<p class="ql-block">《蜀道難》(唐)李白 </p><p class="ql-block">噫吁嚱,危乎高哉!</p><p class="ql-block">蜀道之難,難于上青天!</p><p class="ql-block">蠶叢及魚鳧,開國何茫然!</p><p class="ql-block">爾來四萬八千歲,不與秦塞通人煙。</p><p class="ql-block">西當(dāng)太白有鳥道,可以橫絕峨眉巔。</p><p class="ql-block">地崩山摧壯士死,然后天梯石棧相鉤連。</p><p class="ql-block">上有六龍回日之高標(biāo),下有沖波逆折之回川。</p><p class="ql-block">黃鶴之飛尚不得過,猿猱欲度愁攀援。</p><p class="ql-block">青泥何盤盤,百步九折縈巖巒。</p><p class="ql-block">捫參歷井仰脅息,以手撫膺坐長(zhǎng)嘆。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">問君西游何時(shí)還?畏途巉巖不可攀。</p><p class="ql-block">但見悲鳥號(hào)古木,雄飛雌從繞林間。</p><p class="ql-block">又聞子規(guī)啼夜月,愁空山。</p><p class="ql-block">蜀道之難,難于上青天,使人聽此凋朱顏!</p><p class="ql-block">連峰去天不盈尺,枯松倒掛倚絕壁。</p><p class="ql-block">飛湍瀑流爭(zhēng)喧豗,砯崖轉(zhuǎn)石萬壑雷。</p><p class="ql-block">其險(xiǎn)也如此,嗟爾遠(yuǎn)道之人胡為乎來哉!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">劍閣崢嶸而崔嵬,一夫當(dāng)關(guān),萬夫莫開。</p><p class="ql-block">所守或匪親,化為狼與豺。</p><p class="ql-block">朝避猛虎,夕避長(zhǎng)蛇,磨牙吮血,殺人如麻。</p><p class="ql-block">錦城雖云樂,不如早還家。</p><p class="ql-block">蜀道之難,難于上青天,側(cè)身西望長(zhǎng)咨嗟!</p>