<p class="ql-block">今年是碧沙崗公園第16屆海棠花展,閑來無事去拍了幾張,又在網(wǎng)上找了幾首古人描寫海棠花的詩,共朋友們分享。</p> <p class="ql-block">著雨胭脂點(diǎn)點(diǎn)消,半開時(shí)節(jié)最妖嬈。</p><p class="ql-block">誰家更有黃金屋,深鎖東風(fēng)貯阿嬌。</p><p class="ql-block">——唐代:何希堯《海棠》</p> <p class="ql-block">濃淡芳春滿蜀鄉(xiāng),半隨風(fēng)雨斷鶯腸。</p><p class="ql-block">浣花溪上堪惆悵,子美無心為發(fā)揚(yáng)。</p><p class="ql-block">——唐代:鄭谷《蜀中賞海棠》</p> <p class="ql-block">春風(fēng)用意勻顏色,銷得攜觴與賦詩。</p><p class="ql-block">秾麗最宜新著雨,嬌饒全在欲開時(shí)。</p><p class="ql-block">莫愁粉黛臨窗懶,梁廣丹青點(diǎn)筆遲。</p><p class="ql-block">朝醉暮吟看不足,羨他蝴蝶宿深枝。</p><p class="ql-block">——唐代:鄭谷《海棠》</p> <p class="ql-block">繁于桃李盛于梅,寒食旬前社后開。</p><p class="ql-block">半月暄和留艷態(tài),兩時(shí)風(fēng)雨免傷摧。</p><p class="ql-block">人憐格異詩重賦,蝶戀香多夜更來。</p><p class="ql-block">猶得殘紅向春暮,牡丹相繼發(fā)池臺(tái)。</p><p class="ql-block">——唐代:齊己《海棠花》</p> <p class="ql-block">酷烈復(fù)離披,玄功莫我知。</p><p class="ql-block">青苔浮落處,暮柳間開時(shí)。</p><p class="ql-block">晨前清露濕,晏后惡風(fēng)吹。</p><p class="ql-block">香少傳何許,妍多畫半遺。</p><p class="ql-block">——唐代:薛能《海棠》</p> <p class="ql-block">東風(fēng)裊裊泛崇光,香霧空蒙月轉(zhuǎn)廊。</p><p class="ql-block">只恐夜深花睡去,故燒高燭照紅妝。</p><p class="ql-block">——宋代:蘇軾《海棠</p> <p class="ql-block">昔聞?dòng)慰驮挿挤疲\江頭幾萬枝。</p><p class="ql-block">縱使許昌詩筆健,可能終古絕妍辭?</p><p class="ql-block">——宋代:晏殊《海棠》</p> <p class="ql-block">海棠院里尋春色,日炙薦紅滿院香。</p><p class="ql-block">不覺風(fēng)光都過了,東窗渾為讀書忙。</p><p class="ql-block">——宋代:黃庭堅(jiān)《海棠</p> <p class="ql-block">海棠珠綴一重重。清曉近簾櫳。胭脂誰與勻淡,偏向臉邊濃。</p><p class="ql-block">看葉嫩,惜花紅。意無窮。如花似葉,歲歲年年,共占春風(fēng)。</p><p class="ql-block">——宋代:晏殊《訴衷情·海棠珠綴一重重》</p>