欧美精品久久性爱|玖玖资源站365|亚洲精品福利无码|超碰97成人人人|超碰在线社区呦呦|亚洲人成社区|亚州欧美国产综合|激情网站丁香花亚洲免费分钟国产|97成人在线视频免费观|亚洲丝袜婷婷

人間最美四月天,桃紅柳綠伴春艷。洛陽(yáng)牡丹甲天下,綿延十里洛城艷。(五)

南天一劍

<p class="ql-block">牡丹自古以來(lái)有“花王”的美譽(yù),它雍容華貴,大方艷美,堪稱(chēng)傾國(guó)傾城,自古以來(lái),便受到了世人的無(wú)盡喜愛(ài)與推崇,文人墨客也紛紛為它吟誦,不吝贊美之詞?,F(xiàn)在有很多攝影人,更是毫不吝嗇相機(jī)快門(mén),充分利用這天賜良機(jī)。</p> <p class="ql-block">愛(ài)牡丹,賞牡丹,畫(huà)牡丹,唱牡丹,拍牡丹,舞牡丹。更是成為了時(shí)下的一股潮流。</p><p class="ql-block"><b style="font-size:18px;">庭前芍藥妖無(wú)格,</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:18px;">池上芙渠凈少情。</b></p><p class="ql-block"><b>唯有牡丹真國(guó)色,</b></p><p class="ql-block"><b><span class="ql-cursor">?</span>花開(kāi)時(shí)節(jié)動(dòng)京城。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:22px; color:rgb(255, 138, 0);">——唐·劉禹錫《賞牡丹》</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:18px;">何人不愛(ài)牡丹花,</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:18px;">占斷城中好物華。</b></p><p class="ql-block"><b>疑是洛川神女作,</b></p><p class="ql-block"><b>?千嬌萬(wàn)態(tài)破朝霞。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px; color:rgb(255, 138, 0);">——唐·徐凝《牡丹》</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px; color:rgb(1, 1, 1);">有誰(shuí)會(huì)不愛(ài)牡丹花呢?滿(mǎn)城皆是繁花,占盡春光,再也沒(méi)有比它更美的了。人們醉心觀賞,流連不去,他疑心這是洛川的仙子所造出來(lái)的,美不勝收啊。牡丹千姿百態(tài),色彩鮮妍,就像是破曉時(shí)分,變幻萬(wàn)千,瑰麗多姿的朝霞,實(shí)在是太炫目了。</span></p> <p class="ql-block">國(guó)色朝酣酒,天香夜染衣。</p><p class="ql-block">丹景春醉容,明月問(wèn)歸期。</p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px; color:rgb(255, 138, 0);">——唐·李正封《賞牡丹》</b></p><p class="ql-block">牡丹花開(kāi)得如火如荼,人們從早晨便開(kāi)始相聚,在花間飲酒作樂(lè),不知不覺(jué)夜幕降臨,連衣裳上也沾染著牡丹的香氣。滿(mǎn)園牡丹令人沉醉,不分白晝夜晚,只想時(shí)光走得慢些。明月啊,不要問(wèn)什么時(shí)候回去,人們舍不得離開(kāi)啊。</p><p class="ql-block">盛放的牡丹明艷無(wú)比,而將綻未綻的牡丹,更添了些含羞答答的</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:18px;">畫(huà)堂簾卷張清宴,</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:18px;">含香帶霧情無(wú)限。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:18px;">春風(fēng)愛(ài)惜未放開(kāi),</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:18px;"><span class="ql-cursor">?</span>柘枝鼓振紅英綻。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:22px;">——唐·鄭谷《牡丹》</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">畫(huà)堂卷起了簾子,準(zhǔn)備好宴會(huì),香氣輕散,淡霧飄飄,這宴會(huì)的主角是誰(shuí)呢?請(qǐng)看那里,春風(fēng)是如此地溫柔,輕輕地拂過(guò),而牡丹花苞飽滿(mǎn),悄然裂開(kāi),露出了紅艷的花瓣,已經(jīng)流露出迷人的氣息。人們?cè)O(shè)宴而觀,而接下來(lái),也許還有更多的宴會(huì),因?yàn)槟档ひ惶毂纫惶扉_(kāi)得熱鬧了。</p> <p class="ql-block">牡丹為花王,卻開(kāi)于暮春,不是為了與百花爭(zhēng)艷,更好像是為了留住春天,讓春天走得更慢些。</p><p class="ql-block"><b style="font-size:18px;">偶然相遇人間世,</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:18px;">合在增城阿姥家。</b></p><p class="ql-block"><b>有此傾城好顏色,</b></p><p class="ql-block"><b>?天教晚發(fā)賽諸花。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:22px;">——唐·劉禹錫《思黯南墅賞牡丹》</b></p><p class="ql-block">在增城阿姥家,偶然遇到了艷麗的牡丹,令詩(shī)人大飽眼福,發(fā)出感慨,有如此傾世的好顏色,一定是上天故意安排,讓它晚些開(kāi)花,這個(gè)春天也就圓滿(mǎn)了。就算是晚開(kāi),它依然是艷冠群芳啊。</p><p class="ql-block">暮春時(shí)節(jié),春光漸稀,牡丹的開(kāi)放,卻點(diǎn)亮了整個(gè)世界,又有什么不滿(mǎn)意的呢?</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:22px; color:rgb(255, 138, 0);">《白牡丹》</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:18px;">唐:裴士淹</b></p><p class="ql-block">長(zhǎng)安年少惜春殘,</p><p class="ql-block">爭(zhēng)認(rèn)慈恩紫牡丹。</p><p class="ql-block">別有玉盤(pán)承露冷,</p><p class="ql-block">無(wú)人起就月中看。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><b>滿(mǎn)樹(shù)牡丹相次紅,</b></p><p class="ql-block"><b><span class="ql-cursor">?</span>客來(lái)不放酒盃空。</b></p><p class="ql-block"><b>三分春色二分去,</b></p><p class="ql-block"><b>一處風(fēng)光是處同。</b></p><p class="ql-block"><b>柳絮打殘連夜雨,</b></p><p class="ql-block"><b>桃花飛落五更風(fēng)。</b></p><p class="ql-block"><b>與君飲到如泥醉,</b></p><p class="ql-block"><b>我欲明朝杖屨東。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:22px;">——宋·白玉蟾《快軒書(shū)懷》</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">滿(mǎn)樹(shù)的牡丹花次第開(kāi)放,紅艷動(dòng)人,剛好有客人來(lái),一起飲酒,不能讓酒杯空著??创禾煲堰^(guò)去大半,每一處的風(fēng)光都沒(méi)什么不同,連夜的風(fēng)雨摧折了柳絮,墜落了桃花,一片殘損的暮春之景。好在,牡丹花開(kāi)得正好,與客人開(kāi)懷大飲,哪怕酩酊大醉。明天早晨,詩(shī)人還要拄著拐杖,來(lái)繼續(xù)欣賞呢!有花,有酒,有朋友,多好的春光!</p> <p class="ql-block">牡丹花也會(huì)有凋落之時(shí),這代表春天真的要離開(kāi)了,人們的戀戀不舍,既是為牡丹,也是為春天。</p><p class="ql-block"><b>惆悵階前紅牡丹,</b></p><p class="ql-block"><b>晚來(lái)唯有兩枝殘。</b></p><p class="ql-block"><b>明朝風(fēng)起應(yīng)吹盡,</b></p><p class="ql-block"><b>?夜惜衰紅把火看。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:22px; color:rgb(255, 138, 0);">——唐·白居易《惜牡丹花二首·其一》</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">令詩(shī)人感到惆悵的是,階前往日開(kāi)得熱鬧的紅牡丹,如今卻只有兩枝殘花了。一想到明天清晨的風(fēng),應(yīng)該會(huì)將它徹底吹落,詩(shī)人萬(wàn)分不舍和憐惜。他點(diǎn)起了火把,在夜色里照著這兩朵殘紅,獨(dú)自賞看。好花不常在,可是他想多陪陪它們,想讓春天多留一會(huì)兒,花開(kāi)花落是自然規(guī)律,可是珍惜每一刻的花開(kāi),也是生活里的美好和快樂(lè)。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">牡丹,以其鮮妍的色彩,繁復(fù)的花瓣,端雅的儀態(tài),在百花聲勢(shì)漸衰的時(shí)節(jié),轟轟烈烈地綻放,驚艷了整個(gè)世界,也讓春天的繁華達(dá)到了巔峰。從古至今,它“花王”的位置無(wú)可替代,一花,即是春天的半壁江山!</p> <p class="ql-block">唯有牡丹真國(guó)色是劉禹錫的詩(shī),出處《賞牡丹》是唐代文學(xué)家劉禹錫創(chuàng)作的一首托物詠懷詩(shī)。</p><p class="ql-block"><b>庭前芍藥妖無(wú)格,</b></p><p class="ql-block"><b>池上芙蕖凈少情。</b></p><p class="ql-block"><b> 唯有牡丹真國(guó)色,</b></p><p class="ql-block"><b>花開(kāi)時(shí)節(jié)動(dòng)京城。</b></p><p class="ql-block">譯文:庭院中的芍藥花艷麗雖艷麗,但格調(diào)不高;池面上的荷花明凈倒是明凈,卻缺少熱情。只有牡丹花才是真正的國(guó)色,是最美的花,當(dāng)它開(kāi)花的時(shí)候,其盛況轟動(dòng)了整個(gè)京城。</p> <p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:22px;">牡丹:</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">落盡殘紅始吐芳,</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">?佳名喚作百花王。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">競(jìng)夸天下無(wú)雙艷,</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">獨(dú)立人間第一香。</b></p><p class="ql-block">暮春時(shí)節(jié),牡丹花開(kāi),冠絕群芳,綻放出最美的春日。牡丹是中國(guó)特有的木本名貴花卉,和芍藥是近親。別看牡丹現(xiàn)在名氣大,但在古時(shí),牡丹是依附芍藥出道的。秦以前牡丹和芍藥不分,統(tǒng)稱(chēng)為芍藥;到了秦漢時(shí)期,人們開(kāi)始把牡丹稱(chēng)作“木芍藥”。晉代的崔豹在《古今注》里說(shuō),“芍藥有二種,有草芍藥,有木芍藥。木者花大而色深,俗呼為牡丹。”牡丹意為丹花之牡。“牡”在生物中指雄性,這里是說(shuō)這種植物可以無(wú)性繁殖,老植株產(chǎn)生新植株;而“丹”則是指牡丹花多為紅色。李時(shí)珍在《本草綱目》中解釋?zhuān)骸半m結(jié)籽而根上生苗,故謂之牡,其花紅色,故謂丹”。</p> <p class="ql-block">  中國(guó)從東晉就開(kāi)始栽培觀賞牡丹,謝靈運(yùn)在《游名山記》中就說(shuō)“永嘉水際竹間多牡丹”。但牡丹真正進(jìn)入大眾的視野,還要從唐朝說(shuō)起。野史記載女皇武則天曾在嚴(yán)冬令百花開(kāi)放,唯獨(dú)牡丹不開(kāi),于是她怒而將牡丹從長(zhǎng)安貶至洛陽(yáng)。真相恰恰相反,武則天家鄉(xiāng)西河出產(chǎn)牡丹,是她首度將家鄉(xiāng)的牡丹移栽到了洛陽(yáng)的上苑,從此牡丹開(kāi)始在宮中流行。《全唐詩(shī)》中還收錄了武則天所做的《臘月宣詔幸上苑》,“明朝游上苑,火急報(bào)春知。花須連夜發(fā),莫待曉風(fēng)吹?!贝嗽?shī)把女皇的霸氣顯露無(wú)遺,也許人們就是由此演繹出上面的故事。</p> <p class="ql-block">武則天首度栽種牡丹后,這種名不見(jiàn)經(jīng)傳的花卉便在唐朝流傳開(kāi)來(lái),名傾朝野,被推舉為花中至尊,為詩(shī)人爭(zhēng)相歌詠。初唐詩(shī)人李正封的殘句“國(guó)色朝酣酒,天香染夜衣”,含蓄典雅,對(duì)仗工整,非“國(guó)色天香”不足以形容牡丹超凡姿容。“何人不愛(ài)牡丹花,占斷城中好物華。疑是洛川神女作,千嬌萬(wàn)態(tài)破朝霞?!?詩(shī)人徐凝以洛神比喻牡丹,寫(xiě)出牡丹花的仙氣神韻。“庭前芍藥妖無(wú)格,池上芙蕖凈少情。唯有牡丹真國(guó)色,花開(kāi)時(shí)節(jié)動(dòng)京城?!眲⒂礤a用兩種絕色花卉烘托牡丹,“唯”“動(dòng)”二字把牡丹的王者之美和京城眾人爭(zhēng)相觀賞牡丹的盛況生動(dòng)地呈現(xiàn)在人們眼前。</p> <p class="ql-block">到了北宋,賞玩牡丹之風(fēng)更勝。宮中暮春會(huì)舉辦“賞花釣魚(yú)宴”;民間有洛陽(yáng)萬(wàn)花會(huì)、彭州牡丹會(huì)、陳州牡丹會(huì)等賞花盛會(huì)?!叭ツ甏阂褂位ㄊ?,今日重來(lái)事宛然。列肆千燈爭(zhēng)閃爍,長(zhǎng)廊萬(wàn)蕊斗鮮妍。交馳翠幰新羅綺,迎獻(xiàn)芳樽細(xì)管弦。人道洛陽(yáng)為樂(lè)國(guó),醉歸恍若夢(mèng)鈞天。”文博彥的《游花市示元珍》所描繪的就是洛陽(yáng)花市之盛,寫(xiě)出一國(guó)宰輔沉醉于盛世樂(lè)國(guó)的興奮與愜意。</p> <p class="ql-block">宋代的洛陽(yáng)已成為牡丹之都,很多詩(shī)人歌詠的牡丹均特指洛陽(yáng)牡丹。司馬光說(shuō)“洛邑牡丹天下最”,張岷《洛陽(yáng)觀花》說(shuō)“平生自是愛(ài)花人,到處尋芳不遇真。祗道人間無(wú)正色,今朝初見(jiàn)洛陽(yáng)春?!痹谠?shī)人眼中,牡丹是洛陽(yáng)春的代名詞。洛陽(yáng)詩(shī)人邵雍更以《洛陽(yáng)春》為題,“洛陽(yáng)人慣見(jiàn)奇葩,桃李花開(kāi)未當(dāng)花。須是牡丹花盛發(fā),滿(mǎn)城方始樂(lè)無(wú)涯?!痹诼尻?yáng)人眼中,牡丹才是值得觀賞的“人間正色”。</p> <p class="ql-block">牡丹是中國(guó)古代花鳥(niǎo)畫(huà)的重要題材。最早可見(jiàn)于東晉顧愷之的《洛陽(yáng)神圖賦卷》,幾叢牡丹在洛水之濱隨風(fēng)搖曳,見(jiàn)證了曹植與洛神的相遇。</p><p class="ql-block">唐代宮廷畫(huà)師邊鸞開(kāi)折枝牡丹先河,“花色紅淡,邑雨疏風(fēng),光彩艷發(fā)”,宋代皇宮還珍藏過(guò)他三幅的牡丹畫(huà),可惜現(xiàn)已遺失。周舫的《簪花仕女》圖中,牡丹既是庭前觀賞的植物,也是仕女頭上的簪花,衣服上的圖案,無(wú)不大氣雍容。</p> <p class="ql-block"><b>曉看牡丹呈彭仲莊</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:22px;">朝代:宋朝|作者:楊萬(wàn)里</b></p><p class="ql-block">牡丹新植舊來(lái)無(wú),</p><p class="ql-block">早起看花花更蘇。</p><p class="ql-block">晴翠滿(mǎn)空天政曉,</p><p class="ql-block">暖紅烝霧汗成珠。</p><p class="ql-block">絕憐嫩日偏催老,</p><p class="ql-block">猶喜輕寒為給扶。</p><p class="ql-block">來(lái)歲一株應(yīng)百朵,</p><p class="ql-block">只今紫箏繞根須。</p> <p class="ql-block"><b>《牡丹》</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:22px;">唐·李商隱</b></p><p class="ql-block">錦幃初卷衛(wèi)夫人,</p><p class="ql-block">繡被猶堆越鄂君。</p><p class="ql-block">垂手亂翻雕玉佩,</p><p class="ql-block">折腰爭(zhēng)舞郁金裙。</p><p class="ql-block">石家蠟燭何曾剪,</p><p class="ql-block">荀令香爐可待熏。</p><p class="ql-block">我是夢(mèng)中傳彩筆,</p><p class="ql-block">欲書(shū)花葉寄朝云。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">李商隱用牡丹比作美人,借牡丹抒發(fā)對(duì)意中人的愛(ài)慕之情。</p><p class="ql-block">這首詩(shī)借衛(wèi)夫人、越人、貴家舞伎、石家燃燭、荀令香爐等故事描寫(xiě)牡丹花葉的風(fēng)姿綽約、艷麗色彩和馥郁香味,使牡丹的情態(tài)畢現(xiàn)。明寫(xiě)牡丹,暗頌佳人,一實(shí)一虛,別具一格,令人回味無(wú)窮。</p> <p class="ql-block">寫(xiě)白牡丹最好的一首詩(shī),是唐朝王貞白寫(xiě)的:(白牡丹)</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="font-size:22px; color:rgb(255, 138, 0);">《白牡丹》</b></p><p class="ql-block"><b> 唐 王貞白</b></p><p class="ql-block">谷雨洗纖素,裁為白牡丹。</p><p class="ql-block">異香開(kāi)玉合,輕粉泥銀盤(pán)。</p><p class="ql-block">曉貯露華濕,宵傾月魄寒。</p><p class="ql-block">家人淡妝罷,無(wú)語(yǔ)倚朱欄。</p> <p class="ql-block">年來(lái)春事不相關(guān),</p><p class="ql-block">一笑除非醉里拚。</p><p class="ql-block">未信花枝憎白發(fā),</p><p class="ql-block">且隨月色傍朱欄。</p><p class="ql-block">他時(shí)拜賜猶能記,</p><p class="ql-block">此夜傷心更忍看。</p><p class="ql-block">姚魏風(fēng)流渾謾與,</p><p class="ql-block">坐來(lái)雙淚落金盤(pán)。</p><p class="ql-block"><b>《和魏都大牡丹》</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:22px;">宋-袁甫</b></p> <p class="ql-block">極目風(fēng)沙姚魏家,</p><p class="ql-block">耳邊忍聽(tīng)后庭花。</p><p class="ql-block">誰(shuí)能把家前黃醉,</p><p class="ql-block">添得臨風(fēng)感歲華。</p><p class="ql-block"><b>謝惠牡丹</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:22px;">宋-許及之</b></p> <p class="ql-block">未嘆春光去有涯,</p><p class="ql-block">詩(shī)翁時(shí)為送名葩。</p><p class="ql-block">娼條冶葉從過(guò)眼,</p><p class="ql-block">魏紫姚黃始是花。</p><p class="ql-block">洗滌壺瓶晨井水,</p><p class="ql-block">護(hù)持風(fēng)雨夜窗紗。</p><p class="ql-block">十眉已覺(jué)成羞澀,</p><p class="ql-block">且向樽前領(lǐng)物華。</p><p class="ql-block"><b>酬寒泉牡丹</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:22px;">宋-釋居簡(jiǎn)</b></p> <p class="ql-block">夢(mèng)里華胥失玉京,</p><p class="ql-block">小闌春事自升平。</p><p class="ql-block">只緣造物偏留意,</p><p class="ql-block">須信凡花浪得名。</p><p class="ql-block">蜀錦浪淘添色重,</p><p class="ql-block">御爐風(fēng)細(xì)覺(jué)香清。</p><p class="ql-block">金刀一剪腸堪斷,</p><p class="ql-block">綠鬢劉郎半白生。</p><p class="ql-block"><b>題牡丹圖</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:22px;">明-伍瑞隆</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:22px;">《牡丹》</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:20px;">清-安揚(yáng)名</b></p><p class="ql-block">艷色妝何異,名花品不同。</p><p class="ql-block">白憐明月下,春醉玉樓中。</p><p class="ql-block">衣染天香紫,脂留一捻紅。</p><p class="ql-block">都緣爭(zhēng)寵愛(ài),朵朵向東風(fēng)。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px; color:rgb(255, 138, 0);">國(guó)家牡丹園拍牡丹花</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px; color:rgb(255, 138, 0);"> 拍(牡丹花 二喬)有感</span></p><p class="ql-block"><b>一朵牡丹二色花,</b></p><p class="ql-block"><b>一深一淺綻芳華。</b></p><p class="ql-block"><b>瑤臺(tái)月下無(wú)雙艷,</b></p><p class="ql-block"><b>雍容爾雅二喬花。</b></p><p class="ql-block"><b>國(guó)色天香逞雄霸,</b></p><p class="ql-block"><b>盡顯絕代好風(fēng)華。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px; color:rgb(255, 138, 0);">——南天一劍</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">壬寅年三月十九日 </b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:22px;">綠牡丹</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:22px;">清-宋犖</b></p><p class="ql-block"><b>小院名葩絕代無(wú),</b></p><p class="ql-block"><b>雨馀新翠出叢孤。</b></p><p class="ql-block"><b>芳姿點(diǎn)染勞青帝,</b></p><p class="ql-block"><b>媚態(tài)依稀見(jiàn)綠珠。</b></p><p class="ql-block"><b>色借苔紋春自占,</b></p><p class="ql-block"><b>影分竹葉望來(lái)殊。</b></p><p class="ql-block"><b>徐熙好倩閨中黛,</b></p><p class="ql-block"><b><span class="ql-cursor">?</span>別寫(xiě)雕闌富貴圖。</b></p> <p class="ql-block">見(jiàn)說(shuō)姚家與魏家,</p><p class="ql-block">紫瓊黃玉剪紛葩。</p><p class="ql-block">亭亭貴重推名輩,</p><p class="ql-block">歲歲清明賞大花。</p><p class="ql-block">日褪曉晴連影好,</p><p class="ql-block">露添夜冷并枝斜。</p><p class="ql-block">一從婁舞霓裳遍,</p><p class="ql-block">憔悴春風(fēng)怨物華。</p><p class="ql-block"><b>紫牡丹</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:22px;">元-元好問(wèn)</b></p> <p class="ql-block">愛(ài)牡丹者非詩(shī)魔一人,唐代是牡丹的盛開(kāi)時(shí)期,唐代徐夤亦愛(ài)之如狂,反復(fù)吟詠,曰:</p><p class="ql-block">其一</p><p class="ql-block"><b>蓓蕾抽開(kāi)素練囊,</b></p><p class="ql-block"><b>瓊葩薰出白龍香。</b></p><p class="ql-block"><b>裁分楚女朝云片,</b></p><p class="ql-block"><b>剪破姮娥夜月光。</b></p><p class="ql-block"><b>雪句豈須征柳絮,</b></p><p class="ql-block"><b>粉腮應(yīng)恨帖梅妝。</b></p><p class="ql-block"><b>檻邊幾笑東籬菊,</b></p><p class="ql-block"><b><span class="ql-cursor">?</span>冷折金風(fēng)待降霜。</b></p> <p class="ql-block">其二</p><p class="ql-block"><b>看遍花無(wú)勝此花,</b></p><p class="ql-block"><b>剪云披雪蘸丹砂。</b></p><p class="ql-block"><b>開(kāi)當(dāng)青律二三月,</b></p><p class="ql-block"><b>破卻長(zhǎng)安千萬(wàn)家。</b></p><p class="ql-block"><b>天縱秾華刳鄙吝,</b></p><p class="ql-block"><b>春教妖艷毒豪奢。</b></p><p class="ql-block"><b>不隨寒令同時(shí)放,</b></p><p class="ql-block"><b><span class="ql-cursor">?</span>倍種雙松與辟邪。</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:22px; color:rgb(255, 138, 0);">唐 · 劉禹錫《賞牡丹》</b></p><p class="ql-block">庭前芍藥妖無(wú)格,池上芙蕖凈少情。</p><p class="ql-block">唯有牡丹真國(guó)色,花開(kāi)時(shí)節(jié)動(dòng)京城。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">其三</p><p class="ql-block"><b>萬(wàn)萬(wàn)花中第一流,</b></p><p class="ql-block"><b>淺霞輕染嫩銀甌。</b></p><p class="ql-block"><b>能狂綺陌千金子,</b></p><p class="ql-block"><b>也惑朱門(mén)萬(wàn)戶(hù)侯。</b></p><p class="ql-block"><b>朝日照開(kāi)攜酒看,</b></p><p class="ql-block"><b>暮風(fēng)吹落繞欄收。</b></p><p class="ql-block"><b>詩(shī)書(shū)滿(mǎn)架塵埃撲,</b></p><p class="ql-block"><b><span class="ql-cursor">?</span>盡日無(wú)人略舉頭。</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:22px; color:rgb(255, 138, 0);">唐代吳融《紅白牡丹》詩(shī)曰:</b></p><p class="ql-block"><b>不必繁弦不必歌,</b></p><p class="ql-block"><b>情中相對(duì)更情多。</b></p><p class="ql-block"><b>殷鮮一半霞分綺,</b></p><p class="ql-block"><b>潔澈傍邊月飐波。</b></p><p class="ql-block"><b>看久愿成莊叟夢(mèng),</b></p><p class="ql-block"><b>惜留須待魯陽(yáng)戈。</b></p><p class="ql-block"><b>重來(lái)應(yīng)共今來(lái)別,</b></p><p class="ql-block"><b>?風(fēng)墮香殘襯綠莎。</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:22px; color:rgb(255, 138, 0);">黯南墅賞牡丹</b></p><p class="ql-block">劉禹錫 〔唐代〕</p><p class="ql-block">偶然相遇人間世,</p><p class="ql-block">合在增城阿姥家。</p><p class="ql-block">有此傾城好顏色,</p><p class="ql-block">天教晚發(fā)賽諸花</p><p class="ql-block">劉禹錫寫(xiě)過(guò)三首關(guān)于牡丹詩(shī),均很有特色。</p><p class="ql-block">五絕《渾侍中宅牡丹》,用白描手法,激賞、盛贊了牡丹花的碩大繁多。</p><p class="ql-block">七絕《賞牡丹》,用抑彼揚(yáng)此的手法,肯定了牡丹“真國(guó)色”的花界地位,真實(shí)地寫(xiě)出了當(dāng)年牡丹花盛開(kāi)能引起京城轟動(dòng)的“轟動(dòng)效應(yīng)”。</p><p class="ql-block">而這一首七絕《思黯南墅賞牡丹》,則運(yùn)用典故,寫(xiě)牡丹花艷壓群芳的美麗。</p><p class="ql-block">他于一次偶爾的機(jī)會(huì),在牛僧孺南墅中,初次見(jiàn)到牡丹花。</p><p class="ql-block">那一瞬間,就仿佛如同遇到了生命之中“貴人”,</p><p class="ql-block">在他的眼中,牡丹是日月精華的結(jié)晶,應(yīng)栽天上,今日人間相逢,恍惚浸入了仙境之中,跟前擬有靈光浮動(dòng)。</p><p class="ql-block">這么美麗的花,上天安排她生于晚春,定是教其晚發(fā)而集眾芳之長(zhǎng)。</p><p class="ql-block">大器晚成又何妨,走的是心酸了點(diǎn),崛起得是遲了些,但足夠穩(wěn)定,足夠踏實(shí),即便付出良多,同樣也能花開(kāi)嫣然。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:22px; color:rgb(255, 138, 0);">戲題牡丹</b></p><p class="ql-block">唐·韓愈</p><p class="ql-block">幸自同開(kāi)俱陰隱,</p><p class="ql-block">何須相倚斗輕盈。</p><p class="ql-block">陵晨并作新妝面,</p><p class="ql-block">對(duì)客偏含不語(yǔ)情。</p><p class="ql-block">雙燕無(wú)機(jī)還拂掠,</p><p class="ql-block">游蜂多思正經(jīng)營(yíng)。</p><p class="ql-block">長(zhǎng)年是事皆?huà)伇M,</p><p class="ql-block">今日欄邊暫眼明</p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px; color:rgb(255, 138, 0);">賞析</b></p><p class="ql-block">以花喻已的,除了李商隱,還有韓愈。</p><p class="ql-block">公元815年,四十八歲的</p><p class="ql-block">韓愈升任太子右庶子,逢牡丹花開(kāi),心情暢快。</p><p class="ql-block">他很慶幸自己能在牡丹花開(kāi)得枝葉俱茂之時(shí)看到這些牡丹,而花葉相襯也是剛好,花朵隱約依稀,它們也毋須互相依倚著爭(zhēng)奇斗艷,以輕盈相比。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">清晨到來(lái)時(shí)一朵朵花兒都像新妝的面龐一樣,對(duì)著賞花的賓客偏偏都含著羞怯不語(yǔ)的深情。</p><p class="ql-block">沒(méi)有心機(jī)的雙燕時(shí)時(shí)從花上掠過(guò),多情的游蜂卻正在花間盤(pán)旋采蜜。</p><p class="ql-block">而牡丹的盛開(kāi),也讓多年來(lái)懶于過(guò)問(wèn)世事的他禁不住眼光暫時(shí)明亮起來(lái)。</p><p class="ql-block">全詩(shī)對(duì)牡丹的形態(tài)、顏色雖無(wú)直接的描寫(xiě),但以擬人用法寫(xiě)牡丹的“俱陰隱”、“斗輕盈”、“新妝面”、“不語(yǔ)情”,卻比直接來(lái)描寫(xiě)牡丹更為形象生動(dòng)。</p> <p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:22px;">唐代羅隱《牡丹花》詩(shī)曰:</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>似共東風(fēng)別有因,</b></p><p class="ql-block"><b>絳羅高卷不勝春。</b></p><p class="ql-block"><b>若教解語(yǔ)解傾國(guó),</b></p><p class="ql-block"><b>任是無(wú)情也動(dòng)人。</b></p><p class="ql-block"><b>芍藥與君為近侍,</b></p><p class="ql-block"><b>芙蓉何處避芳?jí)m。</b></p><p class="ql-block"><b>可憐朝令功成后,</b></p><p class="ql-block"><b>辜負(fù)秾華過(guò)此身。</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="font-size:22px; color:rgb(255, 138, 0);">羅隱另一首為牡丹而做,曰:</b></p><p class="ql-block"><b>艷多煙重欲開(kāi)難,</b></p><p class="ql-block"><b>紅蕊當(dāng)心一抹擅。</b></p><p class="ql-block"><b>公子醉歸燈下見(jiàn),</b></p><p class="ql-block"><b>美人朝插鏡中看。</b></p><p class="ql-block"><b>當(dāng)庭始覺(jué)春風(fēng)貴,</b></p><p class="ql-block"><b>帶雨方知國(guó)色寒。</b></p><p class="ql-block"><b>日晚更將何所似,</b></p><p class="ql-block"><b>太真無(wú)力憑欄桿。</b></p> <p class="ql-block">嘆牡丹:韶華易逝,芳菲成煙,空留殘燭紅羅帳。</p><p class="ql-block">常言:花無(wú)百日紅。愈是鮮花著錦、烈火烹油,愈是難以長(zhǎng)久。縱使集蘅蕪之芳菲于一身,終抵不過(guò)歲月流沙,抵不過(guò)東君之步。四月,是牡丹的季節(jié),陌上紅塵,我曾經(jīng)來(lái)過(guò),可君未到,花已老,奈若何?我只能站在洛陽(yáng)冰冷的街衢,一個(gè)字“等”。</p><p class="ql-block"><b style="font-size:22px; color:rgb(255, 138, 0);">唐代詩(shī)人李賀一首《牡丹種曲》描寫(xiě)了牡丹成長(zhǎng)、怒放、向晚短暫的一生。曰:</b></p><p class="ql-block"><b>蓮枝未長(zhǎng)秦蘅老,</b></p><p class="ql-block"><b>走馬馱金斸春草。</b></p><p class="ql-block"><b>水灌香泥卻月盤(pán),</b></p><p class="ql-block"><b>一夜綠房迎白曉。</b></p><p class="ql-block"><b>美人醉語(yǔ)園中煙,</b></p><p class="ql-block"><b>晚華已散蝶又闌。</b></p><p class="ql-block"><b>梁王老去羅衣在,</b></p><p class="ql-block"><b>拂袖風(fēng)吹蜀國(guó)弦。</b></p><p class="ql-block"><b>歸霞帔拖蜀帳昏,</b></p><p class="ql-block"><b>嫣紅落粉罷承恩。</b></p><p class="ql-block"><b>檀郎謝女眠何處?</b></p><p class="ql-block"><b>?樓臺(tái)月明燕夜語(yǔ)。</b></p> <p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:22px;">唐代詩(shī)人白居易《惜牡丹花》</b></p><p class="ql-block">其一</p><p class="ql-block"><b>惆悵階前紅牡丹,</b></p><p class="ql-block"><b>晚來(lái)唯有兩枝殘。</b></p><p class="ql-block"><b>明朝風(fēng)起應(yīng)吹盡,</b></p><p class="ql-block"><b>夜惜衰紅把火看。</b></p><p class="ql-block">其二</p><p class="ql-block"><b>寂寞萎紅低向雨,</b></p><p class="ql-block"><b>離披破艷散隨風(fēng)。</b></p><p class="ql-block"><b>晴明落地猶惆悵,</b></p><p class="ql-block"><b>何況飄零泥土中。</b></p><p class="ql-block">2022年的牡丹花就此封鏡,相逢還需來(lái)年時(shí),期待2023的美麗相約!</p>