-block">滄海月明,珍珠似淚;藍(lán)田日暖,美玉生煙。</p><p class="ql-block">這些情感如今只能追憶,可當(dāng)時就已悵然若失。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">李商隱以朦朧的意象表達(dá)對逝去時光的感傷。啟示我們:珍惜當(dāng)下,莫等失去后才徒然追憶。</p><p class="ql-block">6</p><p class="ql-block">《酬樂天揚(yáng)州初逢席上見贈》</p><p class="ql-block">劉禹錫</p><p class="ql-block">巴山楚水凄涼地,二十三年棄置身。</p><p class="ql-block">懷舊空吟聞笛賦,到鄉(xiāng)翻似爛柯人。</p><p class="ql-block">沉舟側(cè)畔千帆過,病樹前頭萬木春。</p><p class="ql-block">今日聽君歌一曲,暫憑杯酒長精神。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">巴山楚水這些凄涼之地,我被貶謫二十三年。</p><p class="ql-block">懷念故友只能空吟《思舊賦》,回到故鄉(xiāng)反像爛柯人般陌生。</p><p class="ql-block">沉船旁邊千帆競過,病樹前頭萬木爭春。</p><p class="ql-block">今日聽你贈詩一首,暫借這杯酒振奮精神。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">劉禹錫雖遭貶謫仍保持樂觀。啟示我們:人生難免挫折,但要看到新生的希望,保持積極向上的心態(tài)。</p><p class="ql-block">7</p><p class="ql-block">《江南春》</p><p class="ql-block">杜牧</p><p class="ql-block">千里鶯啼綠映紅,水村山郭酒旗風(fēng)。</p><p class="ql-block">南朝四百八十寺,多少樓臺煙雨中。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">千里江南鶯啼燕語,綠樹紅花相映成趣。</p><p class="ql-block">水鄉(xiāng)村落山邊城郭,酒旗在風(fēng)中招展。</p><p class="ql-block">南朝留下的四百八十座寺廟,</p><p class="ql-block">多少樓臺籠罩在朦朧煙雨中。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">杜牧描繪江南春景的明麗與歷史的滄桑。啟示我們:美景中常蘊(yùn)含歷史變遷,要學(xué)會欣賞當(dāng)下,感悟歷史。</p><p class="ql-block">8</p><p class="ql-block">《早春呈水部張十八員外》</p><p class="ql-block">韓愈</p><p class="ql-block">天街小雨潤如酥,草色遙看近卻無。</p><p class="ql-block">最是一年春好處,絕勝煙柳滿皇都。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">長安街細(xì)雨滋潤如酥油,</p><p class="ql-block">遠(yuǎn)看草色青青近看卻無。</p><p class="ql-block">這是一年中春天最好的時候,</p><p class="ql-block">遠(yuǎn)勝過滿城煙柳的盛春景象。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">韓愈捕捉早春的微妙變化。啟示我們:生活中最美好的往往是最初的新鮮感,要善于發(fā)現(xiàn)細(xì)微之美。</p><p class="ql-block">9</p><p class="ql-block">《漁翁》</p><p class="ql-block">柳宗元</p><p class="ql-block">漁翁夜傍西巖宿,曉汲清湘燃楚竹。</p><p class="ql-block">煙銷日出不見人,欸乃一聲山水綠。</p><p class="ql-block">回看天際下中流,巖上無心云相逐。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">漁翁夜宿西山巖下,</p><p class="ql-block">清晨取湘水燃竹煮飯。</p><p class="ql-block">炊煙散盡太陽升起卻不見人影,</p><p class="ql-block">只聽搖櫓聲回蕩在青山綠水間。</p><p class="ql-block">回頭望見小舟已到江心,</p><p class="ql-block">巖上白云自由自在地飄蕩。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">柳宗元展現(xiàn)漁翁與自然和諧共處。啟示我們:簡單的生活最是自在,要學(xué)會享受獨處的寧靜。</p><p class="ql-block">10</p><p class="ql-block">《夏日南亭懷辛大》</p><p class="ql-block">孟浩然</p><p class="ql-block">山光忽西落,池月漸東上。</p><p class="ql-block">散發(fā)乘夕涼,開軒臥閑敞。</p><p class="ql-block">荷風(fēng)送香氣,竹露滴清響。</p><p class="ql-block">欲取鳴琴彈,恨無知音賞。</p><p class="ql-block">感此懷故人,中宵勞夢想。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">山邊夕陽忽然西沉,池上明月漸漸東升。</p><p class="ql-block">披散頭發(fā)乘涼,開窗閑適躺臥。</p><p class="ql-block">荷風(fēng)送來清香,竹露滴落清脆。</p><p class="ql-block">想取琴來彈奏,遺憾沒有知音欣賞。</p><p class="ql-block">因此懷念老友,直到深夜還在夢中思念。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">孟浩然在夏夜思念友人。啟示我們:人生難得一知己,要珍惜志同道合的朋友。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">11</p><p class="ql-block">《馬詩二十三首·其五》</p><p class="ql-block">李賀</p><p class="ql-block">大漠沙如雪,燕山月似鉤。</p><p class="ql-block">何當(dāng)金絡(luò)腦,快走踏清秋。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">無垠沙漠像鋪滿白雪,燕山彎月如銀鉤高懸。</p><p class="ql-block">何時才能戴上黃金馬具,在清爽秋日里馳騁疆場?</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">李賀借馬抒懷,表達(dá)懷才不遇的苦悶。啟示我們:要抓住機(jī)遇施展才華,莫讓大好時光白白流逝。</p><p class="ql-block">12</p><p class="ql-block">《遣悲懷三首·其二》</p><p class="ql-block">元稹</p><p class="ql-block">昔日戲言身后意,今朝都到眼前來。</p><p class="ql-block">衣裳已施行看盡,針線猶存未忍開。</p><p class="ql-block">尚想舊情憐婢仆,也曾因夢送錢財。</p><p class="ql-block">誠知此恨人人有,貧賤夫妻百事哀。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">當(dāng)年玩笑說的身后事,如今都成真擺在眼前。</p><p class="ql-block">你的衣裳已快施舍完,針線盒卻不忍打開。</p><p class="ql-block">因懷念你而善待婢仆,也曾夢中給你送錢。</p><p class="ql-block">明知生死離別誰都難免,但共患難的夫妻更覺悲哀。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">元稹悼念亡妻,感人至深。啟示我們:珍惜眼前人,平凡夫妻的相濡以沫最是珍貴。</p><p class="ql-block">13</p><p class="ql-block">《山中》</p><p class="ql-block">王勃</p><p class="ql-block">長江悲已滯,萬里念將歸。</p><p class="ql-block">況屬高風(fēng)晚,山山黃葉飛。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">望著停滯的長江水心生悲涼,萬里之外思念著歸鄉(xiāng)。</p><p class="ql-block">更何況在這深秋時節(jié),滿山黃葉紛飛更添愁緒。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">王勃借秋景抒鄉(xiāng)愁。啟示我們:人在異鄉(xiāng)時,最易觸景生情,要常回家看看。</p><p class="ql-block">14</p><p class="ql-block">《新添聲楊柳枝詞二首》</p><p class="ql-block">溫庭筠</p><p class="ql-block">一尺深紅勝曲塵,天生舊物不如新。</p><p class="ql-block">合歡桃核終堪恨,里許元來別有人。</p><p class="ql-block">井底點燈深燭伊,共郎長行莫圍棋。</p><p class="ql-block">玲瓏骰子安紅豆,入骨相思知不知。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">深紅綢緞勝過舊灰塵,天生舊物不如新。</p><p class="ql-block">合歡核桃令人遺憾,里面原來藏著兩個人。</p><p class="ql-block">井底點燈深深囑咐你,與情郎遠(yuǎn)行別遲疑。</p><p class="ql-block">骰子上的紅豆印記,這入骨的相思你可懂?</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">溫庭筠以巧喻寫相思。啟示我們:真摯的感情需要用心體會,最深的愛往往藏在細(xì)節(jié)里。</p><p class="ql-block">15</p><p class="ql-block">《閨怨》</p><p class="ql-block">王昌齡</p><p class="ql-block">閨中少婦不知愁,春日凝妝上翠樓。</p><p class="ql-block">忽見陌頭楊柳色,悔教夫婿覓封侯。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">閨中少婦本不知憂愁,春日盛妝登上翠樓。</p><p class="ql-block">忽然看見路旁楊柳青青,后悔讓丈夫去追求功名。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">王昌齡刻畫少婦的瞬間感悟。啟示我們:功名利祿不如長相廝守,平凡相守才是最真實的幸福。</p><p class="ql-block">16</p><p class="ql-block">《白雪歌送武判官歸京》</p><p class="ql-block">岑參</p><p class="ql-block">北風(fēng)卷地白草折,胡天八月即飛雪。</p><p class="ql-block">忽如一夜春風(fēng)來,千樹萬樹梨花開。</p><p class="ql-block">散入珠簾濕羅幕,狐裘不暖錦衾薄。</p><p class="ql-block">將軍角弓不得控,都護(hù)鐵衣冷難著。</p><p class="ql-block">瀚海闌干百丈冰,愁云慘淡萬里凝。</p><p class="ql-block">中軍置酒飲歸客,胡琴琵琶與羌笛。</p><p class="ql-block">紛紛暮雪下轅門,風(fēng)掣紅旗凍不翻。</p><p class="ql-block">輪臺東門送君去,去時雪滿天山路。</p><p class="ql-block">山回路轉(zhuǎn)不見君,雪上空留馬行處。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">北風(fēng)呼嘯白草折斷,塞外八月就大雪紛飛。</p><p class="ql-block">仿佛一夜春風(fēng)吹來,千萬棵梨樹同時開花。</p><p class="ql-block">雪花飄進(jìn)帳篷打濕羅幕,狐裘不暖錦被也嫌單薄。</p><p class="ql-block">將軍凍得拉不開弓,都護(hù)的鐵甲難以穿上。</p><p class="ql-block">沙漠縱橫百丈堅冰,陰云密布萬里凝滯。</p><p class="ql-block">中軍帳里設(shè)宴餞行,胡琴琵琶羌笛齊奏。</p><p class="ql-block">黃昏大雪飄落營門,紅旗凍僵不再飄揚(yáng)。</p><p class="ql-block">輪臺東門送你離去,離去時雪滿天山路。</p><p class="ql-block">山路回轉(zhuǎn)不見你身影,雪地上只留馬蹄印跡。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">岑參描繪邊塞奇景與送別之情。啟示我們:最壯麗的風(fēng)景往往在最艱苦的地方,而真摯的情誼能溫暖最寒冷的離別。</p><p class="ql-block">17</p><p class="ql-block">《簡盧陟》</p><p class="ql-block">韋應(yīng)物</p><p class="ql-block">可憐白雪曲,未遇知音人。</p><p class="ql-block">恓惶戎旅下,蹉跎淮海濱。</p><p class="ql-block">澗樹含朝雨,山鳥哢馀春。</p><p class="ql-block">我有一瓢酒,可以慰風(fēng)塵。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">可惜這《白雪》古曲,遇不到懂得欣賞的人。</p><p class="ql-block">在軍旅中惶恐不安,在淮海邊虛度光陰。</p><p class="ql-block">澗邊樹木沾著晨露,山中鳥鳴殘留春意。</p><p class="ql-block">我只有這一瓢薄酒,聊以慰藉旅途風(fēng)塵。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">韋應(yīng)物表達(dá)懷才不遇的感慨。啟示我們:人生難免孤獨時刻,要學(xué)會自我寬慰,保持豁達(dá)心境。</p><p class="ql-block">18</p><p class="ql-block">《題李凝幽居》</p><p class="ql-block">賈島</p><p class="ql-block">閑居少鄰并,草徑入荒園。</p><p class="ql-block">鳥宿池邊樹,僧敲月下門。</p><p class="ql-block">過橋分野色,移石動云根。</p><p class="ql-block">暫去還來此,幽期不負(fù)言。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">隱居處少有鄰居,雜草小徑通向荒園。</p><p class="ql-block">鳥兒棲息池邊樹,僧人月下輕敲門。</p><p class="ql-block">過橋分賞野景致,搬石似能搖云根。</p><p class="ql-block">暫時離開還會來,不負(fù)幽居的約定。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">賈島刻畫隱士生活的清幽。啟示我們:簡單的生活也能充滿詩意,關(guān)鍵在于保持心靈的寧靜。</p><p class="ql-block">19</p><p class="ql-block">《逢雪宿芙蓉山主人》</p><p class="ql-block">劉長卿</p><p class="ql-block">日暮蒼山遠(yuǎn),天寒白屋貧。</p><p class="ql-block">柴門聞犬吠,風(fēng)雪夜歸人。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">日暮時分蒼山遙遠(yuǎn),天寒地凍茅屋簡陋。</p><p class="ql-block">柴門外傳來狗叫聲,風(fēng)雪夜有人歸來。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">劉長卿用簡練筆觸描繪山居景象。啟示我們:最樸素的場景往往最能打動人心,生活的溫暖常在細(xì)微處。</p><p class="ql-block">20</p><p class="ql-block">《臺城》</p><p class="ql-block">韋莊</p><p class="ql-block">江雨霏霏江草齊,六朝如夢鳥空啼。</p><p class="ql-block">無情最是臺城柳,依舊煙籠十里堤。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">江上細(xì)雨霏霏江草齊整,六朝繁華如夢幻鳥兒空啼。</p><p class="ql-block">最無情的是臺城的柳樹,依舊如煙籠罩十里長堤。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">韋莊借景抒發(fā)歷史興亡之感。啟示我們:歲月變遷中,唯有自然永恒,提醒我們珍惜當(dāng)下時光。</p><p class="ql-block">21</p><p class="ql-block">《登科后》</p><p class="ql-block">孟郊</p><p class="ql-block">昔日齷齪不足夸,今朝放蕩思無涯。</p><p class="ql-block">春風(fēng)得意馬蹄疾,一日看盡長安花。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">過去的困頓不值一提,今日金榜題名意氣風(fēng)發(fā)。</p><p class="ql-block">春風(fēng)中策馬奔馳,一天看遍長安繁花。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">孟郊刻畫登科后的狂喜。啟示我們:成功需要長期積累,但收獲時刻的喜悅值得好好享受。</p><p class="ql-block">22</p><p class="ql-block">《送從兄郜》</p><p class="ql-block">方干</p><p class="ql-block">道路本無限,又應(yīng)何處逢。</p><p class="ql-block">流年莫虛擲,華發(fā)不相容。</p><p class="ql-block">野渡波搖月,空城雨翳鐘。</p><p class="ql-block">此心隨去馬,迢遞過千峰。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">人生道路漫長,不知何時能再相逢。</p><p class="ql-block">不要虛度光陰,白發(fā)不等人。</p><p class="ql-block">野渡口月光隨波,空城中鐘聲被雨遮掩。</p><p class="ql-block">我的心跟隨你的馬匹,越過重重山巒。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">方干送別親人時的感慨。啟示我們:珍惜相聚時光,因為人生無常,別離總在不經(jīng)意間。</p><p class="ql-block">23</p><p class="ql-block">《塞上聽吹笛》</p><p class="ql-block">高適</p><p class="ql-block">雪凈胡天牧馬還,月明羌笛戍樓間。</p><p class="ql-block">借問梅花何處落,風(fēng)吹一夜?jié)M關(guān)山。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">雪后胡天牧馬歸來,明月下羌笛聲響徹戍樓。</p><p class="ql-block">試問《梅花落》的笛聲飄向何處?一夜春風(fēng)吹遍關(guān)山。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">高適描寫邊塞生活的詩意。啟示我們:即使在艱苦環(huán)境中,也要保持對美的感知和向往。</p> <p class="ql-block">24</p><p class="ql-block">《籌筆驛》</p><p class="ql-block">羅隱</p><p class="ql-block">拋擲南陽為主憂,北征東討盡良籌。</p><p class="ql-block">時來天地皆同力,運(yùn)去英雄不自由。</p><p class="ql-block">千里山河輕孺子,兩朝冠劍恨譙周。</p><p class="ql-block">唯余巖下多情水,猶解年年傍驛流。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">諸葛亮離開南陽為主分憂,北伐東征運(yùn)籌帷幄。</p><p class="ql-block">時運(yùn)來時天地相助,運(yùn)去時英雄也難施展。</p><p class="ql-block">千里江山被小兒輕易斷送,兩朝元老恨透譙周誤國。</p><p class="ql-block">只剩下山巖下多情的溪水,年復(fù)一年繞著驛站流淌。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">羅隱借古諷今,感慨時運(yùn)無常。啟示我們:既要抓住機(jī)遇,也要接受命運(yùn)安排,保持豁達(dá)心態(tài)。</p><p class="ql-block">25</p><p class="ql-block">《賦得自君之出矣》</p><p class="ql-block">張九齡</p><p class="ql-block">自君之出矣,不復(fù)理殘機(jī)。</p><p class="ql-block">思君如滿月,夜夜減清輝。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">自從你離開后,我不再整理織機(jī)。</p><p class="ql-block">思念你如同滿月,夜夜消減清光。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">張九齡表達(dá)深切的思念之情。啟示我們:真摯的感情會隨時間愈發(fā)深刻,即使相隔兩地也要珍惜彼此。</p><p class="ql-block">26</p><p class="ql-block">《春夜別友人二首·其一》</p><p class="ql-block">陳子昂</p><p class="ql-block">銀燭吐青煙,金樽對綺筵。</p><p class="ql-block">離堂思琴瑟,別路繞山川。</p><p class="ql-block">明月隱高樹,長河沒曉天。</p><p class="ql-block">悠悠洛陽道,此會在何年。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">銀燭搖曳升起青煙,金杯美酒映照盛宴。</p><p class="ql-block">離別廳堂想起往日歡聚,分別路途環(huán)繞山川。</p><p class="ql-block">明月隱沒高樹之后,銀河消失在破曉天際。</p><p class="ql-block">漫漫洛陽古道一別,不知何年才能重逢。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">陳子昂描寫春日餞別的場景。啟示我們:人生聚散無常,要珍惜每一次相逢,因為再見可能遙遙無期。</p><p class="ql-block">27</p><p class="ql-block">《春江花月夜》</p><p class="ql-block">張若虛</p><p class="ql-block">春江潮水連海平,海上明月共潮生。</p><p class="ql-block">滟滟隨波千萬里,何處春江無月明。</p><p class="ql-block">江流宛轉(zhuǎn)繞芳甸,月照花林皆似霰。</p><p class="ql-block">空里流霜不覺飛,汀上白沙看不見。</p><p class="ql-block">江天一色無纖塵,皎皎空中孤月輪。</p><p class="ql-block">江畔何人初見月?江月何年初照人?</p><p class="ql-block">人生代代無窮已,江月年年望相似。</p><p class="ql-block">不知江月待何人,但見長江送流水。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">春江潮水與海平齊,海上明月隨潮升起。</p><p class="ql-block">波光粼粼綿延萬里,哪處春江不被月光照耀。</p><p class="ql-block">江水蜿蜒繞過芳草地,月光灑在花林如雪珠。</p><p class="ql-block">不覺夜空中流霜飛舞,沙洲上白沙與月光難辨。</p><p class="ql-block">江天一色纖塵不染,唯見皎潔明月當(dāng)空。</p><p class="ql-block">江邊誰人最先望見此月?江月又在何年首次照耀人間?</p><p class="ql-block">人生代代無窮無盡,江月年年相似依舊。</p><p class="ql-block">不知明月在等待何人,只見長江送走滔滔流水。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">張若虛展現(xiàn)宇宙永恒與人生短暫的哲思。啟示我們:在永恒的自然面前,人類何其渺小,更要珍惜有限的生命時光。</p><p class="ql-block">28</p><p class="ql-block">《節(jié)婦吟寄東平李司空師道》</p><p class="ql-block">張籍</p><p class="ql-block">君知妾有夫,贈妾雙明珠。</p><p class="ql-block">感君纏綿意,系在紅羅襦。</p><p class="ql-block">妾家高樓連苑起,良人執(zhí)戟明光里。</p><p class="ql-block">知君用心如日月,事夫誓擬同生死。</p><p class="ql-block">還君明珠雙淚垂,恨不相逢未嫁時。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">你明知我已婚配,卻贈我珍貴明珠。</p><p class="ql-block">感念你的深情厚意,我將它系在紅裙上。</p><p class="ql-block">我家高樓連接宮苑,丈夫在明光殿執(zhí)戟守衛(wèi)。</p><p class="ql-block">我知你心意光明如日月,但已發(fā)誓與丈夫同生共死。</p><p class="ql-block">含淚將明珠歸還,只恨未能在出嫁前遇見你。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">張籍借節(jié)婦之口表達(dá)忠貞不渝。啟示我們:人生難免遺憾,但堅守原則和承諾更為可貴。</p><p class="ql-block">29</p><p class="ql-block">《早梅》</p><p class="ql-block">齊己</p><p class="ql-block">萬木凍欲折,孤根暖獨回。</p><p class="ql-block">前村深雪里,昨夜一枝開。</p><p class="ql-block">風(fēng)遞幽香出,禽窺素艷來。</p><p class="ql-block">明年如應(yīng)律,先發(fā)望春臺。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">萬木凍得幾乎折斷,獨有梅根回暖復(fù)蘇。</p><p class="ql-block">前村深雪覆蓋處,昨夜一枝梅花綻放。</p><p class="ql-block">清風(fēng)傳送幽幽梅香,鳥兒偷看素雅花姿。</p><p class="ql-block">若明年氣候如常,它必率先在望春臺綻放。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">齊己贊美梅花凌寒獨放的品格。啟示我們:困境中更要保持希望,做第一個破冰而行的人。</p><p class="ql-block">30</p><p class="ql-block">《咸陽城東樓》</p><p class="ql-block">許渾</p><p class="ql-block">一上高城萬里愁,蒹葭楊柳似汀洲。</p><p class="ql-block">溪云初起日沉閣,山雨欲來風(fēng)滿樓。</p><p class="ql-block">鳥下綠蕪秦苑夕,蟬鳴黃葉漢宮秋。</p><p class="ql-block">行人莫問當(dāng)年事,故國東來渭水流。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">登上城樓頓生萬里愁思,蘆葦楊柳好似江南水鄉(xiāng)。</p><p class="ql-block">溪上云起夕陽沉入樓閣,山雨將至狂風(fēng)吹滿城樓。</p><p class="ql-block">鳥兒飛落秦苑綠草叢中,秋蟬在漢宮黃葉間鳴叫。</p><p class="ql-block">過客不必追問當(dāng)年盛況,只見渭水依舊向東流淌。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">許渾借古都遺跡抒發(fā)興衰之感。啟示我們:繁華終將逝去,唯有自然永恒,提醒人們淡看榮辱得失。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">31</p><p class="ql-block">《江陵愁望寄子安》</p><p class="ql-block">魚玄機(jī)</p><p class="ql-block">楓葉千枝復(fù)萬枝,江橋掩映暮帆遲。</p><p class="ql-block">憶君心似西江水,日夜東流無歇時。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">江邊楓樹層層疊疊,暮色中江橋隱約可見歸帆。</p><p class="ql-block">思念你的心就像這西江水,日日夜夜向東奔流永不停歇。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">魚玄機(jī)以江水喻相思。啟示我們:真摯的感情如同江河奔流,永不枯竭,即使相隔千里也無法阻隔。</p><p class="ql-block">32</p><p class="ql-block">《雨過山村》</p><p class="ql-block">王建</p><p class="ql-block">雨里雞鳴一兩家,竹溪村路板橋斜。</p><p class="ql-block">婦姑相喚浴蠶去,閑看中庭梔子花。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">雨中傳來一兩聲雞鳴,竹溪村路斜架著小木橋。</p><p class="ql-block">姑嫂互相招呼著去浴蠶,悠閑時欣賞院里的梔子花。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">王建描繪山村生活的恬淡。啟示我們:簡單的生活中處處是美,要學(xué)會在平凡中發(fā)現(xiàn)詩意。</p><p class="ql-block">33</p><p class="ql-block">《涼州詞二首·其一》</p><p class="ql-block">王之渙</p><p class="ql-block">黃河遠(yuǎn)上白云間,一片孤城萬仞山。</p><p class="ql-block">羌笛何須怨楊柳,春風(fēng)不度玉門關(guān)。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">黃河蜿蜒伸向白云深處,孤城矗立在萬仞高山間。</p><p class="ql-block">羌笛何必吹奏《折楊柳》,春風(fēng)根本吹不到玉門關(guān)外。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">王之渙寫邊塞的荒涼。啟示我們:有些困境是客觀存在的,與其抱怨,不如學(xué)會適應(yīng)和面對。</p><p class="ql-block">34</p><p class="ql-block">《于易水送人》</p><p class="ql-block">駱賓王</p><p class="ql-block">此地別燕丹,壯士發(fā)沖冠。</p><p class="ql-block">昔時人已沒,今日水猶寒。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">這里曾是荊軻別燕丹的地方,壯士怒發(fā)沖冠。</p><p class="ql-block">當(dāng)年的人物早已逝去,唯有易水依然寒冷刺骨。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">駱賓王借古抒懷。啟示我們:英雄精神永不磨滅,激勵著后人繼續(xù)前行。</p><p class="ql-block">35</p><p class="ql-block">《回鄉(xiāng)偶書二首》</p><p class="ql-block">賀知章</p><p class="ql-block">少小離家老大回,鄉(xiāng)音無改鬢毛衰。</p><p class="ql-block">兒童相見不相識,笑問客從何處來。</p><p class="ql-block">離別家鄉(xiāng)歲月多,近來人事半消磨。</p><p class="ql-block">惟有門前鏡湖水,春風(fēng)不改舊時波。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">年少離家年老歸,鄉(xiāng)音未改鬢發(fā)已白。</p><p class="ql-block">孩童見了不認(rèn)識,笑問客人哪里來。</p><p class="ql-block">離鄉(xiāng)多年歲月長,故人舊事多已逝。</p><p class="ql-block">只有門前鏡湖水,春風(fēng)依舊泛舊波。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">賀知章寫回鄉(xiāng)的感慨。啟示我們:時光易逝,物是人非,唯有鄉(xiāng)愁和記憶永遠(yuǎn)鮮活。</p><p class="ql-block">36</p><p class="ql-block">《宮詞二首·其一》</p><p class="ql-block">張祜</p><p class="ql-block">故國三千里,深宮二十年。</p><p class="ql-block">一聲何滿子,雙淚落君前。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">遠(yuǎn)離故土三千里,幽居深宮二十載。</p><p class="ql-block">一曲《何滿子》唱罷,兩行清淚落君前。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">張祜道盡宮女的哀怨。啟示我們:自由最是珍貴,看似華麗的牢籠終會消磨人的生氣。</p><p class="ql-block">37</p><p class="ql-block">《尋陸鴻漸不遇》</p><p class="ql-block">皎然</p><p class="ql-block">移家雖帶郭,野徑入桑麻。</p><p class="ql-block">近種籬邊菊,秋來未著花。</p><p class="ql-block">扣門無犬吠,欲去問西家。</p><p class="ql-block">報道山中去,歸時每日斜。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">新居雖在城郊,小路穿過桑麻田。</p><p class="ql-block">籬邊新種的菊花,入秋還未綻放。</p><p class="ql-block">敲門無人應(yīng)答,想去西鄰打聽。</p><p class="ql-block">說是進(jìn)山去了,歸來總在日暮時分。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">皎然尋友不遇的閑適。啟示我們:人生需要留白,偶爾的錯過反而成就另一番風(fēng)景。</p><p class="ql-block">38</p><p class="ql-block">《古離別》</p><p class="ql-block">貫休</p><p class="ql-block">離恨如旨酒,古今飲皆醉。</p><p class="ql-block">只恐長江水,盡是兒女淚。</p><p class="ql-block">伊余非此輩,送人空把臂。</p><p class="ql-block">他日再相逢,清風(fēng)動天地。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">離愁如美酒,古今飲者皆沉醉。</p><p class="ql-block">只怕長江水,都是離人淚。</p><p class="ql-block">我非多情種,送別只握腕相送。</p><p class="ql-block">待到他日重逢,清風(fēng)為證動天地。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">貫休寫離別的超脫。啟示我們:與其沉溺傷感,不如期待重逢,豁達(dá)才是最好的送別禮物。</p><p class="ql-block">39</p><p class="ql-block">《和襲美春夕酒醒》</p><p class="ql-block">陸龜蒙</p><p class="ql-block">幾年無事傍江湖,醉倒黃公舊酒壚。</p><p class="ql-block">覺后不知明月上,滿身花影倩人扶。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">閑散江湖數(shù)年,醉倒在黃公舊酒坊。</p><p class="ql-block">酒醒不知月上梢頭,滿身花影需人攙扶。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">陸龜蒙寫醉酒的閑適。啟示我們:人生難得糊涂,偶爾放縱也是一種智慧。</p><p class="ql-block">40</p><p class="ql-block">《春宮怨》</p><p class="ql-block">杜荀鶴</p><p class="ql-block">早被嬋娟誤,欲妝臨鏡慵。</p><p class="ql-block">承恩不在貌,教妾若為容。</p><p class="ql-block">風(fēng)暖鳥聲碎,日高花影重。</p><p class="ql-block">年年越溪女,相憶采芙蓉。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">美貌反誤終身,對鏡梳妝意興闌珊。</p><p class="ql-block">得寵不靠容貌,教我如何打扮?</p><p class="ql-block">暖風(fēng)送來細(xì)碎鳥鳴,正午花影重重疊疊。</p><p class="ql-block">年年想起越溪少女時,相約采蓮的歡樂時光。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">杜荀鶴寫宮女的悔悟。啟示我們:單純追求外在,終會迷失本真,保持初心最可貴。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">41</p><p class="ql-block">《和張仆射塞下曲六首》</p><p class="ql-block">盧綸</p><p class="ql-block">鷲翎金仆姑,燕尾繡蝥弧。</p><p class="ql-block">獨立揚(yáng)新令,千營共一呼。</p><p class="ql-block">林暗草驚風(fēng),將軍夜引弓。</p><p class="ql-block">平明尋白羽,沒在石棱中。</p><p class="ql-block">月黑雁飛高,單于夜遁逃。</p><p class="ql-block">欲將輕騎逐,大雪滿弓刀。</p><p class="ql-block">野幕敞瓊筵,羌戎賀勞旋。</p><p class="ql-block">醉和金甲舞,雷鼓動山川。</p><p class="ql-block">調(diào)箭又呼鷹,俱聞出世能。</p><p class="ql-block">奔狐將迸雉,掃盡古丘陵。</p><p class="ql-block">亭亭七葉貴,蕩蕩一隅清。</p><p class="ql-block">他日題麟閣,唯應(yīng)獨不名。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">鷹羽裝飾的金仆姑箭,燕尾狀的繡蝥弧旗。</p><p class="ql-block">將軍獨立發(fā)布新令,千營將士齊聲呼應(yīng)。</p><p class="ql-block">密林幽暗草驚風(fēng),將軍夜半拉滿弓。</p><p class="ql-block">天明尋找白羽箭,箭鏃深陷石棱中。</p><p class="ql-block">月黑風(fēng)高雁驚飛,單于趁夜忙逃遁。</p><p class="ql-block">欲率輕騎追趕去,大雪落滿弓與刀。</p><p class="ql-block">野外營帳擺盛宴,羌戎慶賀凱旋歸。</p><p class="ql-block">醉著鎧甲翩翩舞,擂鼓聲震動山川。</p><p class="ql-block">調(diào)弓試箭喚獵鷹,皆顯超凡本領(lǐng)。</p><p class="ql-block">追逐狐兔與野雉,掃蕩古老丘陵地。</p><p class="ql-block">七葉樹亭亭高貴,一方天地清清朗朗。</p><p class="ql-block">他日麒麟閣題名,唯獨不書自己姓名。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">盧綸筆下的塞外軍旅生活豪邁壯闊。啟示我們:真正的英雄氣概不在名利,而在保家衛(wèi)國的擔(dān)當(dāng)與胸襟。</p><p class="ql-block">42</p><p class="ql-block">《黃鶴樓》</p><p class="ql-block">崔顥</p><p class="ql-block">昔人已乘黃鶴去,此地空余黃鶴樓。</p><p class="ql-block">黃鶴一去不復(fù)返,白云千載空悠悠。</p><p class="ql-block">晴川歷歷漢陽樹,芳草萋萋鸚鵡洲。</p><p class="ql-block">日暮鄉(xiāng)關(guān)何處是?煙波江上使人愁。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">仙人已乘黃鶴飛走,只留下這座黃鶴樓。</p><p class="ql-block">黃鶴一去不再回來,千年來白云空自飄蕩。</p><p class="ql-block">晴日照耀漢陽樹木清晰可見,鸚鵡洲上芳草茂盛。</p><p class="ql-block">暮色中故鄉(xiāng)在何方?江上煙波惹人愁緒萬千。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">崔顥登樓遠(yuǎn)眺的時空之嘆。啟示我們:與其追憶不可得的過往,不如珍惜眼前真實可觸的風(fēng)景。</p><p class="ql-block">43</p><p class="ql-block">《三月》</p><p class="ql-block">韓偓</p><p class="ql-block">辛夷才謝小桃發(fā),蹋青過后寒食前。</p><p class="ql-block">四時最好是三月,一去不回唯少年。</p><p class="ql-block">吳國地遙江接海,漢陵魂斷草連天。</p><p class="ql-block">新愁舊恨真無奈,須就鄰家甕底眠。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">木蘭剛謝桃花初綻,踏青結(jié)束寒食未至。</p><p class="ql-block">一年最美三月天,永不回頭是少年時。</p><p class="ql-block">吳地遙遠(yuǎn)江海相連,漢陵荒蕪芳草接天。</p><p class="ql-block">新舊愁緒實難排解,不如去鄰家醉臥酒壇邊。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">韓偓對春光易逝的感傷。啟示我們:最美時光總是短暫,與其惆悵,不如活在當(dāng)下,暢飲生活之酒。</p><p class="ql-block">44</p><p class="ql-block">《省試湘靈鼓瑟》</p><p class="ql-block">錢起</p><p class="ql-block">善鼓云和瑟,常聞帝子靈。</p><p class="ql-block">馮夷空自舞,楚客不堪聽。</p><p class="ql-block">苦調(diào)凄金石,清音入杳冥。</p><p class="ql-block">蒼梧來怨慕,白芷動芳馨。</p><p class="ql-block">流水傳瀟浦,悲風(fēng)過洞庭。</p><p class="ql-block">曲終人不見,江上數(shù)峰青。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">湘靈善奏云和瑟,娥皇女英魂靈常在。</p><p class="ql-block">河伯馮夷徒然起舞,羈旅楚客不忍卒聽。</p><p class="ql-block">悲苦曲調(diào)金石動容,清越樂聲直達(dá)幽冥。</p><p class="ql-block">蒼梧山傳來哀怨思念,白芷草搖曳散發(fā)芬芳。</p><p class="ql-block">樂聲隨瀟水流傳,悲風(fēng)掠過洞庭湖面。</p><p class="ql-block">曲終不見鼓瑟人,唯見江邊青峰數(shù)點。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">錢起描繪音樂之美的至高境界。啟示我們:真正的藝術(shù)超越形跡,留下永恒回響在心間。</p><p class="ql-block">45</p><p class="ql-block">《牡丹》</p><p class="ql-block">皮日休</p><p class="ql-block">落盡殘紅始吐芳,佳名喚作百花王。</p><p class="ql-block">競夸天下無雙艷,獨立人間第一香。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">百花凋謝她才綻放,美名稱作花中之王。</p><p class="ql-block">天下公認(rèn)無雙艷麗,人間獨步第一芬芳。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">皮日休贊美牡丹的王者氣度。啟示我們:不必爭搶早發(fā)時機(jī),大器晚成自有其不可替代的價值。</p><p class="ql-block">46</p><p class="ql-block">《秋夜月中登天壇》</p><p class="ql-block">姚合</p><p class="ql-block">秋蟾流異彩,齋潔上壇行。</p><p class="ql-block">天近星辰大,山深世界清。</p><p class="ql-block">仙飆石上起,海日夜中明。</p><p class="ql-block">何計長來此,閑眠過一生。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">秋月流瀉奇異光彩,齋戒沐浴登上天壇。</p><p class="ql-block">離天愈近星辰愈大,身處深山世界愈清。</p><p class="ql-block">仙風(fēng)自石上生起,海日于夜半放明。</p><p class="ql-block">如何才能長居此地,閑臥度過余生。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">姚合描寫登天壇的澄明境界。啟示我們:遠(yuǎn)離塵囂才能見天地之大,心靈的寧靜是最珍貴的財富。</p><p class="ql-block">47</p><p class="ql-block">《元日述懷》</p><p class="ql-block">盧照鄰</p><p class="ql-block">筮仕無中秩,歸耕有外臣。</p><p class="ql-block">人歌小歲酒,花舞大唐春。</p><p class="ql-block">草色迷三徑,風(fēng)光動四鄰。</p><p class="ql-block">愿得長如此,年年物候新。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">占卜仕途未得官位,歸隱耕作做個逸民。</p><p class="ql-block">人們歡唱飲歲酒,花枝搖曳舞新春。</p><p class="ql-block">草色掩映隱居路,春光感染鄰里心。</p><p class="ql-block">但愿永遠(yuǎn)似這般,歲歲物華日日新。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">盧照鄰元日抒懷的淡泊。啟示我們:人生的價值不在地位高低,而在于心靈的滿足與自在。</p><p class="ql-block">48</p><p class="ql-block">《蘇溪亭》</p><p class="ql-block">戴叔倫</p><p class="ql-block">蘇溪亭上草漫漫,誰倚東風(fēng)十二闌。</p><p class="ql-block">燕子不歸春事晚,一汀煙雨杏花寒。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">蘇溪亭畔春草萋萋,是誰獨倚十二闌干?</p><p class="ql-block">燕子未歸春色已晚,滿汀煙雨杏花微寒。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">戴叔倫寫春日遲暮的惆悵。啟示我們:美好事物都有期限,要學(xué)會在適當(dāng)?shù)臅r候放手。</p><p class="ql-block">49</p><p class="ql-block">《喜見外弟又言別》</p><p class="ql-block">李益</p><p class="ql-block">十年離亂后,長大一相逢。</p><p class="ql-block">問姓驚初見,稱名憶舊容。</p><p class="ql-block">別來滄海事,語罷暮天鐘。</p><p class="ql-block">明日巴陵道,秋山又幾重。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">戰(zhàn)亂分離十年后,長大成人再相逢。</p><p class="ql-block">初問姓氏驚猶疑,道出名字憶舊容。</p><p class="ql-block">暢談別后滄桑事,不覺已至暮鐘鳴。</p><p class="ql-block">明日君行巴陵道,秋山重疊又幾重。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">李益寫亂世重逢的悲喜。啟示我們:珍惜眼前相聚時光,因為亂世中每一次離別都可能是永訣。</p> <p class="ql-block">50</p><p class="ql-block">《渡漢江》</p><p class="ql-block">宋之問</p><p class="ql-block">嶺外音書斷,經(jīng)冬復(fù)歷春。</p><p class="ql-block">近鄉(xiāng)情更怯,不敢問來人。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">嶺南與家書斷絕,歷經(jīng)寒冬又新春。</p><p class="ql-block">愈近故鄉(xiāng)心愈怯,不敢打聽故鄉(xiāng)人。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">宋之問道出近鄉(xiāng)情怯的復(fù)雜心理。啟示我們:最深的思念往往伴隨著恐懼,害怕物是人非的殘酷現(xiàn)實。</p><p class="ql-block">?</p><p class="ql-block">51</p><p class="ql-block">《江樓感舊》</p><p class="ql-block">趙嘏</p><p class="ql-block">獨上江樓思渺然,月光如水水如天。</p><p class="ql-block">同來望月人何處?風(fēng)景依稀似去年。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">獨自登上江樓思緒萬千,月光如水般澄澈,江水似天空般遼闊。</p><p class="ql-block">曾經(jīng)一同賞月的人如今何在?眼前風(fēng)景與去年幾乎一樣。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">趙嘏通過今昔對比抒發(fā)物是人非之感。啟示我們:珍惜當(dāng)下與親友共處的時光,因為歲月流逝中最易改變的是人事。</p><p class="ql-block">52</p><p class="ql-block">《憫農(nóng)二首》</p><p class="ql-block">李紳</p><p class="ql-block">春種一粒粟,秋收萬顆子。</p><p class="ql-block">四海無閑田,農(nóng)夫猶餓死。</p><p class="ql-block">鋤禾日當(dāng)午,汗滴禾下土。</p><p class="ql-block">誰知盤中餐,粒粒皆辛苦。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">春天播種一粒谷種,秋天收獲萬顆糧食。</p><p class="ql-block">天下沒有閑置的田地,農(nóng)夫卻仍會餓死。</p><p class="ql-block">正午時分鋤地除草,汗水滴入禾苗下的泥土。</p><p class="ql-block">有誰知道碗中飯菜,每一粒都凝結(jié)著辛勞。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">李紳揭露了古代農(nóng)民的悲慘處境。啟示我們:一粥一飯來之不易,現(xiàn)代社會更應(yīng)珍惜糧食、尊重勞動者。</p><p class="ql-block">53</p><p class="ql-block">《楓橋夜泊》</p><p class="ql-block">張繼</p><p class="ql-block">月落烏啼霜滿天,江楓漁火對愁眠。</p><p class="ql-block">姑蘇城外寒山寺,夜半鐘聲到客船。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">月亮西沉烏鴉啼叫,寒霜布滿夜空,</p><p class="ql-block">江邊楓樹和漁船燈火伴我愁眠。</p><p class="ql-block">姑蘇城外的寒山寺,</p><p class="ql-block">夜半鐘聲悠悠傳到客船。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">張繼描繪了旅途中的孤寂夜景。啟示我們:孤獨時刻最能引發(fā)深思,要學(xué)會在寂寞中尋找內(nèi)心的寧靜。</p><p class="ql-block">54</p><p class="ql-block">《題破山寺后禪院》</p><p class="ql-block">常建</p><p class="ql-block">清晨入古寺,初日照高林。</p><p class="ql-block">曲徑通幽處,禪房花木深。</p><p class="ql-block">山光悅鳥性,潭影空人心。</p><p class="ql-block">萬籟此都寂,但余鐘磬音。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">清晨走進(jìn)古老寺院,朝陽照耀著高大林木。</p><p class="ql-block">蜿蜒小路通向幽靜處,禪房掩映在繁花密林中。</p><p class="ql-block">山色使飛鳥歡悅,潭影讓人心空明。</p><p class="ql-block">此刻萬籟俱寂,只余鐘磬余音。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">常建展現(xiàn)了禪院的清幽意境。啟示我們:遠(yuǎn)離塵囂、親近自然,是凈化心靈的最佳方式。</p><p class="ql-block">55</p><p class="ql-block">《題都城南莊》</p><p class="ql-block">崔護(hù)</p><p class="ql-block">去年今日此門中,人面桃花相映紅。</p><p class="ql-block">人面不知何處去,桃花依舊笑春風(fēng)。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">去年的今天在這扇門前,</p><p class="ql-block">少女面容與桃花相互映紅。</p><p class="ql-block">如今不知伊人去了何方,</p><p class="ql-block">只有桃花依舊在春風(fēng)中綻放。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">崔護(hù)抒發(fā)了物是人非的悵惘。啟示我們:美好的相遇往往轉(zhuǎn)瞬即逝,要學(xué)會珍惜眼前人、當(dāng)下事。</p><p class="ql-block">56</p><p class="ql-block">《上堂開示頌》</p><p class="ql-block">黃櫱禪師</p><p class="ql-block">塵勞迥脫事非常,緊把繩頭做一場。</p><p class="ql-block">不經(jīng)一番寒徹骨,怎得梅花撲鼻香。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">超脫塵世煩惱并非易事,要像抓緊繩頭般下苦功。</p><p class="ql-block">若不經(jīng)歷嚴(yán)寒徹骨,哪能聞到梅花撲鼻芬芳?</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">黃櫱禪師以梅花喻修行。啟示我們:任何成就都需要艱苦付出,唯有經(jīng)歷磨難,才能收獲真正的成長與蛻變。</p><p class="ql-block">57</p><p class="ql-block">《贈去婢》</p><p class="ql-block">崔郊</p><p class="ql-block">公子王孫逐后塵,綠珠垂淚滴羅巾。</p><p class="ql-block">侯門一入深如海,從此蕭郎是路人。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">公子王孫爭相追捧,綠珠含淚濕透羅帕。</p><p class="ql-block">一旦踏入深似海的侯門,昔日情郎便成陌路之人。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">崔郊道出權(quán)貴之家的冷酷現(xiàn)實。啟示我們:階級差異常會扼殺真摯感情,在現(xiàn)實面前,愛情往往脆弱不堪。</p><p class="ql-block">58</p><p class="ql-block">《有所思》</p><p class="ql-block">盧仝</p><p class="ql-block">當(dāng)時我醉美人家,美人顏色嬌如花。</p><p class="ql-block">今日美人棄我去,青樓珠箔天之涯。</p><p class="ql-block">天涯娟娟姮娥月,三五二八盈又缺。</p><p class="ql-block">翠眉蟬鬢生別離,一望不見心斷絕。</p><p class="ql-block">心斷絕,幾千里?</p><p class="ql-block">夢中醉臥巫山云,覺來淚滴湘江水。</p><p class="ql-block">湘江兩岸花木深,美人不見愁人心。</p><p class="ql-block">含愁更奏綠綺琴,調(diào)高弦絕無知音。</p><p class="ql-block">美人兮美人,不知為暮雨兮為朝云。</p><p class="ql-block">相思一夜梅花發(fā),忽到窗前疑是君。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">當(dāng)年沉醉美人閨閣,她容顏如花般嬌艷。</p><p class="ql-block">如今美人離我而去,遠(yuǎn)在天邊的華麗樓閣。</p><p class="ql-block">天邊明月陰晴圓缺,秀眉云鬢已成別離。</p><p class="ql-block">望穿秋水肝腸寸斷,這斷腸相隔幾千里?</p><p class="ql-block">夢中仿佛再會巫山,醒來淚落湘江水中。</p><p class="ql-block">湘江兩岸花木蔥蘢,不見美人空余愁緒。</p><p class="ql-block">滿懷愁緒彈奏綠綺琴,曲高和寡無知音。</p><p class="ql-block">美人啊美人,你究竟是暮雨還是朝云?</p><p class="ql-block">整夜相思催開梅花,恍惚間以為你來到窗前。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">盧仝傾吐失戀的痛楚。啟示我們:刻骨銘心的愛情,失去后往往使人產(chǎn)生幻覺,時間才是最好的療傷良藥。</p><p class="ql-block">59</p><p class="ql-block">《寄人》</p><p class="ql-block">張泌</p><p class="ql-block">別夢依依到謝家,小廊回合曲闌斜。</p><p class="ql-block">多情只有春庭月,猶為離人照落花。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">夢中依依回到謝家,回廊曲折欄桿斜。</p><p class="ql-block">唯有那春庭明月最多情,依然為離別的人照亮落花。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">張泌借夢抒寫相思。啟示我們:最深的思念常在不經(jīng)意間浮現(xiàn),而自然景物往往成為情感的見證者。</p><p class="ql-block">60</p><p class="ql-block">《小兒垂釣》</p><p class="ql-block">胡令能</p><p class="ql-block">蓬頭稚子學(xué)垂綸,側(cè)坐莓苔草映身。</p><p class="ql-block">路人借問遙招手,怕得魚驚不應(yīng)人。</p><p class="ql-block">譯文</p><p class="ql-block">頭發(fā)蓬亂的小孩學(xué)釣魚,側(cè)身坐在青苔草叢中。</p><p class="ql-block">路人問路他遠(yuǎn)遠(yuǎn)擺手,生怕驚跑魚兒不敢應(yīng)答。</p><p class="ql-block">啟示</p><p class="ql-block">胡令能捕捉童趣瞬間。啟示我們:專注是成功的要訣,孩子的純真專注往往勝過成人的三心二意</p>