<p class="ql-block">常夢(mèng)乘舟奔玉兔,欲接嫦娥回人間。冬來(lái)百花難再見(jiàn),唯有佳人月明中。</p> <p class="ql-block">云母屏風(fēng)燭影深,長(zhǎng)河漸落曉星沉。</p><p class="ql-block">嫦娥應(yīng)悔偷靈藥,碧海青天夜夜心。</p> <p class="ql-block">出鏡:敏敏:拍攝/后期:鳥叔。</p> <p class="ql-block">嫦娥飛翰宇,玉兔捧茗壇。</p><p class="ql-block">卻到人間舞,高歌大廣寒。</p> <p class="ql-block"> 云母屏風(fēng)燭影深,</p><p class="ql-block"> 嫦娥漸落曉星沉。</p><p class="ql-block"> 嫦娥應(yīng)悔偷靈藥,</p><p class="ql-block"> 碧海青天夜夜心。</p> <p class="ql-block">人間喧鬧月宮禪,相望星鄰無(wú)際天,</p><p class="ql-block">長(zhǎng)箭文昌風(fēng)送客,直簫幽谷曲留仙。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">嫦娥尤喜桂花酒,玉兔欣聞楓葉煙。</p><p class="ql-block">華夏青春香夢(mèng)繞,更招麗日譜新篇。</p> <p class="ql-block"> 昔有嫦娥,居于月宮,常思人間。一日,竊藥奔月,遺人間百態(tài)。</p><p class="ql-block"> 嫦娥初聞仙藥,心生貪念,竊之而奔月。顧月宮之高,人間之渺小,如一葉浮萍,無(wú)所依倚。乃悟人間紛擾,而月宮清凈,然心仍戀人間,故決意奔月。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> </p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 世人聞之,皆惋惜不已。嗟乎!嫦娥之奔月,非其所愿也。然世事如夢(mèng),嫦娥之去留,皆有定數(shù)。觀其月宮之景,思其人間之變,亦足為世之鑒矣。</p><p class="ql-block"> </p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 今人猶記嫦娥奔月之事,傳頌不已。乃作此篇,以記此事,亦以示世人:勿貪一時(shí)之欲,忘本求末,失其初心。人生如夢(mèng),勿忘初心,方得始終。</p><p class="ql-block"> 是夜,月明如晝,嫦娥獨(dú)居月宮,思及人間之事,淚下如雨。然世事難料,嫦娥奔月,亦有其不得已之處。愿世間之人,勿學(xué)嫦娥貪念求仙藥,勿忘初心,方得始終。</p>