<p class="ql-block">《滿紙荒唐言》</p><p class="ql-block">滿紙荒唐言,一把辛酸淚。</p><p class="ql-block">都云作者癡,誰解其中味?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">《終身誤》</p><p class="ql-block">都道是金玉良姻,俺只念木石前盟。</p><p class="ql-block">空對著,山中高士晶瑩雪;</p><p class="ql-block">終不忘,世外仙姝寂寞林。</p><p class="ql-block">嘆人間,美中不足今方信。</p><p class="ql-block">縱然是齊眉舉案,到底意難平。</p> <p class="ql-block">《好了歌》</p><p class="ql-block">世人都曉神仙好,惟有功名忘不了。</p><p class="ql-block">古今將相在何方,荒冢一堆草沒了。</p><p class="ql-block">世人都曉神仙好,只有金銀忘不了。</p><p class="ql-block">終朝只恨聚無多,及到多時眼閉了。</p><p class="ql-block">世人都曉神仙好,只有嬌妻忘不了。</p><p class="ql-block">君生日日說恩情,君死又隨人去了。</p><p class="ql-block">世人都曉神仙好,只有兒孫忘不了。</p><p class="ql-block">癡心父母古來多,孝順兒孫誰見了。</p> <p class="ql-block">《枉凝眉》</p><p class="ql-block">一個是閬苑仙葩,一個是美玉無瑕。</p><p class="ql-block">若說沒奇緣,今生偏又遇著他,</p><p class="ql-block">若說有奇緣,如何心事終虛化?</p><p class="ql-block">一個枉自嗟呀,一個空勞牽掛。</p><p class="ql-block">一個是水中月,一個是鏡中花。</p><p class="ql-block">想眼中能有多少淚珠兒,</p><p class="ql-block">怎經(jīng)得秋流到冬盡,春流到夏!</p> <p class="ql-block">《聰明累》</p><p class="ql-block">機(jī)關(guān)算盡太聰明,反算了卿卿性命。</p><p class="ql-block">生前心已碎,死后性空靈。</p><p class="ql-block">家富人寧,終有個家亡人散各奔騰。</p><p class="ql-block">枉費(fèi)了,意懸懸半世心;</p><p class="ql-block">好一似,蕩悠悠三更夢。</p><p class="ql-block">忽喇喇似大廈傾,昏慘慘似燈將盡。</p><p class="ql-block">呀!一場歡喜忽悲辛。</p><p class="ql-block">嘆人世,終難定。</p> <p class="ql-block">《收尾·飛鳥各投林》</p><p class="ql-block">為官的,家業(yè)凋零;富貴的,金銀散盡;</p><p class="ql-block">有恩的,死里逃生;無情的,分明報應(yīng)。</p><p class="ql-block">欠命的,命已還;欠淚的,淚已盡。</p><p class="ql-block">冤冤相報實(shí)非輕,分離聚合皆前定。</p><p class="ql-block">欲知命短問前生,老來富貴也真僥幸。</p><p class="ql-block">看破的,遁入空門;癡迷的,枉送了性命。</p><p class="ql-block">好一似食盡鳥投林,</p><p class="ql-block">落了片白茫茫大地真干凈。</p> <p class="ql-block">《葬花吟》</p><p class="ql-block">林黛玉</p><p class="ql-block">花謝花飛飛滿天,紅消香斷有誰憐?</p><p class="ql-block">游絲軟系飄春榭,落絮輕沾撲繡簾。</p><p class="ql-block">閨中女兒惜春暮,愁緒滿懷無釋處;</p><p class="ql-block">手把花鋤出繡簾,忍踏落花來復(fù)去,</p><p class="ql-block">柳絲榆莢自芳菲,不管桃飄與李飛。</p><p class="ql-block">桃李明年能再發(fā),明年閨中知有誰?</p><p class="ql-block">三月香巢已壘成,梁間燕子太無情!</p><p class="ql-block">明年花發(fā)雖可啄,卻不道人去梁空巢已傾。</p><p class="ql-block">一年三百六十日,風(fēng)刀霜劍嚴(yán)相逼;</p><p class="ql-block">明媚鮮艷能幾時,一朝漂泊難尋覓。</p><p class="ql-block">花開易見落難尋,階前愁殺葬花人。</p><p class="ql-block">獨(dú)把花鋤淚暗灑,灑上空枝見血痕。</p><p class="ql-block">杜鵑無語正黃昏,荷鋤歸去掩重門;</p><p class="ql-block">青燈照壁人初睡,冷雨敲窗被未溫。</p><p class="ql-block">怪儂底事倍傷神?半為憐春半惱春:</p><p class="ql-block">憐春忽至惱忽去,至又無言去不聞。</p><p class="ql-block">昨宵庭外悲歌發(fā),知是花魂與鳥魂?</p><p class="ql-block">花魂鳥魂總難留,鳥自無言花自羞;</p><p class="ql-block">愿儂脅下生雙翼,隨花飛到天盡頭。</p><p class="ql-block">天盡頭,何處有香丘?</p><p class="ql-block">未若錦囊收艷骨,一抔凈土掩風(fēng)流。</p><p class="ql-block">質(zhì)本潔來還潔去,強(qiáng)于污淖陷渠溝。</p><p class="ql-block">爾今死去儂收葬,未卜儂身何日喪?</p><p class="ql-block">儂今葬花人笑癡,他年葬儂知是誰?</p><p class="ql-block">試看春殘花漸落,便是紅顏老死時。</p><p class="ql-block">一朝春盡紅顏老,花落人亡兩不知。</p> <p class="ql-block">人生一紅樓,紅樓一人生。</p><p class="ql-block">正如寶玉在東府神游幻境,所見的那句對聯(lián):</p><p class="ql-block">世事洞明皆學(xué)問,人情練達(dá)即文章。</p><p class="ql-block">世事人情,都是做人的歷練,是一生的功課。</p><p class="ql-block">以前不懂的事,如今回頭看,終于懂了。</p><p class="ql-block">紅樓不見,夢依舊在,斯人已逝,幽思長存。</p><p class="ql-block">萬千悲喜,終歸一夢。</p><p class="ql-block"><br></p>