欧美精品久久性爱|玖玖资源站365|亚洲精品福利无码|超碰97成人人人|超碰在线社区呦呦|亚洲人成社区|亚州欧美国产综合|激情网站丁香花亚洲免费分钟国产|97成人在线视频免费观|亚洲丝袜婷婷

穿越時(shí)空的對話 (1)

李陵

<p class="ql-block"> ~~外曾祖父蘇繼祖詩文賞析</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 文化認(rèn)同的核心就是血緣認(rèn)同。蘇繼祖(百度百科人物),我外公的父親,我的外曾祖父,字季培,四川省江油縣人。其父甫臣系清朝同治進(jìn)士,他從小受父親熏陶,敏而好學(xué)。</p><p class="ql-block"> 他是戊戌變法六君子之一楊銳的女婿,張之洞督鄂時(shí)任幕僚,后游歷江西、江蘇、京師、日本,宣統(tǒng)三年歸里。辛亥革命后曾任四川高等審判書記官。與梁啟超,袁世凱等共同著有《清廷戊戌朝變記》。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> 楊銳遇難后,他舉家返鄉(xiāng)閑居(四川省彰明縣河西鄉(xiāng))。民國初,任彰明縣辦“中國文學(xué)院”院長。晚年閉門讀書自娛,自號“鑿空道人”。著有《鑿空詩集》、《鑿空文集》各一卷。民國22年病逝。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 在歷史的長河中,詩是一座神秘的橋梁,跨越時(shí)空,連接著今人與古人的心靈世界。當(dāng)我翻開外曾祖父蘇繼祖的《己亥冬夜夢入大匡即景言懷》,和他老人家展開了一場奇妙的穿越時(shí)空的對話。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 己亥冬夜夢入大匡即景言懷</b></p><p class="ql-block"> 蘇繼祖(清)</p><p class="ql-block">匡山舊游處,一夕忽飛越。</p><p class="ql-block"> 廬舍尚宛然,人物非疇昔。</p><p class="ql-block"> 對此發(fā)愴懷,功名幻磨蠍。</p><p class="ql-block"> 伊誰攝我來,放大光明色。</p><p class="ql-block"> 朗如玉山行,雪月涵空絕。</p><p class="ql-block"> 千樹梨花開,萬樹瓊瑤綴。</p><p class="ql-block"> 巖徑失險(xiǎn)巇,林泉迥澄沏。</p><p class="ql-block"> 我心素滓穢,安睹此虛白。</p><p class="ql-block"> 將毋山之靈,示我水晶域。</p><p class="ql-block"> 一洗萬斛塵,皎若青天日。</p><p class="ql-block"> 泠然禦風(fēng)行,懷清而履潔。</p><p class="ql-block"> 蝶意栩栩蘇,鴻泥冉冉滅。</p><p class="ql-block"> 心地一澄鮮,清冷猶在目。</p><p class="ql-block"> 哦詩恨未成,挑燈為補(bǔ)足。</p><p class="ql-block"> 記曾在山時(shí),異書經(jīng)我讀。</p><p class="ql-block"> 風(fēng)瀟雨晦中,白云時(shí)往復(fù)。</p><p class="ql-block"> 出岫山谷清,入岫暝巖穴。</p><p class="ql-block"> 喬木咫尺間,過眼迷蹤跡。</p><p class="ql-block"> 瞬息不曾經(jīng),蒼然還逼立。</p><p class="ql-block"> 以茲識世情,變態(tài)誠頃刻。</p><p class="ql-block"> 風(fēng)雨故人來,常為譚咄咄。</p><p class="ql-block"> 書空意未終,天姥夢復(fù)得。</p><p class="ql-block"> 清境不常留,敢煩隃麋墨。</p><p class="ql-block"> 眼中云物,夢中雪月,合并寫來,天空地闊。吁嗟乎,男兒半世功名蹶,沈吟四顧天地窄。安得清夢一番覺,為我指點(diǎn)前途黑如漆。</p><p class="ql-block"> </p> <p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">注: 匡山是指四川省江油彰明的大匡山,李白少年時(shí)曾在此讀書,也是蘇繼祖青少年讀書研習(xí)的地方。蘇繼祖歸隱閑居的蘇家大院就位于匡山下。</span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 這首《己亥冬夜夢入大匡即景言懷》是蘇繼祖的紀(jì)夢詩,通過夢中重返匡山的所見所感,抒發(fā)人生感慨與精神追求,全詩可分三部分解析:</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>一、夢境回溯:虛實(shí)交織的山水哲思</b></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">- 舊游之嘆:</p><p class="ql-block">“匡山舊游處,一夕忽飛越”以夢境穿越開篇,“廬舍宛然,人物非疇昔”用今昔對比,借故地空寂寫世事變遷,隱含對故人離散、時(shí)光不再的悵惘。</p><p class="ql-block">- 幻境凈化:</p><p class="ql-block">夢中山水如“光明色”“水晶域”,千樹梨花、萬樹瓊瑤的雪景,消解了“險(xiǎn)巇巖徑”的現(xiàn)實(shí)阻礙,以“虛白”“澄沏”的極致純凈,象征精神世界的理想境界,暗喻詩人對擺脫塵世“滓穢”的渴望。</p><p class="ql-block">- 物我對照:</p><p class="ql-block">“我心素滓穢,安睹此虛白”以自我剖白,凸顯夢境對心靈的洗滌;“泠然御風(fēng)”化用《莊子》,既寫夢境輕盈,亦表超脫世俗的向往。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>二、現(xiàn)實(shí)觀照:功名與心性的沖突</b></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">- 功名幻滅:</p><p class="ql-block">“功名幻磨蠍”以“磨蠍”(星象主命運(yùn)多舛)自嘲仕途坎坷,直斥功名如虛幻泡影;“男兒半世功名蹶,沈吟四顧天地窄”更將個(gè)人失意推向時(shí)代壓抑,暗含對清末政局的憤懣。</p><p class="ql-block">- 世情頓悟:</p><p class="ql-block">以“白云出岫”的瞬間變化(“清”與“暝”)、“喬木咫尺迷蹤跡”的視覺錯(cuò)覺,類比世情“變態(tài)頃刻”,揭示現(xiàn)實(shí)的無常與虛妄,呼應(yīng)開篇“人物非疇昔”的滄桑感。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>三、詩以言志:清夢與清醒的辯證</b></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">- 夢的救贖:</p><p class="ql-block">“哦詩恨未成”的創(chuàng)作執(zhí)著,“異書讀風(fēng)雨”的精神堅(jiān)守,將夢境升華為對抗現(xiàn)實(shí)的力量——即便“清境不常留”,仍借“隃麋墨”(墨汁代指書寫)定格理想,以藝術(shù)創(chuàng)作延續(xù)心靈的“清冷”。</p><p class="ql-block">- 醒的叩問:</p><p class="ql-block">結(jié)句“安得清夢一番覺,指點(diǎn)前途黑如漆”筆鋒陡轉(zhuǎn),從夢境的澄明墜入現(xiàn)實(shí)的黑暗,以反問收束,既渴求解脫困境,又隱含對覺醒之路的迷茫,余韻蒼涼。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 蘇繼祖撰寫《清廷戊戌朝變記》</p><p class="ql-block"> 戊戌前后的痛與夢</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"><i>?匡山舊游處,一夕忽飛越。</i></b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"><i> 廬舍尚宛然,人物非疇昔。</i></b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>?匡山舊游處,一夕忽飛越。這幾句詩抒發(fā)了對舊游之地的深切感慨:</b></p><p class="ql-block"><b> - 曾經(jīng)游歷過的匡山,仿佛一夜間忽然在記憶中飛越浮現(xiàn)。</b></p><p class="ql-block"><b>- 那里的房舍依舊如往昔般模樣,而曾經(jīng)的人物卻已不再是從前的樣子。</b></p><p class="ql-block"><b>詩中以“廬舍宛然”與“人物非昔”對比,凸顯物是人非的悵惘,蘊(yùn)含對時(shí)光流逝、人事變遷的嘆惋。</b></p><p class="ql-block"><b> </b></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"><i>對此發(fā)愴懷,功名幻磨蠍。</i></b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"><i> 伊誰攝我來,放大光明色。</i></b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>?這幾句詩由感懷引發(fā)對功名的思索:</b></p><p class="ql-block"><b>- 面對此情此景生發(fā)悲愴感慨,功名如同磨蠍(指磨難)般虛幻無常。?</b></p><p class="ql-block"><b>- 是誰將我“攝”入這情境,讓我看見(或感悟到)超脫功名的“放大光明色”(光明透徹的境界)。?</b></p><p class="ql-block"><b>詩中借物是人非之嘆,否定功名的永恒價(jià)值,暗含對超然心境的追尋,帶有哲思意味。?</b></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b><i>?朗如玉山行,雪月涵空絕。</i></b></p><p class="ql-block"><b><i> 千樹梨花開,萬樹瓊瑤綴。</i></b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>?這幾句詩勾勒出清絕明麗的冰雪勝景:</b></p><p class="ql-block"><b>- 清朗之態(tài)如行于玉山上,雪光月色交融,澄澈空明,世間無匹。?</b></p><p class="ql-block"><b>- 千樹萬樹如梨花競放,又如瓊瑤綴滿枝頭,盡現(xiàn)冰雪世界的晶瑩璀璨。?</b></p><p class="ql-block"><b>詩中以“玉山”“雪月”“瓊瑤”等意象,營造出超凡脫俗的空靈意境,極寫冰雪之美。?</b></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b><i>?巖徑失險(xiǎn)巇,林泉迥澄沏。</i></b></p><p class="ql-block"><b><i> 我心素滓穢,安睹此虛白。</i></b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>?這幾句詩借景省察內(nèi)心:</b></p><p class="ql-block"><b>- 險(xiǎn)峻的山路在冰雪中隱去,林泉愈發(fā)清澈澄明。?</b></p><p class="ql-block"><b>- 自慚心有俗塵雜念,如何能真正體悟這空明純凈之境??</b></p><p class="ql-block"><b>以“巖徑失險(xiǎn)”“林泉澄澈”的清寂之景,對照“心素滓穢”的自剖,抒發(fā)對滌蕩心靈、趨近澄明境界的向往。?</b></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b><i>?將毋山之靈,示我水晶域。</i></b></p><p class="ql-block"><i> </i><b><i>一洗萬斛塵,皎若青天日。</i></b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>?這幾句詩以祈愿叩問直抒胸臆:</b></p><p class="ql-block"><b>- 莫不是山之神靈,有意向我展現(xiàn)這如水晶般澄澈的境界??</b></p><p class="ql-block"><b>- 愿以此境洗盡萬千塵俗雜念,讓心明澈如青天白日。?</b></p><p class="ql-block"><b>詩中借“水晶域”的純凈意象,表達(dá)對洗去凡心、復(fù)歸本真的強(qiáng)烈渴望,語言質(zhì)樸而情志高潔。?</b></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b><i>?泠然禦風(fēng)行,懷清而履潔。</i></b></p><p class="ql-block"><b><i> 蝶意栩栩蘇,鴻泥冉冉滅。</i></b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>?這幾句詩展現(xiàn)超然心境與生命感悟:</b></p><p class="ql-block"><b>- 如乘風(fēng)而行般輕盈自在,秉持清懷、踐行高潔。?</b></p><p class="ql-block"><b>- 如莊周夢蝶般生機(jī)復(fù)蘇,塵世蹤跡(鴻泥)漸次幻滅。?</b></p><p class="ql-block"><b>以“御風(fēng)”“蝶意”寫超脫之態(tài),“鴻泥滅”喻功名虛妄,傳遞出淡泊自守、勘破浮世的人生態(tài)度。?</b></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b><i>?心地一澄鮮,清冷猶在目。</i></b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>?這兩句詩收束心境感悟:</b></p><p class="ql-block"><b>- 當(dāng)心地澄澈明凈,那份清冷通透的境界仿佛仍在眼前。?</b></p><p class="ql-block"><b>以“澄鮮”直寫心靈凈化后的狀態(tài),“猶在目”強(qiáng)化情境留存的深刻,傳遞出對澄明心境的珍視與回味。?</b></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b><i>?哦詩恨未成,挑燈為補(bǔ)足。</i></b></p><p class="ql-block"><b><i> 記曾在山時(shí),異書經(jīng)我讀。</i></b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b><i>?</i>這幾句詩續(xù)寫了燈下補(bǔ)詩的情境與回憶:</b></p><p class="ql-block"><b>- 苦思作詩卻遺憾未能成章,于是挑亮燈燭繼續(xù)補(bǔ)足。?</b></p><p class="ql-block"><b>- 忽然憶起在山中時(shí)光,曾有奇書經(jīng)我品讀。?</b></p><p class="ql-block"><b>詩中交織著創(chuàng)作的執(zhí)著與對往昔靜讀歲月的懷念,畫面感十足,流露對文人雅趣的眷戀。</b></p><p class="ql-block"><b><span class="ql-cursor">?</span></b></p> <p class="ql-block"><b><i>風(fēng)瀟雨晦中,白云時(shí)往復(fù)。</i></b></p><p class="ql-block"><b><i>出岫山谷清,入岫暝巖穴。</i></b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>這四句詩描繪了詩人對山中讀書時(shí)光的回憶,意境清幽而富有哲思,賞析如下:</b></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">字詞與畫面</span></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><b>- 異書:指珍奇或難得的書籍,暗含詩人對知識的珍視。</b></p><p class="ql-block"><b>- 風(fēng)瀟雨晦:風(fēng)雨交加、天色昏暗的樣子,營造出清冷孤寂的氛圍。</b></p><p class="ql-block"><b>- 白云往復(fù):白云在山間飄蕩回旋,既是自然景象,也象征時(shí)光流轉(zhuǎn)或心境的淡泊。</b></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><b>- 畫面感:詩人憶起在山中研讀奇書的歲月,風(fēng)雨呼嘯中,唯有白云相伴,在明暗交織的天地間往來飄蕩,宛如一幅水墨山水畫卷。</b></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">情感與意境</span></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><b>- 對寧靜時(shí)光的眷戀</b></p><p class="ql-block"><b>“記曾”二字點(diǎn)明回憶,山中讀書遠(yuǎn)離塵世喧囂,“異書”相伴體現(xiàn)精神世界的富足,隱含對現(xiàn)實(shí)紛擾的疏離。</b></p><p class="ql-block"><b>- 孤獨(dú)與超脫的交織</b></p><p class="ql-block"><b>“風(fēng)瀟雨晦”既是自然環(huán)境,也暗喻人生困境或時(shí)代動蕩,而“白云往復(fù)”則以自然的自在反襯內(nèi)心的超脫——即便外界風(fēng)雨如晦,仍能在書中尋得安寧,頗有“任他風(fēng)吹雨打,我自巋然不動”的定力。</b></p><p class="ql-block"><b>- 時(shí)光流逝的感慨</b></p><p class="ql-block"><b>白云的“往復(fù)”暗示歲月匆匆,與“記曾”形成今昔對照,既留戀往昔純粹,也暗含對當(dāng)下境遇的慨嘆。</b></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">深層韻味</span></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><b>- 以景喻心:風(fēng)雨與白云的對比,似在表達(dá)詩人對理想(如云般自由)與現(xiàn)實(shí)(如風(fēng)雨般壓抑)的思考。</b></p><p class="ql-block"><b>- 文人精神寫照:在艱苦環(huán)境中堅(jiān)守讀書志趣,體現(xiàn)傳統(tǒng)文人“窮且益堅(jiān)”的風(fēng)骨,以及對精神追求的執(zhí)著。</b></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><b>短短四句,以簡筆勾勒出虛實(shí)交織的境界,既有自然之美,亦含人生哲思,耐人回味。</b></p><p class="ql-block"><b><span class="ql-cursor">?</span></b></p><p class="ql-block"><b>?</b></p><p class="ql-block"><b>?</b></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b><i>?喬木咫尺間,過眼迷蹤跡。</i></b></p><p class="ql-block"><b><i> 瞬息不曾經(jīng),蒼然還逼立。</i></b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b><i><span class="ql-cursor">?</span></i>這幾句詩借喬木寫世事瞬變:</b></p><p class="ql-block"><b> - 近在咫尺的喬木,轉(zhuǎn)眼便迷失蹤跡。</b></p><p class="ql-block"><b>- 瞬間未及細(xì)看,它又蒼然矗立眼前。</b></p><p class="ql-block"><b>以喬木“迷蹤”與“逼立”的瞬間變化,喻指時(shí)光飛逝、世事無常,蘊(yùn)含對生命須臾的慨嘆。</b></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b><i>?以茲識世情,變態(tài)誠頃刻。</i></b></p><p class="ql-block"><b><i> 風(fēng)雨故人來,常為譚咄咄。</i></b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>這幾句詩由自然悟透世情:</b></p><p class="ql-block"><b>- 由此可知世態(tài)人情,變化實(shí)在只在頃刻之間。?</b></p><p class="ql-block"><b>- 風(fēng)雨中故友來訪,常對這無常世事感嘆不已。?</b></p><p class="ql-block"><b>以“變態(tài)頃刻”道盡世情虛幻,借“風(fēng)雨故人”的相聚,既含對友人相伴的珍視,亦有對世事多變的喟嘆。?</b></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b><i>?書空意未終,天姥夢復(fù)得。</i></b></p><p class="ql-block"><b><i> 清境不常留,敢煩隃麋墨。</i></b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>這幾句詩續(xù)寫文人的詩夢與執(zhí)念:</b></p><p class="ql-block"><b>- 對空書寫(“書空”)意猶未盡,又得重溫天姥山的夢境。?</b></p><p class="ql-block"><b>- 清美之境不常留存,怎敢煩勞墨汁(“隃麋墨”)記錄心跡??</b></p><p class="ql-block"><b>以“夢復(fù)得”見對理想境界的追尋,“清境難留”嘆美好易逝,尾句反話見惜墨重情,滿溢文人雅韻。?</b></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b><i>?眼中云物,夢中雪月,合并寫來,天空地闊。</i></b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>這幾句恰似對前述詩意的精妙總結(jié),將虛實(shí)之景融為一體,勾勒出雄渾開闊的意境。若以賞析角度解讀:作者將眼中真實(shí)的云卷云舒,與夢中虛幻的雪色月光相融合,筆墨縱橫間,既呈現(xiàn)了自然萬象的瑰麗變幻,又融入了內(nèi)心超然物外的哲思。虛實(shí)交織下,天地似被無限延展,給人以空靈悠遠(yuǎn)、豁然開朗之感,盡顯詩境的博大與心境的灑脫。</b></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b><i>?吁嗟乎,男兒半世功名蹶,沈吟四顧天地窄。</i></b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>?這幾句詩直抒胸臆,道盡男兒半生蹉跎的悲憤:</b></p><p class="ql-block"><b>- 可嘆?。“肷非蠊γ麉s屢遭挫折,沉吟徘徊間只覺天地狹小難容壯志。?</b></p><p class="ql-block"><b>“蹶”字道盡仕途坎坷,“天地窄”以空間壓縮感寫心境壓抑,滿溢懷才不遇的憤懣與對現(xiàn)實(shí)困境的無奈。?</b></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b><i>?安得清夢一番覺,為我指點(diǎn)前途黑如漆。</i></b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>這兩句詩以慨嘆叩問傾訴迷茫:</b></p><p class="ql-block"><b>- 怎能從清夢中覺醒,為我指點(diǎn)前途那漆黑如墨的困境??</b></p><p class="ql-block"><b>以“前途黑如漆”喻指人生迷途的絕望,“安得”二字迸發(fā)對指引與光明的迫切渴求,盡顯困厄中掙扎的悲涼與期待。?</b></p><p class="ql-block"><b><span class="ql-cursor">?</span></b></p> <p class="ql-block">大匡山,李白讀書臺。</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">本詩的藝術(shù)特色與情感內(nèi)核</b></p><p class="ql-block">- 象征體系:以“云”“雪”“月”等潔凈意象構(gòu)建精神烏托邦,以“風(fēng)雨”“黑如漆”隱喻現(xiàn)實(shí)桎梏,形成鮮明的二元對立。</p><p class="ql-block">- 紀(jì)夢結(jié)構(gòu):從“飛越大匡”的切入,到“心地澄鮮”的沉浸,再到“清境難留”的抽離,暗合“入夢—賞境—悟世—悵醒”的心理曲線。</p><p class="ql-block">- 文人精神:全詩貫穿“守志”與“憤世”的張力,既具傳統(tǒng)士大夫“窮則獨(dú)善”的風(fēng)骨,亦含近代知識分子對時(shí)代變局的叩問,堪稱清末文人精神的縮影。</p><p class="ql-block"><b> 此詩以夢境為舟,載盡現(xiàn)實(shí)之重,在虛實(shí)之間求索心靈出路,既有山水詩的空靈,亦含詠懷詩的沉郁,讀來令人低回不已。</b></p><p class="ql-block"><b><span class="ql-cursor">?</span></b></p> <p class="ql-block">  合上詩集,我想對外曾祖父說,雖然您在那個(gè)時(shí)代經(jīng)歷了諸多不如意,但您留下的這首詩,卻成為了我們蘇家的寶貴財(cái)富,讓后人能夠透過它,了解您的內(nèi)心世界,感受您的情感起伏。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 合上詩集,我仿佛從這場穿越時(shí)空的對話中蘇醒。外曾祖父蘇繼祖的《己亥冬夜夢入大匡即景言懷》,不僅僅是一首紀(jì)夢詩,更是他人生的寫照,是他對人生、對世界的深刻感悟。通過這首詩,我與外曾祖父進(jìn)行了一場靈魂的交流,受益匪淺。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">謝謝你的閱讀</p>