<p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">也許你是綠肥,我是紅瘦。</p><p class="ql-block">也許我是海棠花,你是卷簾人。</p><p class="ql-block">所有的也許,都是緣。</p><p class="ql-block">引聯(lián)入詩,也是緣。</p><p class="ql-block">始于公益,陷于熱愛,終于這個(gè)初冬。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">一抹冷香清到骨,幾番雋語托于秋。</p><p class="ql-block">光陰花事誰先老?莫問心頭問白頭。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">感謝花師圖片,花期和時(shí)間的廝殺,傷害不大,內(nèi)傷卻很深。</p> <p class="ql-block">魚鼓驚醒迷路客,蝶兒參問掃花人。</p><p class="ql-block">夢(mèng)中幻化誰為我,六趣輪回五百春。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">五百年輪回,換來今世的一段相遇。注目里,我是蝴蝶?還是蝴蝶是我?不得而知。</p><p class="ql-block">是與不是,知與不知,皆泡影。</p> <p class="ql-block">心釀書香塵外契,身趨案牘檻中囚。</p><p class="ql-block">人間俯仰一聲嘆,幾兩碎銀熬白頭。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">左手月光,右手煙火,也許才真實(shí)。人生如果沒有奔波,如何看一路的風(fēng)景?</p> <p class="ql-block">半窗蘿影上衣袂,一抱詩章養(yǎng)草堂。</p><p class="ql-block">載履春秋誰解語,綠肥紅瘦漫浮觴。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">綠肥紅瘦,悲歡離合,誰能逃過…</p> <p class="ql-block">銜云九萬沖霄去,放意幾何隨我歸。</p><p class="ql-block">同在江湖同白發(fā),笑看天下是和非。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">一樣的江湖,一樣的白發(fā),我卻缺少一雙騰空的翅膀。</p> <p class="ql-block">幾行墨色洇成夜,一朵菊香澄到懷。</p><p class="ql-block">形影沉浮皆自在,清歡作味酌吾齋。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">問蒼茫大地,誰主沉???杯子煮…</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">筆底衣冠渾似我,字間愛恨賦于誰?</p><p class="ql-block">拂書洗硯忘年甲,無奈秋風(fēng)吹皺眉。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">詩詞,我所欲也;書法,亦我所欲也。他們或許是茶,亦或許是藥…</p> <p class="ql-block">槐色幾重遮黛瓦,湖光一卷籠青紗。</p><p class="ql-block">空留雞犬人何去?采藥山中換酒茶。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">每個(gè)人內(nèi)心都有一片田園,只是沒勇氣放下現(xiàn)在。和泥土打交道,也許更能認(rèn)識(shí)自己,因?yàn)槲覀儽臼桥畫z用泥而捏。</p> <p class="ql-block">新鶯三兩訪蕓館,疏竹幾竿隔世塵。</p><p class="ql-block">吾是主人春是客,陶巾漉酒共昏晨。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">還是當(dāng)客人好,來去自由一身輕。而主人得考慮是否招待周全。就像人生,我有些怠慢。</p> <p class="ql-block">埋首埋光埋姓字 ,釣山釣水釣春秋。</p><p class="ql-block">閑身獨(dú)坐風(fēng)波里,且等魚兒來咬鉤。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">獨(dú)坐風(fēng)波,需要修煉;那個(gè)魚兒,也需要修煉。</p> <p class="ql-block">枝上銜來平仄句,窗間收盡往來春。</p><p class="ql-block">晴空啼破無人問,或是此聲高出塵。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">高出塵世,也許是好事,也許是壞事。就像孤獨(dú),也許是壞事,也許是好事。</p> <p class="ql-block">五谷稔成酋臘酒,六葩添作望春杯。</p><p class="ql-block">圍爐剪燭古來事,犬吠雪窗驚落梅。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">期待一場(chǎng)雪的到來,落了片白茫茫大地真干凈。就像紅樓夢(mèng)的尾聲,一僧一道飄然而去。</p> <p class="ql-block">晚鐘幾杵驚飛鳥,迭嶂千重直插天。</p><p class="ql-block">俯瞰紅塵何處岸,扶桑之處種因緣。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">苦海無邊,回頭是岸,但也需要登錄密碼。</p> <p class="ql-block">林披素裹歸銀闕,我與青山共白頭。</p><p class="ql-block">深淺屐痕南北去,雪鴻指爪為誰留?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">說好共白頭,你卻偷偷焗了油。還好,有這場(chǎng)大雪做掩護(hù)。</p> <p class="ql-block">鷗鷺之盟修此世,滄浪之水濯吾纓。</p><p class="ql-block">一篙江練賦歸去,且以青山做姓名。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">舟遙遙以輕飏,風(fēng)飄飄而吹衣。問征夫以前路,恨晨光之熹微。</p><p class="ql-block">魏晉風(fēng)范,一直在模仿,從來未超越。</p> <p class="ql-block">一池云水蕩心事,兩岸柳煙懷故人。</p><p class="ql-block">無奈春風(fēng)來又走,如何亭下認(rèn)前身?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">春風(fēng)柳岸,應(yīng)該有一雙璧人,以及一把眼淚。如此,方不辜負(fù)那十里長(zhǎng)亭。</p> <p class="ql-block">杖尋仙客彈棋局,山作云門關(guān)世喧。</p><p class="ql-block">樵斧昔年何必問,丁丁聲里盡留言。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">有時(shí)間的話,到山里去走走吧,那里有最本分的時(shí)間,以及最原始的故事。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">白發(fā)三千望斷雁,青山十里染成霜。</p><p class="ql-block">西風(fēng)吹亂相思岸,秋水伊人天一方。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">蒹葭蒼蒼,白露為霜。</p><p class="ql-block">每次看到蒹葭,仿若邂逅故人,它不僅有詩經(jīng)的氣質(zhì),更有千年的顏值。</p> <p class="ql-block">春風(fēng)又度烏衣巷,杏萼勾留朱雀聲。</p><p class="ql-block">老屋挑燈尋舊夢(mèng),桃符卻已把年更。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">物是人非,聚散離合,也許是生活最大的意義,雖然我們不希望如此。</p> <p class="ql-block">一湖霞綺磨天鏡,幾串牛鈴穿石橋。</p><p class="ql-block">十里鄉(xiāng)關(guān)皆識(shí)我,平分秋色入詩瓢。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">牛鈴聲,打破了深山空谷的寂靜,讓人感覺世界還活著,鄉(xiāng)愁還活著,而我也活著。</p><p class="ql-block">活著,就必須學(xué)會(huì)努力和舍棄,底線和寬容。</p> <p class="ql-block">朗日閑云移柳岸,白毛紅掌弄波光。</p><p class="ql-block">衣冠洗凈續(xù)新詠,且趁人間春未央。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">我羨慕它。</p><p class="ql-block">羨慕它潔白的衣冠和高昂的脖子,雖然它沒有王冠。</p> <p class="ql-block">窗留昨夜梧桐淚,夢(mèng)枕隔年砧杵聲。</p><p class="ql-block">舉目長(zhǎng)空云斷雁,平生何處是歸程?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">歸程太遠(yuǎn),春秋太短;人生太苦,世界太美。所以,原諒生活的苛刻和偏心吧。放過人生,就是放過自己。</p>