<p class="ql-block"> 牡丹是芍藥科芍藥屬落葉灌木,原產(chǎn)地我國(guó),其在觀賞植物領(lǐng)域具有極高的價(jià)值,自帶高貴典雅的氣質(zhì),被譽(yù)為“花中之王”。每年的4月中盛開(kāi)之時(shí),真的是“龍池苑里花似錦,到處都是賞花人”。</p> <p class="ql-block">唯有牡丹真國(guó)色,</p><p class="ql-block">花開(kāi)時(shí)節(jié)動(dòng)京城。</p> <p class="ql-block"> 《牡丹芳》 唐.白居易</p><p class="ql-block">花開(kāi)花落二十日,一城之人皆若狂。</p><p class="ql-block">三代以還文勝質(zhì),人心重華不重實(shí)。</p> <p class="ql-block">玉鉤堂下見(jiàn)姚黃,占斷春風(fēng)舊苑墻。</p><p class="ql-block">但許卿云來(lái)側(cè)畔,即看湛露在中央。</p> <p class="ql-block"> 《賞牡丹》 唐. 劉禹錫</p><p class="ql-block">庭前芍藥妖無(wú)格,池上芙蕖凈少情。</p><p class="ql-block">唯有牡丹真國(guó)色,花開(kāi)時(shí)節(jié)動(dòng)京城。</p> <p class="ql-block">贊牡丹 </p><p class="ql-block"> 唐.李正封</p><p class="ql-block">國(guó)色朝酣酒,天香夜染衣。</p><p class="ql-block">丹景春醉容,明月問(wèn)歸期。</p><p class="ql-block">(國(guó)色天香由此而來(lái))</p> <p class="ql-block">《牡丹西明寺》 唐.元稹</p><p class="ql-block">花向琉璃地上生,光風(fēng)炫轉(zhuǎn)紫云英。</p><p class="ql-block">自從天女盤(pán)中見(jiàn),直到今朝眼更明。</p><p class="ql-block">(琉璃—指流動(dòng)光影特指月光;紫云英—指牡丹花;盤(pán)—指月亮)</p> <p class="ql-block">長(zhǎng)安豪貴惜春殘,爭(zhēng)賞街西紫牡丹。</p><p class="ql-block">別有玉盤(pán)承露冷,無(wú)人起就月中看。</p> <p class="ql-block"> 《賞牡丹》 唐.劉禹錫</p><p class="ql-block">偶然相遇人世間,合在增城阿姥家。</p><p class="ql-block">有此傾城好顏色,天教晚發(fā)賽諸花。</p> <p class="ql-block">云想衣裳花想容,春風(fēng)拂檻露華濃</p><p class="ql-block">若非群玉山頭見(jiàn),會(huì)向瑤臺(tái)月下逢</p> <p class="ql-block">《牡丹吟》 宋. 邵雍</p><p class="ql-block">牡丹花品冠群芳,況是其間更為王。</p><p class="ql-block">四色變而成百色,百般顏色百般香。</p> <p class="ql-block">何人不愛(ài)牡丹花,占斷城中好物華</p><p class="ql-block">疑是洛川神女作,千嬌萬(wàn)態(tài)破朝霞</p> <p class="ql-block">一枝紅艷露凝香,云雨巫山枉斷腸</p><p class="ql-block">借問(wèn)漢宮誰(shuí)得似,可憐飛燕倚紅妝</p> <p class="ql-block">名花傾國(guó)兩相歡,長(zhǎng)得君王帶笑看</p><p class="ql-block">解釋春風(fēng)無(wú)限恨,沉香亭北倚闌干</p> <p class="ql-block"> 《綠牡丹小院名葩絕代無(wú)》 清</p><p class="ql-block">小院名葩絕代無(wú),雨余新翠出叢孤。</p><p class="ql-block">芳姿點(diǎn)染勞青帝,媚態(tài)依稀見(jiàn)綠珠。</p> <p class="ql-block">《惜牡丹》 唐.白居易</p><p class="ql-block">惆悵階前紅牡丹,晚來(lái)唯有兩枝殘。</p><p class="ql-block">明朝風(fēng)起應(yīng)吹盡,夜惜衰紅把火看。</p> <p class="ql-block">詠東園黃牡丹</p><p class="ql-block">霽園霞石媚春光,結(jié)侶看春坐夕陽(yáng)。</p><p class="ql-block">天上謫仙逢李白,世間名品見(jiàn)姚黃。</p> <p class="ql-block"> 《新晴賞牡丹》 宋.陸游</p><p class="ql-block">杜門(mén)睡榻長(zhǎng)蒼苔,滿眼新晴亦樂(lè)哉。</p><p class="ql-block">小市忽逢蒪菜出,曲欄初見(jiàn)牡丹開(kāi)。</p> <p class="ql-block">渾侍中宅 牡丹 唐 .劉禹錫</p><p class="ql-block">徑尺千余朵,人間有此花。</p><p class="ql-block">今朝見(jiàn)顏色,更不向諸家。</p><p class="ql-block">(顏色—指牡丹花)。</p> <p class="ql-block">牡丹 五代</p><p class="ql-block">落盡殘紅始吐芳,佳名喚作百花王。</p><p class="ql-block">競(jìng)夸天下無(wú)雙色,獨(dú)立人間第一香。</p> <p class="ql-block">花開(kāi)花落二十日,一城之人皆若狂。</p><p class="ql-block">三代以還文勝質(zhì),人心重華不重實(shí)</p> <p class="ql-block">富貴風(fēng)流拔等倫,百花低首拜芳?jí)m。</p><p class="ql-block">畫(huà)欄繡帷囲紅玉,云錦霞裳涓翠茵。</p> <p class="ql-block"> 《 牡丹 》 宋. 蘇軾</p><p class="ql-block">小闌徘徊日自斜,只愁春盡委泥沙</p><p class="ql-block">丹青欲寫(xiě)傾城色,世上今無(wú)楊子華</p> <p class="ql-block">牡丹 唐.殷文圭</p><p class="ql-block">遲開(kāi)都為讓群芳,貴地栽成對(duì)玉堂</p><p class="ql-block">紅艷裊煙疑欲語(yǔ),素華映月只聞香</p> <p class="ql-block">閱盡大千春世界,牡丹終古是花王。</p> <p class="ql-block"> 《牡丹》 唐.歸仁</p><p class="ql-block">三春堪惜牡丹奇,半倚朱欄欲綻時(shí)。</p><p class="ql-block">天下更無(wú)花勝此,人間偏得貴相宜。</p> <p class="ql-block"> 《魏紫》</p><p class="ql-block">出自名門(mén)紫貴中,女兒大氣逼王風(fēng)。</p><p class="ql-block">錢(qián)思公亂開(kāi)尊口,屈為姚黃主后宮。</p> <p class="ql-block">桃李花開(kāi)人不窺,花時(shí)須是牡丹時(shí)。</p><p class="ql-block">牡丹花發(fā)酒增價(jià),夜半游人猶未歸。</p> <p class="ql-block"> 《牡丹》 唐.白居易</p><p class="ql-block">絕代只西子,眾芳惟牡丹。</p><p class="ql-block">月中虛有桂,天上漫夸蘭。 </p> <p class="ql-block"> 《牡丹》明.馮琦</p><p class="ql-block">數(shù)朵紅云靜不飛,含香含態(tài)醉春暉。</p><p class="ql-block">東皇雨露知多少,云夜風(fēng)前已賜緋。</p> <p class="ql-block"> 《白牡丹》 唐.韋莊</p><p class="ql-block"> 左夜月照深似水,</p><p class="ql-block"> 入門(mén)唯覺(jué)一庭香。</p> <p class="ql-block">《題所賃宅牡丹花》唐.王建</p><p class="ql-block">賃宅得花繞,初開(kāi)恐是妖。</p><p class="ql-block">粉光深紫膩,肉色退紅嬌。</p><p class="ql-block">且愿風(fēng)留著,惟愁日炙焦。</p><p class="ql-block">可憐零落蕊,收取作香燒。</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">占斷雕欄只一株,春風(fēng)費(fèi)盡幾功夫。</p><p class="ql-block">天香夜染衣猶濕,國(guó)色朝酣酒未蘇。</p> <p class="ql-block">《詠牡丹》 明</p><p class="ql-block">閑花眼底千千種,此種人間擅最奇。</p><p class="ql-block">國(guó)色天香人詠盡,丹心獨(dú)抱更誰(shuí)知。</p> <p class="ql-block">《牡丹花》 唐.羅隱</p><p class="ql-block">似共東風(fēng)別有因,絳羅高卷不勝春。</p><p class="ql-block">若教解語(yǔ)應(yīng)傾國(guó),任是無(wú)情亦動(dòng)人。</p> <p class="ql-block">《綠牡丹》 明. 王世貞</p><p class="ql-block">百寶臺(tái)前百艷明,虢家眉淡轉(zhuǎn)輕盈。</p><p class="ql-block">狂蜂采去初疑葉,么鳳藏來(lái)祇辨聲。</p><p class="ql-block">自是色香堪絕世,不煩紅粉也傾城。</p> <p class="ql-block"> 《紅牡丹》 唐. 王維</p><p class="ql-block">綠艷閑且靜,紅衣淺復(fù)深。</p><p class="ql-block">花心愁欲斷,春色豈知心。</p> <p class="ql-block"> 《牡丹》 唐.柳渾</p><p class="ql-block">近來(lái)無(wú)奈牡丹何,數(shù)十千錢(qián)買一窠。</p><p class="ql-block">今朝始得分明見(jiàn),也共戎葵不校多。</p><p class="ql-block">(戎葵—蜀葵、蜀線花、一丈紅)</p> <p class="ql-block">姚家一種殿群芳,不學(xué)宮妝學(xué)道妝。</p><p class="ql-block">秀毓中央顏色正,品題無(wú)忝作花王。</p> <p class="ql-block">牡丹 唐.司空?qǐng)D</p><p class="ql-block">得土牡丹盛,曉添龍麝香。</p><p class="ql-block">主人猶自惜,錦幕護(hù)春霜。</p> <p class="ql-block">作者: 秀花雨高山流水</p><p class="ql-block">時(shí)間: 2024年5月</p>