<p class="ql-block"><b style="font-size:15px; color:rgb(1, 1, 1);">《陋室銘》是唐代詩人劉禹錫所創(chuàng)作的一篇托物言志駢體銘文。全文短短八十一字,作者借贊美陋室抒寫自己志行高潔,安貧樂道,不與世俗同流合污的意趣。文章層次明晰,先以山水起興,點出“斯是陋室,惟吾德馨”的主旨,接著從室外景、室內人、室中事方面著筆,渲染陋室不陋的高雅境界,并引古代俊彥之居,古代圣人之言強化文意,以反問作結,余韻悠長。</b></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">陋室銘</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:15px;">唐.劉錫禹</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><b>山不在高,有仙則名。水不在深,有龍則靈。斯是陋室,惟吾德馨。苔痕上階綠,草色入簾青。談笑有鴻儒,往來無白丁??梢哉{素琴,閱金經(jīng)。無絲竹之亂耳,無案牘之勞形。南陽諸葛廬,西蜀子云亭??鬃釉疲骸昂温??”</b></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:20px;">譯文</b></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">山不在高,有仙則名。水不在深,有龍則靈。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">山不一定要高,有仙人(居住)就有名。水不一定要深,有龍(居住)就顯得神異。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">斯是陋室,惟吾德馨。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">這是簡陋的屋含,只因我(住屋的人)的品德好(就不感到簡陋了)。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">苔痕上階綠,草色入簾青。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">苔痕蔓延到臺階上,使臺階都綠了,草色映入竹簾,使室內染上青色。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">談笑有鴻儒,往來無白丁。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">說說笑笑的都是博學的人,來來往往的沒有平民。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">可以調素琴,閱金經(jīng)。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">可以彈奏不加裝飾的古琴,瀏覽珍貴的佛經(jīng)。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">無絲竹之亂耳,無案牘之勞形。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">沒有世俗的樂曲擾亂心境,沒有官府公文勞神傷身。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">南陽諸葛廬,西蜀子云亭。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">(它好比)請葛亮隱居南陽住的草廬,揚子云在西蜀的屋舍。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">孔子云:何陋之有?</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">孔子說:有什么簡陋的呢?</p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:15px;">《陋室銘》</b></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:15px;">是一篇托物言志的銘文。文章表現(xiàn)了作者不與世俗同流合污,潔身自好、不慕名利的生活態(tài)度。表達了作者高潔傲岸的情操,流露出作者安貧樂道的隱逸情趣。它單純、簡練、清新像一首精粹的詩,充滿了哲理和情韻。</b></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:15px;">文章開篇以山水起興,山可以不用高,水可以不在深,只要有了仙龍就可以出名,那么居所雖然簡陋,但卻因主人的有“德”而“馨”,也就是陋室因有道德品質高尚的人存在當然也能出名,聲名遠播,刻金石以記之。</b></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:15px;">“斯是陋室,唯吾德馨”,由山水仙龍入題,作者筆鋒一轉,直接切入了主題,看引論鋪下了基礎。也點出了陋室不陋的原因,其原因是德馨二字。</b></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:15px;">在此點看出,作者寫此隨筆是經(jīng)過反復思考的,絕對不是一時的靈感沖動。絕句可以是靈光乍現(xiàn),而連接無暇卻是平時的功底積累和反復推敲了。四到七句刁難下祭出此文,并將其刻于石上,具有很強烈的針鋒相對的性質。</b></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:15px;">結尾用圣人肯定的操守來規(guī)范要求自己,也許就是劉禹錫對自己的道德品質的最高要求。這樣的結句,不說其中的內容是何種意思,但結合題意,卻是妙手天成。</b></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">尺寸:12*33</span></p>