一念秋風(fēng)起, 一念相思長 <p class="ql-block"> 不知不覺,秋意漸濃,九月也已過半。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 秋天是思念的季節(jié),當(dāng)秋風(fēng)起,思念也隨風(fēng)而來。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 秋天,可能天生就是思念的時節(jié)。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 梧桐夜落,秋風(fēng)細細,每一絲空氣里,都滲透著思念的味道,每一片秋葉上,都書寫著思念的篇章。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 看到晴空,大雁歸去,黃葉飄落,我的心,早就飛向你在的方向。</p> <p class="ql-block">誰念西風(fēng)獨自涼,</p><p class="ql-block">蕭蕭黃葉閉疏窗,</p><p class="ql-block">沉思往事立殘陽。</p><p class="ql-block">被酒莫驚春睡重,</p><p class="ql-block">賭書消得潑茶香,</p><p class="ql-block">當(dāng)時只道是尋常。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">——清·納蘭性德《浣溪沙·誰念西風(fēng)獨自涼》</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 秋風(fēng)清冷,有誰知道納蘭的悲傷?</p><p class="ql-block">看片片黃葉飛舞遮掩了疏窗,佇立夕陽下,往事追憶茫茫。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 酒后小睡,春日好景正長,閨中賭賽,衣襟滿帶茶香,昔日平常往事,已不能如愿以償。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 世事無常,聚散匆匆,面對離別,納蘭做不了什么,我們也無可奈何。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 唯有思念,才能在這西風(fēng)揚起之時,在這夕陽西下之時給予人們一點點慰藉。</p> 秋風(fēng)吹不盡,? 總是玉關(guān)情 <p class="ql-block">別后不知君遠近,觸目凄涼多少悶。</p><p class="ql-block">漸行漸遠漸無書,水闊魚沉何處問?</p><p class="ql-block">夜深風(fēng)竹敲秋韻,萬葉千聲皆是恨。</p><p class="ql-block">故攲單枕夢中尋,夢又不成燈又燼。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">——宋·歐陽修《玉樓春》</p> <p class="ql-block"> 自你走后,滿目凄涼。我們斷了書信,該去哪里尋你,我亦不知。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 深夜里,秋風(fēng)吹起竹葉,蕭蕭不停,千聲萬聲都是離愁別恨。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 人最怕秋夜了,凄涼的秋風(fēng)一陣一陣,敲打著人的心,總會提醒我們想起那些離去的人。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 這個秋夜,想問一聲故人,你還安否?</p> 露從今夜白,? 月是故鄉(xiāng)明 <p class="ql-block">洛陽城里見秋風(fēng),欲作家書意萬重。</p><p class="ql-block">復(fù)恐匆匆說不盡,行人臨發(fā)又開封。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">——唐·張籍《秋思》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 當(dāng)洛陽城里秋風(fēng)起的時候,張籍想起了家鄉(xiāng),想起了家人。他們在干什么呢?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 張籍執(zhí)筆寫了一封家書。當(dāng)送信人要出發(fā)的時候,他匆匆叫住,我要再看一遍,看我還有什么事忘記說了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 張籍是千千萬想念家人的寫照。秋風(fēng)帶來了思念,更帶來無數(shù)游子思鄉(xiāng)的憂愁。</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 正如杜甫在《月夜憶舍弟》中寫道:</p><p class="ql-block">戍鼓斷人行,邊秋一雁聲。</p><p class="ql-block">露從今夜白,月是故鄉(xiāng)明。</p><p class="ql-block">有弟皆分散,無家問死生。</p><p class="ql-block">寄書長不達,況乃未休兵。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 年少時,總想著“世界那么大”出去闖闖,待到成功時衣錦還鄉(xiāng)??墒?, 有時候,一旦分別,再見就遙遙無期了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 在遠離家鄉(xiāng)的某地,共看一輪明月時,才發(fā)現(xiàn),月亮啊,還是故鄉(xiāng)的最美!</p> 我在秋天里,等風(fēng),也等你 <p class="ql-block">人面不如花面,花到開時重見。</p><p class="ql-block">獨倚小闌干,許多山。</p><p class="ql-block">落葉西風(fēng)時候,人共青山都瘦。</p><p class="ql-block">說道夢陽臺,幾曾來?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">——宋·辛棄疾《昭君怨·人面不如花面》</p> <p class="ql-block"> 我感覺:人不如花,花有重開日,可人無再見時。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 當(dāng)秋風(fēng)吹落一片片葉時,正是最銷魂的時候,人和青山一樣,都因為思念而消瘦了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 說好了要在夢里相會,可你為什么還不來?只能長長地感嘆一句:相見時難別亦難,東風(fēng)無力百花殘……</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 也罷,不管你來還是不來,我都在秋風(fēng)蕭瑟中等你。愿攜一程秋色,與你相逢。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 待到那時,應(yīng)該如岑參在《涼州館中與諸判官夜集》中所寫:</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">河西幕中多故人,故人別來三五春。</p><p class="ql-block">花門樓前見秋草,豈能貧賤相看老。</p><p class="ql-block">一生大笑能幾回,斗酒相逢須醉倒。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 世界有時很大,轉(zhuǎn)眼我們天各一方;世界有時又很小,再次相逢時,我們定要把酒言歡,訴說各自的相思之苦。</p> <p class="ql-block"> 不一樣的秋風(fēng),一樣的思念。 </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 突然想起黃啟遠的《春風(fēng)秋水辭》:</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">吾與春風(fēng)皆過客,君攜秋水?dāng)埿呛?lt;/p><p class="ql-block">三星在天客在遠,紅豆拋盡相思折</p><p class="ql-block">且以弱水許山盟,山高水遠千千褶</p><p class="ql-block">憐少歡薄別夢淺,誰立紅樓演離歌?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 讓人想起李清照“天上星河轉(zhuǎn),人間簾幕垂”,唐溫如的“醉后不知天在水,滿船清夢壓星河”,讀來很有藝術(shù)感。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 已經(jīng)入秋很久了,當(dāng)秋風(fēng)起時,也許你思念的人還在遠方。 </p> <p class="ql-block"> 不知哪一縷秋風(fēng)能喚起你的那一縷情思?又會溫暖了誰?寂寞了誰?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 愿許秋風(fēng)知君意,散君心頭意難平。</p>