<p class="ql-block"> 梅</p><p class="ql-block"> 玉骨寒香透雪魂,</p><p class="ql-block"> 虬枝勁展破冰痕。</p><p class="ql-block"> 莫言疏影清如許,</p><p class="ql-block"> 自有丹心照世塵。</p> <p class="ql-block"> 蘭</p><p class="ql-block"> 空谷幽芳澗水旁,</p><p class="ql-block"> 素心一束自生光。</p><p class="ql-block"> 何須俗世爭(zhēng)高下,</p><p class="ql-block"> 淡泊襟懷日月長(zhǎng)。</p> <p class="ql-block"> 竹</p><p class="ql-block"> 勁節(jié)凌霄瞰大千,</p><p class="ql-block"> 虛懷若谷納云煙。</p><p class="ql-block"> 莫嫌瘦骨無(wú)顏色,</p><p class="ql-block"> 自有清標(biāo)立地天。</p> <p class="ql-block"> 菊</p><p class="ql-block"> 籬畔霜華抱冷枝,</p><p class="ql-block"> 金心鐵骨傲秋時(shí)。</p><p class="ql-block"> 不爭(zhēng)桃李三春色,</p><p class="ql-block"> 獨(dú)守孤芳百世姿。</p> <p class="ql-block"> 【自在心寬】</p><p class="ql-block"> …我的人生觀</p><p class="ql-block"> 誰(shuí)不羨金錢之暖?誰(shuí)不慕權(quán)力之尊?</p><p class="ql-block"> 然,人生真諦:卻不在金銀滿堂、權(quán)柄在握,而在懂“愛”之微義,行“順”之大道。</p><p class="ql-block"> 少年意氣,懷抱夢(mèng)想,努力耕耘。卻須知萬(wàn)事皆有度,不必將“必須成功”刻成心上荊棘,更莫讓“定要富貴”化作眉間深鎖。</p><p class="ql-block"> 青春韶華,當(dāng)如行云流水,奔涌向前,也需懂得隨境流轉(zhuǎn),舒展不僵。</p><p class="ql-block"> 夕陽(yáng)斜照,更需懂得“放開”二字的分量。放下曾緊握的執(zhí)念,釋懷那未圓的夙愿,讓心靈如古井映月,澄澈而安詳。</p><p class="ql-block"> 生命最珍貴的底色:并非權(quán)杖的冰冷光澤,也非金銀的刺眼亮度,而是親人閑坐燈火可親的暖意,老友相聚小酌淺笑的溫馨。</p><p class="ql-block"> 一壺薄酒,幾句家常,煩惱如風(fēng)散,憂愁似云消。這般清簡(jiǎn)日子所滋養(yǎng)的內(nèi)心豐饒與安寧,何嘗輸于朱門繡戶、前呼后擁的喧囂浮華?</p><p class="ql-block"> 水到渠成非強(qiáng)求,隨遇而安見真章。老了,更要懂得知足常樂!頤養(yǎng)天年!</p><p class="ql-block"> 將心安置于“足”,不必坐擁天下,只需一隅安心;不必堆金積玉,但求無(wú)愧此生。</p><p class="ql-block"> 知足者,如明月清風(fēng),時(shí)時(shí)皆是良辰,處處俱有美景。</p><p class="ql-block"> 人生在世,當(dāng)有“愛”之熱度,更需“不追”之清明。</p><p class="ql-block"> 無(wú)論青絲與白發(fā),皆能笑對(duì)光陰,自在游曳于天地間。</p><p class="ql-block"> 愛財(cái)而不為財(cái)役,慕權(quán)而不被權(quán)囚,順其自然,自在心寬。</p><p class="ql-block"> 幸矣!足矣?。。?lt;/p><p class="ql-block"> 無(wú)聲</p><p class="ql-block"> 乙巳端午夜</p>