<p class="ql-block">總把春山掃眉黛,不知供得幾多愁?</p><p class="ql-block">(唐·李商隱)</p> <p class="ql-block">春山最好不歸去,慚愧春禽解勸儂。</p><p class="ql-block">(宋·蘇軾)</p> <p class="ql-block">秋水盈盈嬌眼溜,春山淡淡黛眉輕。</p><p class="ql-block">(宋·趙必象)</p> <p class="ql-block">湖畔春山煙點點,云中遠樹墨離離。</p><p class="ql-block">(唐·劉長卿)</p> <p class="ql-block">何處人間似仙境,春山攜妓采茶時。</p><p class="ql-block"> (唐·劉禹錫)</p> <p class="ql-block">長揖萬乘君,還歸富春山。</p><p class="ql-block">(唐·李白)</p> <p class="ql-block">春風(fēng)春雨春山路,喜子能來愁子去。</p><p class="ql-block">(南宋·楊萬里)</p> <p class="ql-block">幾宿春山逐陸郎,清明時節(jié)好煙光。</p><p class="ql-block">(唐·來鵠)</p> <p class="ql-block">眼去眉來相思戀,春山搖,秋波轉(zhuǎn)。</p><p class="ql-block">(元·關(guān)漢卿)</p> <p class="ql-block">平蕪盡處是春山,行人更在春山外。</p><p class="ql-block">(北宋·歐陽修)</p>