<p class="ql-block"> 《清平調(diào)》李白 唐</p><p class="ql-block">名花傾國兩相歡,長得君王帶笑看。</p><p class="ql-block">解釋春風無限恨,沉香亭北倚欄干。</p> <p class="ql-block"> 《賞牡丹》劉禹錫 唐</p><p class="ql-block">庭前芍藥妖無格,池上芙蕖凈少情。</p><p class="ql-block">惟有牡丹真國色,開花時節(jié)動京城。</p> <p class="ql-block"> 《紅牡丹》 王維 唐</p><p class="ql-block">綠艷閑且靜,紅衣淺復(fù)深。</p><p class="ql-block">花心愁欲斷,春色豈知心。</p> <p class="ql-block"> 《賞牡丹一首》 劉禹錫 唐</p><p class="ql-block">庭前芍藥妖無格, 池上芙蕖凈少情。</p><p class="ql-block">惟有牡丹真國色, 花開時節(jié)動京城。</p> <p class="ql-block"> 牡丹詩</p><p class="ql-block"> 唐 徐凝</p><p class="ql-block"> 何人不愛牡丹花,占斷城中好物華。</p><p class="ql-block"> 穎是洛川神女作,千嬌萬態(tài)破朝霞。</p> <p class="ql-block"> 《牡丹》李商隱 唐</p><p class="ql-block">錦幃初卷衛(wèi)夫人,繡被猶堆越鄂君。</p><p class="ql-block">垂手亂翻雕玉佩,折腰爭舞郁金裙。</p><p class="ql-block">石家蠟燭何曾剪,荀令香爐可待熏。</p><p class="ql-block">我是夢中傳彩筆,欲書花葉寄朝云。</p> <p class="ql-block">《尚書座上賦牡丹花得輕字韻,其花》</p><p class="ql-block">流蘇凝作瑞華精,仙閣開時麗日晴。</p><p class="ql-block">霜月冷銷銀燭焰,寶甌圓印彩云英。</p> <p class="ql-block">嬌含嫩臉春妝薄,紅蘸香綃艷色輕。</p><p class="ql-block">早晚有人天上去,寄他將贈董雙成。</p> <p class="ql-block"> 邵雍《牡丹吟》</p><p class="ql-block">牡丹花品冠群芳,況是其間更有王。</p><p class="ql-block">四色變而成百色,百般顏色百般香。</p> <p class="ql-block"> 《玉樓春·三月牡丹呈艷態(tài)》</p><p class="ql-block"> 杜安世</p><p class="ql-block">三月牡丹呈艷態(tài)。壯觀人間春世界。</p><p class="ql-block">鮫綃玉檻作扃櫳,淹雅洞中王母隊。</p> <p class="ql-block"> 唯有牡丹真國色 花開時節(jié)動京城</p> <p class="ql-block"><i> 士 明 攝 影</i></p>