<p class="ql-block"> 牡丹系毛莨科落葉灌木。在我國(guó)栽培的歷史悠久,早在唐代就有“國(guó)色”、“天香”之譽(yù)。千百年來(lái),我國(guó)人民把她作為富貴、吉祥的象征,受到人們的鐘情和喜愛。</p> <p class="ql-block">澹蕩韶光三月中,</p><p class="ql-block">牡丹偏自占春風(fēng)。</p><p class="ql-block">時(shí)過寶地尋香徑,</p><p class="ql-block">已見新花出故叢。</p> <p class="ql-block">曲水亭西杏園北,</p><p class="ql-block">濃芳深院紅霞色。</p><p class="ql-block">擢秀全勝珠樹林,</p><p class="ql-block">潔根幸在青蓮城。</p> <p class="ql-block">艷蕊鮮房次第開,</p><p class="ql-block">含煙洗露照蒼苔。</p><p class="ql-block">龐眉倚仗禪僧起,</p><p class="ql-block">輕翅縈枝舞蝶來(lái)。</p> <p class="ql-block">獨(dú)坐南臺(tái)時(shí)共美,</p><p class="ql-block">閑時(shí)古剎情何已。</p><p class="ql-block">花間一曲奏陽(yáng)春,</p><p class="ql-block">應(yīng)為芬芳比君子。</p><p class="ql-block">(作者:唐-王建)</p> <p class="ql-block">何人不愛牡丹花,</p><p class="ql-block">占斷城中好物華。</p><p class="ql-block">疑是洛川神女作,</p><p class="ql-block">千嬌萬(wàn)態(tài)破朝霞。</p><p class="ql-block">(作者:唐-徐凝)</p> <p class="ql-block">拍攝于河北石家莊正定隆慶寺</p>