<p class="ql-block">劉保軍,字季謏,號(hào)新城人、燕南布衣,1950年生,河北省高碑店人。原河北理工大學(xué)圖書舘副舘長。中華詩詞學(xué)會(huì)會(huì)員,中國楹聨學(xué)會(huì)會(huì)員,中國楹聯(lián)書法藝術(shù)委員會(huì)委員,河北省書法家協(xié)會(huì)會(huì)員,唐山市老年大學(xué)教授。</p> <p class="ql-block">步韻和先賢于謙《觀書》</p><p class="ql-block"> 劉保軍</p><p class="ql-block">悠然自在一閑人,素卷翻開倍覺親。</p><p class="ql-block">每以行間明理道,時(shí)從物外洗心塵。</p><p class="ql-block">早生書癖情依舊,再續(xù)詩緣意向新。</p><p class="ql-block">問字臨芳身是客,吾齋敢信可留春。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">眀?于謙原詩《觀書》</p><p class="ql-block">書卷多情似故人,晨昏憂樂每相親。</p><p class="ql-block">眼前直下三千字,胸次全無一點(diǎn)塵。</p><p class="ql-block">活水源流隨處滿,東風(fēng)花柳逐時(shí)新。</p><p class="ql-block">金鞍玉勒尋芳客,未信我廬別有春。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">步韻和先賢李覯《殘葉》</p><p class="ql-block"> 劉保軍</p><p class="ql-block">衰年所幸鶴心存,曠度寬懷自放神。</p><p class="ql-block">曾有真詩吟素志,而無妙筆賦青春。</p><p class="ql-block">不愁老朽空余態(tài),只愿閑身避垢塵。</p><p class="ql-block">三尺講臺(tái)情未了,知音慰我白頭人。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">宋?李覯原詩《殘葉》</p><p class="ql-block">一樹摧殘幾片存,欄邊為汝最傷神。</p><p class="ql-block">休翻雨滴寒鳴夜,曾抱花枝暖過春。</p><p class="ql-block">與影有情唯日月,遇紅無禮是泥塵。</p><p class="ql-block">上陽宮女多詩思,莫寄人間取次人。</p>