欧美精品久久性爱|玖玖资源站365|亚洲精品福利无码|超碰97成人人人|超碰在线社区呦呦|亚洲人成社区|亚州欧美国产综合|激情网站丁香花亚洲免费分钟国产|97成人在线视频免费观|亚洲丝袜婷婷

古今說(shuō)詩(shī)詞(24)

吳景榮(輞川云)

<p style="text-align: center; "><font color="#ff8a00"><b>古今說(shuō)詩(shī)詞(24)</b></font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">嚴(yán)羽:</font></h3><h3><font color="#ff8a00">詩(shī)有別材,非關(guān)書(shū)也;詩(shī)有別趣,非關(guān)理也。然非多讀書(shū)、多窮理則不能極其至。</font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">杜牧:</font></h3><h3><font color="#ff8a00">凡為文,以意為主,以氣為輔,以辭彩、章句為之兵衛(wèi)。未有主強(qiáng)盛而輔不飄逸者,兵衛(wèi)不華赫而莊整者。四者高下圓折步驟,隨主所指,如鳥(niǎo)隨鳳,魚(yú)隨龍,師眾隨湯武,騰天潛泉,橫裂天下,無(wú)不如意。</font></h3><h3><font color="#ff8a00">茍意不先立,止以文彩、辭句繞前捧后,是言愈多而理愈亂,如入阛阓,紛紛然莫知其誰(shuí),暮散而已。</font></h3><h3><font color="#ff8a00">是以意全勝者,辭愈樸而文愈高;意不勝者,辭愈華而文愈鄙。是意能遣辭,辭不能成意。大抵為文之旨如此。</font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">劉勰:</font></h3><h3><font color="#ff8a00">知音其難哉!音實(shí)難知,知實(shí)難逢;逢其知音,千載其一乎!</font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">周汝昌:</font></h3><h3><font color="#ff8a00">讀詩(shī)說(shuō)詩(shī),要懂字音字義,要懂格律音節(jié),要懂文化典故,要懂歷史環(huán)境,更要懂中華民族的詩(shī)性、詩(shī)心、詩(shī)境、詩(shī)音。</font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">顧隨:</font></h3><h3><font color="#ff8a00">人可以不作詩(shī),但不可無(wú)詩(shī)心,此不僅與文學(xué)修養(yǎng)有關(guān),與人格修養(yǎng)也有關(guān)系。</font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">陳永正:</font></h3><h3><font color="#ff8a00">詩(shī)心既在方寸之間,亦在普天之下;既有私人之情,亦兼眾人之意。</font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">楊時(shí):</font></h3><h3><font color="#ff8a00">夫至道之歸,固非筆舌能盡也。要以身體之,心驗(yàn)之,雍容自盡于燕閑靜一之中;默而識(shí)之,兼忘于書(shū)言意象之表,則庶乎其至矣。反是,皆口耳誦數(shù)之學(xué)也。嗚呼!道無(wú)傳久矣!</font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">古語(yǔ):</font></h3><h3><font color="#ff8a00">可為知者道,難為外人言。</font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">錢(qián)謙益:</font></h3><h3><font color="#ff8a00">古之為詩(shī)者,必有獨(dú)立之性,旁出之情,偏詣之學(xué)。輪囷偪塞,偃蹇排奡,人不能解而己不自喻者,然后其人始能為詩(shī),而為之必工。</font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">陳永正:</font></h3><h3><font color="#ff8a00">文以載道,寫(xiě)詩(shī)時(shí)不懷說(shuō)教的動(dòng)機(jī),而有教化的效果。</font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">嚴(yán)羽:</font></h3><h3><font color="#ff8a00">其用工有三:曰起結(jié)、曰句法、曰字眼。</font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">沈德潛:</font></h3><h3><font color="#ff8a00">古人不廢煉字法,然以意勝,而不以字勝,故能平字見(jiàn)奇,常字見(jiàn)險(xiǎn),陳字見(jiàn)新,樸字見(jiàn)色。</font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">陳永正:</font></h3><h3><font color="#ff8a00">學(xué)詩(shī)者得詩(shī)心,猶探驪得珠;不得詩(shī)心,則買(mǎi)櫝還珠矣。</font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">王國(guó)維:</font></h3><h3><font color="#ff8a00">本事新詞定有無(wú),這般綺語(yǔ)太胡盧,燈前腸斷為誰(shuí)書(shū)。&nbsp;&nbsp; </font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">隱幾窺君新制作,背燈數(shù)妾舊歡娛,區(qū)區(qū)情事總難符。</font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">陳永正:</font></h3><h3><font color="#ff8a00">性格愈是獨(dú)特的詩(shī)人,感情亦異常秾摯執(zhí)著,其詩(shī)就愈是費(fèi)解,即所謂“深人無(wú)淺語(yǔ)”者。</font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">陳寅?。?lt;/font></h3><h3><font color="#ff8a00">若讀者不能分平仄,則不能完全欣賞與了解,竟與不讀相去無(wú)幾,遑論仿作與轉(zhuǎn)譯。</font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">周祖謨:</font></h3><h3><font color="#ff8a00">平仄互相更迭,音調(diào)自然悅耳。如果不了解平仄,那就是很難領(lǐng)略作者的用心,其中用詞之美妙處也就無(wú)從欣賞了。</font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">陳永正:</font></h3><h3><font color="#ff8a00">馮班《鈍吟雜錄》云:“宋人詩(shī)逐字逐句講不得,須另具一副心眼,方知他好處?!焙沃顾稳嗽?shī),各代詩(shī)亦如是。</font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">鐘振振:</font></h3><h3><font color="#ff8a00">最重要的是謀篇立意,說(shuō)白了就是要有創(chuàng)意。初學(xué)者的注意力或興奮點(diǎn),往往在字句,喜歡堆砌華麗的辭藻,一如小姑娘對(duì)于美的理解,眼中只有花裙子與蝴蝶結(jié)?!?lt;/font></h3><h3><font color="#ff8a00">有了奇妙精新的創(chuàng)意,一首詩(shī)詞便成功了一多半,勝券在握,100分的考卷已拿到了85—90分,剩下的10—15分,才用得著修辭的技術(shù),以爭(zhēng)取完勝。缺乏創(chuàng)意,就很難及格。即便在修辭方面用盡洪荒之力,多得個(gè)10分、8分,終究于事無(wú)補(bǔ)。</font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">王蒙:</font></h3><h3><font color="#ff8a00">你看到了一朵花,鮮艷、芬芳等詞知道得越多,對(duì)這朵花的感情就越不一樣,感悟也就越不一樣。</font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">張大千:</font></h3><h3><font color="#ff8a00">藝術(shù)為感情之流露,為人格之表現(xiàn),作者平日須培養(yǎng)良好的風(fēng)骨和情操。如徒研技巧,即落下乘。作畫(huà)若欲脫俗氣、洗浮氣、除匠氣,第一是讀書(shū),第二是多讀書(shū),第三是須有選擇地讀書(shū)。</font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">馮友蘭:</font></h3><h3><font color="#ff8a00">俗話說(shuō):“酒有別腸,詩(shī)有別才?!币粋€(gè)人在身體機(jī)構(gòu)上有了能喝酒的底子,再加上練習(xí),就能成為一個(gè)會(huì)喝酒的人。如果身體機(jī)構(gòu)上沒(méi)有喝酒的底子,一喝就吐,怎樣練習(xí)得會(huì)呢?作詩(shī)也是一樣,有的人未學(xué)過(guò)作詩(shī),但是他作起詩(shī)來(lái),形式上雖然不好,卻有幾個(gè)字很好,或有幾句很好,那種人是可以學(xué)作詩(shī)的,因?yàn)樗凶髟?shī)的才。有的人寫(xiě)起詩(shī)來(lái),形式整整齊齊,平仄合韻,可是一讀之后,毫無(wú)詩(shī)味,這種人就不必作詩(shī)。</font></h3><h3><font color="#ff8a00"><br></font></h3><h3><font color="#ff8a00">陳永正:</font></h3><h3><font color="#ff8a00">詩(shī),是歷代文化精英智慧的結(jié)晶;詩(shī),是中華傳統(tǒng)文化的極致;詩(shī),備于天地人之大美;詩(shī),蘊(yùn)蓄著足以化育世道人心的人文內(nèi)涵。</font></h3> <h3><font color="#ff8a00">(衷心感謝圖片作者?。。?lt;/font></h3>