<p class="ql-block"> 導(dǎo) 語(yǔ)</p><p class="ql-block"> 菊為花中四君子之一,凌霜自行,傲然不屈,淡泊名利。菊花是中國(guó)傳統(tǒng)文化中最具生命力的文化原型之一,在不同時(shí)代、不同文人筆下,菊花被賦予了不同的內(nèi)涵。蘇軾曾寫詩(shī)贊揚(yáng):“輕肌弱骨散幽葩,更將金蕊泛流霞。欲知卻老延齡藥,百草摧時(shí)始起花?!泵鑼懥司盏娘L(fēng)姿清雅及其藥用價(jià)值。“秋時(shí)群芳盡,花染霜眉頭”。中國(guó)人崇尚菊的高潔,贊許它的孤傲?!皯汛素懶阕?,卓為霜下杰”,陶淵明表達(dá)了對(duì)菊經(jīng)霜傲骨的仰慕之情,他把菊花與自然大道聯(lián)為一體,賦予其深刻的道德意義和審美情趣,對(duì)中國(guó)文化產(chǎn)生了深遠(yuǎn)的影響。</p><p class="ql-block"> 古往今來(lái),花總是文人墨客的鐘情之物,鮮花總能引發(fā)他們的遐想與感悟,也成為他們品性與個(gè)人情懷的寄托。菊花入詩(shī)發(fā)展到現(xiàn)在已演繹成一種固定的文化符號(hào),雖然描寫的時(shí)代不同,環(huán)境不同,但菊花在承載情感、渲染心境上卻是一脈相承的。今值深秋,見菊而起詩(shī)興,遂欣然命筆以詠之。同儕亦助興相和,茲錄小輯,引為自勉。</p> <p class="ql-block"> 首唱~詠 菊</p><p class="ql-block"> 梅安懷</p><p class="ql-block">籬邊獨(dú)秀眾芳尊,志向高秋自不群。</p><p class="ql-block">冷露何堪侵玉蕊,清操豈屑拜東君。</p><p class="ql-block">憐他寂寞冰姿瘦,惜此幽香雅意殷。</p><p class="ql-block">莫道紅塵知己少,羅含宅里久相聞。</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 和 詩(shī)</p><p class="ql-block"> 若虛清江</p><p class="ql-block">敢斗秋霜世所尊,高標(biāo)獨(dú)立豈隨群。</p><p class="ql-block">馨香冷冽常噙露,富貴由來(lái)不事君。</p><p class="ql-block">性傲何從風(fēng)獵獵,情投自會(huì)意殷殷。</p><p class="ql-block">無(wú)須冠蓋諛詞盛,大隱人間諱遠(yuǎn)聞。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 石問樵</p><p class="ql-block">不斗春芳獨(dú)自尊,赤橙黃綠合為群。</p><p class="ql-block">羅含宅內(nèi)誠(chéng)交友,陶令籬邊喜伴君。</p><p class="ql-block">素雅輕搖香淡淡,赧然淺笑意殷殷。</p><p class="ql-block">誰(shuí)人不識(shí)花君子,竹菊梅蘭早有聞。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 劉和喜</p><p class="ql-block">瓊英戌月眾崇尊,獨(dú)性飄香誰(shuí)合群。</p><p class="ql-block">莖倚巴籬思靖節(jié),身披金甲對(duì)青君。</p><p class="ql-block">高標(biāo)歷歷名長(zhǎng)在,冷艷幽幽意滿殷。</p><p class="ql-block">閣外由他風(fēng)雨過,梅魂蘭氣與相聞。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 陳建國(guó)</p><p class="ql-block">七彩榮光本獨(dú)尊,金秋綻放贊超群。</p><p class="ql-block">豐姿耀眼權(quán)當(dāng)玉,倩影迷人且伴君。</p><p class="ql-block">笑倚籬邊情款款,香浮陌野意殷殷。</p><p class="ql-block">幾多騷客題詩(shī)久,惹得雪芹朝夕聞。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 王建軍</p><p class="ql-block">南山菊韻世人尊,筆下陶翁贊出群。</p><p class="ql-block">笑傲霜天姿挺秀,怡然僻野爾為君。</p><p class="ql-block">浮名淡去心猶靜,冷露長(zhǎng)侵色正殷。</p><p class="ql-block">風(fēng)雅一生當(dāng)脫俗,清高自抱倩誰(shuí)聞。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 李有糧</p><p class="ql-block">秋圃疏籬我為尊,群芳盡謝獨(dú)超群。</p><p class="ql-block">何妨洛牡追青帝,敢共池荷斗赤君。</p><p class="ql-block">冷蕊凌霜香郁郁,清輝送露意殷殷。</p><p class="ql-block">風(fēng)姿綽約誰(shuí)堪媲,竹節(jié)梅魂相與聞。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 李耀亮</p><p class="ql-block">點(diǎn)染秋光足自尊,梅蘭竹與合為群。</p><p class="ql-block">孟公就酒唯思菊,陶令依籬獨(dú)愛君。</p><p class="ql-block">護(hù)蕊青枝情厚重,抱枝冷蕊意豐殷。</p><p class="ql-block">風(fēng)姿不慣爭(zhēng)春發(fā),澤世延齡亙古聞。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 瞿漢明</p><p class="ql-block">萬(wàn)木霜天菊獨(dú)尊,幽香四溢俏無(wú)群。</p><p class="ql-block">一生冷傲難偕俗,三徑初開為探君。</p><p class="ql-block">杜甫吟詩(shī)情切切,梅蘭結(jié)誼意殷殷。</p><p class="ql-block">騷人筆下多稱贊,陶令籬邊早顯聞。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 張國(guó)柱</p><p class="ql-block">何爭(zhēng)春色論卑尊,能染金風(fēng)便不群。</p><p class="ql-block">百卉凋零傷帝子,一枝開放慰東君。</p><p class="ql-block">霜侵雪壓情難老,夢(mèng)斷香留意愈殷。</p><p class="ql-block">傳美傳神閑草妒,入詩(shī)入畫廣而聞。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 劉詩(shī)育</p><p class="ql-block">獨(dú)領(lǐng)三秋位在尊,性如梅竹格超群。</p><p class="ql-block">霜風(fēng)肆虐磨錚骨,仙氣一身傲帝君。</p><p class="ql-block">托植東籬情切切,吟懷陶令意殷殷。</p><p class="ql-block">莫愁前路無(wú)知己,宅里羅含譽(yù)久聞。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 李 健</p><p class="ql-block">秉性孤高我獨(dú)尊,籬邊自傲不隨群。</p><p class="ql-block">霜欺素骨凝香蕊,風(fēng)舞冰姿獻(xiàn)玉君。</p><p class="ql-block">七彩繽紛光澤艷,千枝窈窕面儀殷。</p><p class="ql-block">羅含宅里留清雅,五柳先生早有聞。</p> <p class="ql-block"> 答謝諸友和詩(shī)</p><p class="ql-block"> 梅安懷</p><p class="ql-block">庚酬唱和貴相知,筆墨淋漓暢快時(shí)。</p><p class="ql-block">幸有微群聯(lián)誼早,焉無(wú)曲水詠觴遲。</p><p class="ql-block">濤箋拾韻曾留夢(mèng),翰藻添香信有期。</p><p class="ql-block">為報(bào)諸君鞭策意,深情不負(fù)又吟詩(shī)。</p>