<p class="ql-block">杜甫(712-770),字子美,自號少陵野老,世稱“杜工部”、“杜少陵”等,唐代偉大的現(xiàn)實主義詩人,他一生憂國憂民,人格高尚,是中國傳統(tǒng)士大夫的典范,被世人尊為“詩圣”,其詩被稱為“詩史”。律詩是唐代的新型詩體,唐詩的成熟是以律詩的確立與完成為標志的,而這個歷史任務正是由杜甫最終完成的,杜甫以其精湛的藝術(shù)修養(yǎng)和驚人的藝術(shù)才能在這方面作了重大的探索和努力,寫出了許多膾炙人口的五律名篇和七律佳作。今以草書抄錄最美20詩,與各位好友共賞!</p> <p class="ql-block">《春望》</p><p class="ql-block">國破山河在,城春草木深。</p><p class="ql-block">感時花濺淚,恨別鳥驚心。</p><p class="ql-block">烽火連三月,家書抵萬金。</p><p class="ql-block">白頭搔更短,渾欲不勝簪。</p> <p class="ql-block">《望岳》</p><p class="ql-block">岱宗夫如何?齊魯青未了。</p><p class="ql-block">造化鐘神秀,陰陽割昏曉。</p><p class="ql-block">蕩胸生層云,決眥入歸鳥。</p><p class="ql-block">會當凌絕頂,一覽眾山小。</p> <p class="ql-block">《春夜喜雨》</p><p class="ql-block">好雨知時節(jié),當春乃發(fā)生。</p><p class="ql-block">隨風潛入夜,潤物細無聲。</p><p class="ql-block">野徑云俱黑,江船火獨明。</p><p class="ql-block">曉看紅濕處,花重錦官城。</p> <p class="ql-block">《月夜》</p><p class="ql-block">今夜鄜州月,閨中只獨看。</p><p class="ql-block">遙憐小兒女,未解憶長安。 </p><p class="ql-block">香霧云鬟濕,清輝玉臂寒。</p><p class="ql-block">何時倚虛幌,雙照淚痕干</p> <p class="ql-block">《登岳陽樓》</p><p class="ql-block">昔聞洞庭水,今上岳陽樓。</p><p class="ql-block">吳楚東南坼,乾坤日夜浮。</p><p class="ql-block">親朋無一字,老病有孤舟。</p><p class="ql-block">戎馬關(guān)山北,憑軒涕泗流。</p> <p class="ql-block">《旅夜書懷》</p><p class="ql-block">【唐】杜甫</p><p class="ql-block">細草微風岸,危檣獨夜舟。</p><p class="ql-block">星垂平野闊,月涌大江流。</p><p class="ql-block">名豈文章著,官應老病休。</p><p class="ql-block">飄飄何所似,天地一沙鷗。</p> <p class="ql-block">《聞官軍收河南河北》</p><p class="ql-block">劍外忽傳收薊北,</p><p class="ql-block">初聞涕淚滿衣裳。</p><p class="ql-block">卻看妻子愁何在,</p><p class="ql-block">漫卷詩書喜欲狂。</p><p class="ql-block">白日放歌須縱酒,</p><p class="ql-block">青春作伴好還鄉(xiāng)。</p><p class="ql-block">即從巴峽穿巫峽,</p><p class="ql-block">便下襄陽向洛陽。</p> <p class="ql-block">《登高》</p><p class="ql-block">風急天高猿嘯哀,</p><p class="ql-block">渚清沙白鳥飛回。</p><p class="ql-block">無邊落木蕭蕭下,</p><p class="ql-block">不盡長江滾滾來。</p><p class="ql-block">萬里悲秋常作客,</p><p class="ql-block">百年多病獨登臺。</p><p class="ql-block">艱難苦恨繁霜鬢,</p><p class="ql-block">潦倒新停濁酒杯。</p> <p class="ql-block">《天末懷李白》</p><p class="ql-block">涼風起天末,君子意如何?</p><p class="ql-block">鴻雁幾時到,江湖秋水多。</p><p class="ql-block">文章憎命達,魑魅喜人過。</p><p class="ql-block">應共冤魂語,投詩贈汨羅。</p> <p class="ql-block">《蜀相》</p><p class="ql-block">丞相祠堂何處尋,</p><p class="ql-block">錦官城外柏森森。</p><p class="ql-block">映階碧草自春色,</p><p class="ql-block">隔葉黃鸝空好音。</p><p class="ql-block">三顧頻煩天下計,</p><p class="ql-block">兩朝開濟老臣心。</p><p class="ql-block">出師未捷身先死,</p><p class="ql-block">長使英雄淚滿襟。</p> <p class="ql-block">《詠懷古跡五首·其二》</p><p class="ql-block">搖落深知宋玉悲,</p><p class="ql-block">風流儒雅亦吾師。</p><p class="ql-block">悵望千秋一灑淚,</p><p class="ql-block">蕭條異代不同時。</p><p class="ql-block">江山故宅空文藻,</p><p class="ql-block">云雨荒臺豈夢思。</p><p class="ql-block">最是楚宮俱泯滅,</p><p class="ql-block">舟人指點到今疑。</p> <p class="ql-block">《詠懷古跡五首·其三》</p><p class="ql-block">群山萬壑赴荊門,</p><p class="ql-block">生長明妃尚有村。</p><p class="ql-block">一去紫臺連朔漠,</p><p class="ql-block">獨留青冢向黃昏。</p><p class="ql-block">畫圖省識春風面,</p><p class="ql-block">環(huán)佩空歸夜月魂。</p><p class="ql-block">千載琵琶作胡語,</p><p class="ql-block">分明怨恨曲中論。</p> <p class="ql-block">《秋興八首·其一》</p><p class="ql-block">玉露凋傷楓樹林,</p><p class="ql-block">巫山巫峽氣蕭森。</p><p class="ql-block">江間波浪兼天涌,</p><p class="ql-block">塞上風云接地陰。</p><p class="ql-block">叢菊兩開他日淚,</p><p class="ql-block">孤舟一系故園心。</p><p class="ql-block">寒衣處處催刀尺,</p><p class="ql-block">白帝城高急暮砧。</p> <p class="ql-block">《江南逢李龜年》</p><p class="ql-block">岐王宅里尋常見,</p><p class="ql-block">崔九堂前幾度聞。</p><p class="ql-block">正是江南好風景,</p><p class="ql-block">落花時節(jié)又逢君。</p> <p class="ql-block">《贈花卿》</p><p class="ql-block">錦城絲管日紛紛,</p><p class="ql-block">半入江風半入云。</p><p class="ql-block">此曲只應天上有,</p><p class="ql-block">人間能得幾回聞。</p> <p class="ql-block">《月夜憶舍弟》</p><p class="ql-block">戍鼓斷人行,秋邊一雁聲。</p><p class="ql-block">露從今夜白,月是故鄉(xiāng)明。</p><p class="ql-block">有弟皆分散,無家問死生。</p><p class="ql-block">寄書長不避,況乃未休兵。</p> <p class="ql-block">《春日憶李白》</p><p class="ql-block">白也詩無敵,飄然思不群。</p><p class="ql-block">清新庾開府,俊逸鮑參軍。</p><p class="ql-block">渭北春天樹,江東日暮云。</p><p class="ql-block">何時一樽酒,重與細論文。</p> <p class="ql-block">《江畔獨步尋花》黃四娘家花滿蹊,千朵萬朵壓枝低。留連戲蝶時時舞,自在嬌鶯恰恰啼。</p> <p class="ql-block"> 書法作者自述:王國偉,自署寒馨齋主人;號:南灘獨行人。自幼愛好國學,書學尤甚,承祖父執(zhí)手相教而學書。從戎后逢貴人相助并造訪名師得以點拔,自此始近四十年來從無懈怠而朝夕勤奮,時時誦讀經(jīng)典訪古追賢醉心翰墨。不期有多大成就,只求人生不虛度?!皩W書者眾,得法者寡”。吾之書形色或兼具十之三四,而神髓百之一二不得!敬請對拙作批評指點,或推薦給深諳此道之友法正,謝謝!</p>