江山如畫 <p class="ql-block">作者:秦昌林</p> <p class="ql-block">鳳凰山行歌</p><p class="ql-block">中有五云裁,鳳凰山洞開。</p><p class="ql-block">春光初乍泄,問君何時(shí)來?</p><p class="ql-block">三月三日得其閑,東風(fēng)約我山水間。</p><p class="ql-block">鳳凰山石百萬斤,對此可以鎮(zhèn)山門。</p><p class="ql-block">石壁勁書大如斗,神仙提筆才能夠。</p><p class="ql-block">一道天梯浮云上,半山亭去欲扶扙。</p><p class="ql-block">古木夾道日光少,巉巖地底蒼苔生。</p><p class="ql-block">但聽鳥語不見影,若有幽泉流水聲。</p><p class="ql-block">仙樂從何來入詩,一把琴石彈未遲。</p><p class="ql-block">撫琴續(xù)續(xù)松風(fēng)清,琴轉(zhuǎn)嘈嘈如吼獅。</p><p class="ql-block">大石仰天顫巍巍,偏向牛斗忽欲墜。</p><p class="ql-block">窮路側(cè)身一人過,噫吁危乎抖雙腿。</p><p class="ql-block">豁然平曠地開闊,鳳巖廟里傳鐘鼓。</p><p class="ql-block">上有樓閣飛龍鳳,下見雕甍落玉珠。</p><p class="ql-block">往來頻頻信者使,語言切切出肺腑。</p><p class="ql-block">三柱清香寄將去,一片虔誠求來福。</p><p class="ql-block">日暖初開菩提樹,江海同春搖星河。</p><p class="ql-block">春風(fēng)吹向望煙樓,上得樓來一望收。</p><p class="ql-block">右掌南山崗巒勢,都付伶仃大江流。</p><p class="ql-block">此間文公紀(jì)念館,讀史知今可正冠。</p><p class="ql-block">文公正氣萬丈長。丹青卻照不還鄉(xiāng)。</p><p class="ql-block">一句人生自古誰無死,</p><p class="ql-block">何不嘆息惶恐伶仃洋。</p><p class="ql-block">暫且別館卻回看,我感心懷一先賢。</p><p class="ql-block">后者來兮人不息,他日再上鳳凰山。</p>