<p class="ql-block">七律《蟬》</p><p class="ql-block">文/拈花一笑</p><p class="ql-block">飲露餐霞未著塵,裂云一嘯動(dòng)星辰。</p><p class="ql-block">蛻痕猶帶蒼苔色,棲影空搖碧月輪。</p><p class="ql-block">薄翼裁開銀漢路,孤懷淬作玉壺身。</p><p class="ql-block">寒柯豈是藏真處?振羽風(fēng)雷徹紫旻。</p> <p class="ql-block">蟬志</p><p class="ql-block">蛻盡凡形始見真,孤吟豈欲動(dòng)天人。</p><p class="ql-block">抱枝飲露元無垢,裂石穿云自有神。</p><p class="ql-block">薄翼堪量銀漢闊,微軀偏鑄玉壺純。</p><p class="ql-block">休言地下十年寂,一嘯長(zhǎng)空萬古春。</p> <p class="ql-block">新蟬 對(duì)聯(lián)</p><p class="ql-block">文/拈花一笑</p><p class="ql-block"> 潛身暗穴,歷數(shù)載幽居,斂翼韜光候時(shí)變;</p><p class="ql-block"> 振翅高枝,憑一朝破繭,鳴音亮嗓驚世喧。</p> <p class="ql-block">五絕·蟬</p><p class="ql-block"> 高枝承露立,振翅唱清商。</p><p class="ql-block">莫道炎威盛,孤鳴自顯彰。</p> <p class="ql-block">蟬</p><p class="ql-block"> 高枝獨(dú)占沐晴光,振翅長(zhǎng)歌韻繞梁。</p><p class="ql-block">莫道微軀無遠(yuǎn)志,清音直欲破炎荒。</p> <p class="ql-block">蟬</p><p class="ql-block"> 飲露餐風(fēng)棲碧枝,清吟嘹唳寄高思。</p><p class="ql-block">不隨俗世爭(zhēng)榮利,獨(dú)抱孤懷賦夏詩。</p> <p class="ql-block">西江月·蟬</p><p class="ql-block"> 暗穴經(jīng)年蟄伏,寒枝幾度輪回。餐風(fēng)飲露守清微,靜待韶光相兌。</p><p class="ql-block">振翅破開云翳,吟聲驚落星輝。高枝獨(dú)抱自芳菲,笑看人間興廢。</p> <p class="ql-block">蟬賦 駢文</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">夫玄蟬者,稟乾坤之正氣,承日月之精魂。處幽壤而修其志,棲高枝以養(yǎng)其神,蓋物之隱于寂、鳴于盛者也。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">當(dāng)其潛形暗穴,若處混沌之淵。根盤巖隙,身鎖幽扃;飲土脈之清冽,沐坤靈之虛明。歲序更迭,守孤貞而不輟;風(fēng)雨來去,抱素心以長(zhǎng)凝。似懷韜略之賢,藏鋒守拙;如煉道之客,養(yǎng)晦含英。雖居卑而心向遠(yuǎn),雖處暗而志逾貞。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">及夫破殼而出,振羽而翔。裂殘蛻若脫樊籠,展薄翼如披霓裳。餐朝露以滌穢,吸月華而流芳。高踞瓊柯之上,俯瞰塵世滄桑;長(zhǎng)吟翠葉之間,聲傳云漢浩茫。其聲也,清越如鳴玉,激越似飛霜,穿林樾而蕩幽谷,貫層霄以動(dòng)八荒?;蛞远枋⑾模颡?dú)奏以訴離殤,非為求聞?dòng)谒锥?,?shí)乃暢懷于昊蒼。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">若夫觀其行跡,悟其性情:生而隱默,不與百蟲爭(zhēng)喧;鳴而清亮,獨(dú)彰一己孤芳。朝飲暮棲,守自然之節(jié)律;盛衰榮謝,順天地之玄黃。是以君子效其德,處卑而守志,居顯而懷謙;藏器于身,待時(shí)而動(dòng);守真抱樸,遺世獨(dú)立。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">嗟乎!小小玄蟬,寄形于草木,托意于煙霞。雖生命之倏忽,然其志也堅(jiān),其行也雅,其鳴也壯,其德也嘉。誠(chéng)可謂:寂寂幽居修浩氣,一朝振翅傲天涯!</p> <p class="ql-block">作者簡(jiǎn)介:張付衛(wèi),網(wǎng)名拈花一笑。山東禹城人。中華詩詞學(xué)會(huì)會(huì)員,阜新詩詞學(xué)會(huì)會(huì)員。</p>