欧美精品久久性爱|玖玖资源站365|亚洲精品福利无码|超碰97成人人人|超碰在线社区呦呦|亚洲人成社区|亚州欧美国产综合|激情网站丁香花亚洲免费分钟国产|97成人在线视频免费观|亚洲丝袜婷婷

【文學趣味問答?古典文學】 唐宋詩僧

綺麗夕陽

<p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">唐代是詩的盛世,至宋代詩、詞并妍,文壇上百花爭艷、經(jīng)典薈萃 。諸多膾炙人口的詩詞佳作千年傳承,其中很多精品皆出于僧人筆下。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?<span class="ql-cursor">?</span></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">詩僧是中華詩壇上舉足輕重的群體,清人編的《全唐詩》中記載詩僧凡114人,收錄的僧詩達3127首,占全集詩數(shù)的15%。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">詩僧遠離塵世,奉佛誦經(jīng),云游名山大川,尋幽訪勝,閑適空靈的禪詩油然而出。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">詩人與高僧為友,詩情禪理相諧,為中華詩壇文化增輝。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"><span class="ql-cursor">?</span></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:22px;">一. 寒山:石巖棲息離煩緣</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">寒山子:唐代著名詩僧,姓氏不詳,出身官宦人家,屢試不第,后離家隱于浙東天臺山寒巖,自號“寒山。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"><span class="ql-cursor">?</span></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?行走山林間題詩作偈,隨手涂鴉在隱身的洞壁和竹子上,其詩通俗簡白,表現(xiàn)山林逸趣及出世思想。后人在他隱居的巖洞壁上整理出遺詩三百余首。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">橡樹皮帽,破衣木屐 ,與群童戲耍,超然自若也! </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"><span class="ql-cursor">?</span></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">  </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">《杳杳寒山道》 寒山</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">杳杳寒山道,落落冷澗濱。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">啾啾常有鳥,寂寂更無人。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">淅淅風吹面,紛紛雪積身。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">朝朝不見日,歲歲不知春。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"><span class="ql-cursor">?</span></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?</span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?寒山道幽遠昏暗,澗洞邊寂靜冷落,詩人就隱居于此。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">寂寥無人,偶有啾啾小鳥啼。風雪凜冽,寒氣逼人。山幽林茂,不見天日,不曉春冬……</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">頓悟,超然自若,何問西東!?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"><span class="ql-cursor">?</span></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?</span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">此詩每句句首都用疊字。八組疊字分寫山、水、聲、風、雪、境、情,情狀各異,復而不厭。精美的排比與五律的音韻相諧生成絕妙的形式美、音樂美。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">全詩多用冷寂字,營造出濃濃的幽冷寂寥的氣氛。</span></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">  </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">寒山隱居寒巖時,還未入佛門,他與國清寺和尚拾得交好,后同赴姑蘇城外“妙利普明塔院”,寒山受戒與拾得共同主持佛事。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">后拾得東渡日本建“拾得寺”,寒山才將寺院更名“寒山寺”,“姑蘇城外寒山寺”享譽中外。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">后世關于寒山拾得的傳說神奇唯美,他們就是傳統(tǒng)文化中的“和合二仙”。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?</span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:22px;">二. 齊己:“一字之師”</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:22px;">?</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">齊己:晚唐詩僧,湖南寧鄉(xiāng)人,俗名胡得生,自小家境貧困,6歲開始為寺廟放牛,常一邊放牛,一邊學習作詩,并用竹枝寫在牛背上,詩句語出天然,得眾僧喜愛。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">后齊己拜荊南宗教領袖仰山大師慧寂為師傅,法號為齊己。晚年自號衡岳沙門。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"><span class="ql-cursor">?</span></span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">  </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 《早梅》 詩僧 齊己</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">萬木凍欲折,孤根暖獨回。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">前村深雪里,昨夜一枝開。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">風遞幽香出,禽窺素艷來。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">明年如應律,先發(fā)望春臺。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?(齊己初稿為昨夜</span><u style="font-size:22px;">數(shù)</u><span style="font-size:22px;">枝開)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"><span class="ql-cursor">?</span></span></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">萬木畏寒凍枯竭,唯有梅根蘊暖機。前村深雪夜,獨綻一枝梅,鳥兒覓香窺新芳。來年捷登望春臺,獨賞第一梅。?</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 齊己云游中曾將此詩呈于大詩人 鄭谷求教 ,谷 云:數(shù)枝不早了,把“數(shù)”更改為“一”即好?。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">齊己聽了,驚喜地叫道:“改得太好了!” 恭恭敬敬地向鄭谷拜謝。?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">? 此后鄭谷為齊己“一字之師”的佳話流傳。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?</span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">齊己皈依佛門,卻鐘情吟詠,為唐末著名詩僧中成就最卓著者。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">齊己96歲在江陵圓寂。《全唐詩》留800首,另有《白蓮集》傳世。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"><span class="ql-cursor">?</span></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?</span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:22px;"> 三. “藜杖扶我過橋東”</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">志南,宋代詩僧,志南為法號,姓氏、生卒不詳。善詩文。</span></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 《絕句》南宋 詩僧</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 志南</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 古木陰中系短篷,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 藜杖扶我過橋東。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">? 沾衣欲濕杏花雨,?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 吹面不寒楊柳風。?</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"><span class="ql-cursor">?</span></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">老樹蔭中拴蓬船,扶著藜杖過到橋東,乘舟、步行覽春景,神清氣爽游興濃。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">二月杏花細雨,沾衣似濕未濕,雨潤杏花添紅暈。楊柳風拂面,舒適不覺寒 ,新柳增翠起翩翩。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">風趣的老僧將藜杖人格化, 視它為一位可以依賴的游伴,默默無言相扶前行,親切感、安全感, 使這位老僧的游興大增。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?</span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">志南以這短短一首詩中,對早春二月的細膩感受和真切描寫,把自己的名字載入了宋代詩卷。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">據(jù)傳志南留世詩僅三首。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"><span class="ql-cursor">?</span></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="font-size:22px; color:rgb(255, 138, 0);">五. 記得年時沽酒那人家? </b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">仲殊:北宋僧人、詞人。本名張揮,仲殊為其法號。年輕時游蕩不羈,險些被妻子毒死,后棄家為僧,先后寓居蘇州承天寺、杭州寶月寺。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">仲殊曾舉進士,是一位才華橫溢的詞人,為大宋留下了許多膾炙人口的佳作。他與蘇軾往來甚厚。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"><span class="ql-cursor">?</span></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?</span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 《南柯子·憶舊》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 北宋詞僧 仲殊</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">十里青山遠,潮平路帶沙。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">數(shù)聲啼鳥怨年華,又是凄涼時候在天涯。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">白露收殘月,清風散曉霞。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">綠楊堤畔問荷花:記得年時沽酒那人家?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?</span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">江潮落去,一個云游四方的僧人走在潮濕的沙路上。遠處青山綿延遙迢,幾聲鳥啼似哀怨年華的流逝,棄家僧人悲涼孤行游走天涯。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">一個舒爽的秋日之晨,僧人游走在楊柳堤岸處,微風送來荷香,尋香望去,碧池中一株荷花亭亭玉立 。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"><span class="ql-cursor">?</span></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">賞荷觀景怡然,僧人突覺此地似曾來過?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">憶起:那年,此地,相同的時節(jié),我曾乘著酒意來觀賞過此荷花。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">驚喜、感嘆涌上心頭,五味雜陳問荷花:“荷花??!你還記得那年、那個買酒喝的醉漢么?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?</span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?俗僧、詞人仲殊大師不寫佛,不論禪,蘇軾說他 "胸中無一毫法事" ,出家只是為了活出一種自由,一種灑脫。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">仲殊留詞七十多首,多婉約風,為詞僧之首。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">詩僧文化是中華詩詞盛壇上的一朵奇葩。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">賈島早年也是僧人,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:22px;">請問:賈島還俗前的法號叫什么?</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:22px;">?</span></p>