<p class="ql-block"> 魯山山行</p><p class="ql-block">【宋】梅堯臣</p><p class="ql-block">適與野情愜,千山高復(fù)低。</p><p class="ql-block">好峰隨處改,幽徑獨(dú)行迷。</p><p class="ql-block">霜落熊升樹,林空鹿飲溪。</p><p class="ql-block">人家在何許?云在一聲雞。</p> <p class="ql-block">東溪</p><p class="ql-block">【宋】梅堯臣</p><p class="ql-block">行到東西看水時(shí),坐臨孤嶼發(fā)船遲。野鳧眠岸有閑意,老樹看花無丑枝。短短薄茸齊似剪,平平沙石凈于篩。情雖不厭住不得,薄暮歸來車馬疲。</p> <p class="ql-block"> 答丁元珍</p><p class="ql-block">【宋】歐陽修</p><p class="ql-block">春風(fēng)疑不到天涯,二月山城未見花。殘雪壓枝猶有橘,凍雷驚筍欲抽芽。夜聞歸雁生鄉(xiāng)思,病入新年感物華。曾是洛陽花下客,野芳雖晚不須嗟。</p> <p class="ql-block">攝影師/飛の祥</p><p class="ql-block">出鏡/書畫/雪楓</p>