題? 記 <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 牡丹,花之富貴者也。生于春風(fēng),盛于夏暑,華于秋霜,凋于冬雪。其花大而色艷,香濃而味甘,品獨(dú)而位尊,姿美而仙質(zhì)。自古及今,人皆愛之,以為吉祥之兆。 </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 牡丹作為“花中之王”,自古以來便是文人墨客吟詠的對象,留下了許多千古絕句。</span></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;">———*———</p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:22px;">?劉禹錫《賞牡丹》?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">“庭前芍藥妖無格,池上芙蕖凈少情。唯有牡丹真國色,花開時(shí)節(jié)動(dòng)京城?!?lt;/span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 這首詩通過對比芍藥與荷花,突出牡丹兼具妖嬈、潔凈、格調(diào)與情韻之美,被譽(yù)為“真國色”,并描繪了牡丹盛開時(shí)轟動(dòng)京城的盛況。</span></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:22px;">?皮日休《牡丹》?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">“落盡殘紅始吐芳,佳名喚作百花王。競夸天下無雙艷,獨(dú)立人間第一香?!?lt;/span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 這首詩贊美牡丹為“百花之王”,強(qiáng)調(diào)其艷麗無雙與獨(dú)特香氣,展現(xiàn)了牡丹的王者風(fēng)范。</span></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:22px;">?羅隱《牡丹花》?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">“似共東風(fēng)別有因,絳羅高卷不勝春。若教解語應(yīng)傾國,任是無情亦動(dòng)人?!?lt;/span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 詩人以擬人手法描繪牡丹,即使無情也能以其芳容傾倒世人,展現(xiàn)了牡丹的獨(dú)特氣質(zhì)。</span></p><p class="ql-block">?</p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:22px;">王維《紅牡丹》?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">“綠艷閑且靜,紅衣淺復(fù)深。花心愁欲斷,春色豈知心?!?lt;/span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 這首詩以細(xì)膩的筆觸描繪紅牡丹的嬌艷與哀愁,展現(xiàn)了牡丹的復(fù)雜情感與藝術(shù)美感。</span></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:22px;">《天仙子·牡丹》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">絳綃裁云仙袂舉,國色天香承玉露。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">閬風(fēng)移種到人間,煙鬢嫵,霞綃護(hù),獨(dú)占群芳王者步。</span></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">曾伴霓裳驚鴻舞,碎錦堆綃燃曉霧。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">九州煥彩映堯天,金盞注,銀蟾顧,滿月華筵芳魂駐。</span></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:22px;">《牡丹賊》(一)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">牡丹者,天地之精華,陰陽之和也。生于朝露,浴于春光,承露而含華,納陽而孕實(shí)。其葉似劍,其莖如竹,其花如錦,其香如蘭。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">夫牡丹之所以貴,以其色也。其色如霞,如錦,如翠,如玉。朝霞映之,如錦上添花;夕陽照之,如玉中藏珠。觀其色,使人目眩神迷,心曠神怡。</span></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:22px;">《牡丹賦》(二)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">牡丹者,花中之王也。王者之尊,非同小可。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?牡丹之貴,貴在其獨(dú),貴在其奇,貴在其美,貴在其壽。是以世人皆愛牡丹,以為吉祥之兆。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">牡丹之貴,貴在其色。色如朝霞,如夕陽,如春水,如秋月。觀其色,使人心情愉悅,精神煥發(fā)。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">牡丹之貴,貴在其香。香如麝蘭,如沉水,如幽谷,如清泉。聞其香,使人神清氣爽,心曠神怡。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">牡丹之貴,貴在其姿。姿如仙女,如嫦娥,如天仙,如神女。觀其姿,使人肅然起敬,心向往之。</span></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:22px;">《牡丹賦》(三)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">余觀前賢之賦草木者多矣,靡不言托之幽深,采斸之莫致,風(fēng)景之妍麗,追賞之歡愉。至于體物,良有末盡。惟牡丹未有賦者,聊以狀之,曰:青陽既暮,鹖鴠已鳴。念蘭若之方歇,嘆桃李之陰成。惟翠華之艷爍,傾百卉之光英。抽翠柯以布素,粲紅芳而發(fā)榮。其也,碧海霄澄,驪珠躍出,深波曉霽,丹梓吐實(shí),煥神龍之銜燭,皎若木之并日。其盛也,若紫芝連葉,鴛雛比翼,奪珠樹之鮮輝,掩非煙之奇色。攸忽吃摛錦,紛葩似織。其落也,明艷未褫,紅前如脫。朱草柯折,珊瑚枝碎。霞既皪而轉(zhuǎn)妍,紅欲消而猶粹。爾乃獨(dú)含芳意,幽怨殘春,將獨(dú)立而傾國,雖不言兮似人。觀其露彩猶泫,日華初照,曄其晨葩,情若微笑。色雖美而自體,類河汾之窈窕。逮乎的皪含景,離披向風(fēng),鉛華春而思蕩,蘭澤晚而光融。情放縱以自得,凝若煥之冶容。既而華體恍惚,繁華遽畢,驚寶雉之乍回,想江妃而復(fù)出。望獻(xiàn)珰之玉;俄以蔽光;感懷佩之川,悵然如失??皖櫽嘣唬何鹬^淑美難久,徂芳不留。彼妍華之閱世,非人壽之可儔。君不見龍?bào)J旱宏,池臺御溝,堂挹山林,峰連翠樓。有百歲之芳叢,無昔日之通侯。豈暇當(dāng)飛藿之時(shí),始嗟零落。且欲同樹萱之意,聊自忘憂。</span></p>