<p class="ql-block" style="text-align:center;"><b style="font-size:18px;">《仰天大笑出門去,我輩豈是蓬蒿人》</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">近日,閱讀了大詩人李白的一首詩:《南陵別兒童入京》,再次感嘆詩仙的灑脫和狂妄。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><b>原文:</b></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">南陵別兒童入京</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">(唐 李白)</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">白酒新熟山中歸,黃雞啄黍秋正肥。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">呼童烹雞酌白酒,兒女嬉笑牽人衣。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">高歌取醉欲自慰,起舞落日爭光輝。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">游說萬乘苦不早,著鞭跨馬涉遠(yuǎn)道。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">會(huì)稽愚婦輕買臣,余亦辭家西入秦。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">仰天大笑出門去,我輩豈是蓬蒿人。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><b>白話譯文:</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">白酒剛剛釀熟時(shí)我從山中歸來,黃雞在啄著谷粒秋天長得正肥。</p><p class="ql-block ql-indent-1">喊著童仆給我燉黃雞斟上白酒,孩子們嬉笑吵鬧牽扯我的布衣。</p><p class="ql-block ql-indent-1">放晴高歌求醉想以此自我安慰,醉而起舞與秋日夕陽爭奪光輝。</p><p class="ql-block ql-indent-1">游說萬乘之君已苦于時(shí)間不早,快馬加鞭奮起直追開始奔遠(yuǎn)道。</p><p class="ql-block ql-indent-1">會(huì)稽愚婦看不起貧窮的朱買臣,如今我也辭家去長安而西入秦。</p><p class="ql-block ql-indent-1">仰面朝天縱聲大笑著走出門去,我怎么會(huì)是長期身處草野之人?</p><p class="ql-block ql-indent-1"><b>釋意:</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">唐,天寶元年(742年),年已四十二歲的李白,得到唐玄宗召他入京的詔書。他異常興奮,感覺自己入朝為官、實(shí)現(xiàn)政治理想的時(shí)機(jī)到了,立刻回到南陵家中,與兒女告別,并寫下了這首激情洋溢的七言古詩,詩中毫不掩飾其喜悅之情。</p><p class="ql-block ql-indent-1">此詩先是描繪出一派豐收的景象:<b>“白酒新熟,黃雞啄黍”</b>,顯示出一種田園之樂;進(jìn)而寫道<b>“烹雞酌酒”</b>、<b>“高歌取醉”</b>的興奮;再寫<b>“游說萬乘苦不早,著鞭跨馬涉遠(yuǎn)道”</b>的急切心情;繼而用<b>“會(huì)稽愚婦”</b>嘲風(fēng)那些曾經(jīng)輕視自己的人;最后用“<b>仰天大笑出門去,我輩豈是蓬蒿人</b>”來表達(dá)自己異常得意和無比自負(fù)的狂妄。</p><p class="ql-block ql-indent-1">這首詩雖然題名為“別兒童”(與兒女們告別),實(shí)際上是李白在向一直以來輕視自己的婦人和鄰居們宣告,自己將要時(shí)來運(yùn)轉(zhuǎn)、青云直上了,表達(dá)著自己的洋洋得意和躊躇滿志的心態(tài)。</p><p class="ql-block ql-indent-1">事實(shí)上,李白入朝當(dāng)官?zèng)]有多長時(shí)間,也沒有施展什么政治主張,更沒有什么風(fēng)光之處,僅僅是給李隆基寫過一些詩詞,哄皇帝開心而已。一年后被唐玄宗“賜金放還”,之后還曾卷入“永王之亂”而被流放夜郎。后來雖然被赦免,但終將與仕途無緣,晚年生活也很窘迫。</p><p class="ql-block ql-indent-1">但,不管怎樣,李白的詩文才學(xué),那是天下無雙的。在下很是欣賞這首詩中的這句<b>“仰天大笑出門去,我輩豈是蓬蒿人”</b>,展示著詩仙的那份狂妄、灑脫和自信,暫且不去管他前因后果,僅憑這句詩文,便可令人無限敬仰。選擇此詩句為印文,刻下閑章一枚,收入《刻字銘心》之中,記憶對(duì)太白詩仙的崇敬。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"> 2025年5月</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block">3*3cm</p>