<p class="ql-block">先來說一說這個神秘人。他是中國書法史上第一位“草圣”,書法水平很高,高到什么程度呢?</p><p class="ql-block">高到王羲之自認(rèn)為不如他,而且他也是王羲之唯一一個自嘆不如的人。</p><p class="ql-block">這不是胡說,而是有根據(jù)的,具體說明放在文章最后。</p><p class="ql-block">現(xiàn)在,咱們先來看下他的作品《冠軍帖》。</p><p class="ql-block">《冠軍帖》</p><p class="ql-block">簡直太漂亮了有木有,無半點(diǎn)拖沓之處,剛勁飄逸,酒脫。無人能出其左右。懷大師比其狂放有余,俊美略差也只能有其8分功力。張旭大師則勝在筆法,氣度上與這位還是有點(diǎn)距離。</p><p class="ql-block">《冠軍帖》高清大圖</p> <p class="ql-block">釋文:</p><p class="ql-block">知汝殊愁,且得還為</p><p class="ql-block">佳也。冠軍暫暢釋,</p><p class="ql-block">當(dāng)不得極蹤。可恨吾</p> <p class="ql-block">釋文:</p><p class="ql-block">病來不辨行動,潛</p><p class="ql-block">處耳。</p><p class="ql-block">終年纏此,當(dāng)復(fù)何</p> <p class="ql-block">釋文:</p><p class="ql-block">理耶?且方有諸分張,</p><p class="ql-block">不知比去復(fù)得一會不?講</p><p class="ql-block">竟不竟,可恨,汝還當(dāng)思</p> <p class="ql-block">釋文:</p><p class="ql-block">更就理。所游悉誰同?</p><p class="ql-block">故數(shù)往虎丘不?此甚蕭</p><p class="ql-block">索。祖希時面,因行</p> <p class="ql-block">釋文:</p><p class="ql-block">藥欲數(shù)處看</p><p class="ql-block">過,還復(fù)共集散</p><p class="ql-block">耳。不見</p> <p class="ql-block">釋文:</p><p class="ql-block">奴,粗悉書,云見左</p><p class="ql-block">軍,彌數(shù)論聽</p><p class="ql-block">故也。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">為什么是王羲之唯一自認(rèn)不如的人?</p><p class="ql-block">這確實(shí)是王羲之自己說的,出自孫過庭的《書譜》?!稌V》記載:</p><p class="ql-block">王羲之云:“頃尋諸名書,鐘張信為絕倫,其馀不足觀?!笨芍^鐘張云沒,而羲獻(xiàn)繼之。又云:“吾書比之鐘張,鐘當(dāng)抗行,或謂過之。張草猶當(dāng)雁行。然張精熟,池水盡墨,假令寡人耽之若此,未必謝之?!?lt;/p><p class="ql-block">王羲之的意思是:“我的書法水平,跟鐘繇比起來,略勝一籌;跟張芝相比,張芝略勝一籌。但是,張芝太用功了,如果我也這么用功,未必不如他?!?lt;/p><p class="ql-block">解釋一下,雁行的說法很形象,請想象一下,大雁一會兒排成人字,一會兒排成一字的情景。不管說人字,還說一字,大雁之間是有先后的,所以王羲之的意思是,張芝在自己前面一點(diǎn)兒。</p>