<p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">向響,網(wǎng)名蓼汀花溆,湖南溆浦人?,F(xiàn)存格律詩(shī)詞近六百余首,部分散見(jiàn)于各網(wǎng)絡(luò)平臺(tái)和地方紙質(zhì)刋物?,F(xiàn)為中華詩(shī)詞學(xué)會(huì)會(huì)員,省、市、縣詩(shī)詞協(xié)會(huì)會(huì)員。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">一、晚秋遣懷</span></p><p class="ql-block">自斟沉醉聽(tīng)烏啼,我嘆囊羞愧老妻。</p><p class="ql-block">學(xué)問(wèn)焉知經(jīng)世用,功名未濟(jì)笑才低。</p><p class="ql-block">風(fēng)扶楊柳枝憐影,雨打蒹葭雪①染泥。</p><p class="ql-block">倚枕黃梁莊蝶夢(mèng),無(wú)為恬淡亦堪迷。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">①雪:指晚秋蒹葭花,素白似雪,杜甫《蒹葭》:“……暫時(shí)花戴雪,幾處葉沉波……”,蒹和葭,極卑微的草根植物,寓卑謙。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">二、暮秋隨筆</span></p><p class="ql-block">徒讀父書(shū)①于世愁,平生際遇未堪謀。</p><p class="ql-block">何曾爭(zhēng)食寧雞鶩?猶自忘機(jī)比鷺鷗。②③</p><p class="ql-block">草芥披霜風(fēng)雨驟,落花逐水旦宵流。</p><p class="ql-block">無(wú)窮歲月催人老,滾滾紅塵鬢染秋。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">注解</p><p class="ql-block">①徒讀父書(shū):意思是比喻人只知死讀書(shū),不懂得運(yùn)用知識(shí),加以變通。出自《史記·廉頗藺相如列傳》“括徒能讀其父書(shū),不知合變也?!?lt;/p><p class="ql-block">②雞鶩爭(zhēng)食:比喻平庸的人。舊指小人互爭(zhēng)名利。出自戰(zhàn)國(guó)·楚·屈原《卜居》:“寧與黃鵠比翼乎?將與雞鶩爭(zhēng)食乎?”</p><p class="ql-block">③鷗鷺忘機(jī):指人無(wú)巧詐之心,異類(lèi)可以親近。比喻淡泊隱居,不以世事為懷。出處:戰(zhàn)國(guó)·鄭·列御寇《列子·黃帝》:“海上之人好漚鳥(niǎo)者,每旦之海上,從漚鳥(niǎo)游,漚鳥(niǎo)之至者百住而不止?!?lt;/p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">三、興飲</span></p><p class="ql-block">昨晚西江月,今宵虞美人。</p><p class="ql-block">傾壺斟玉液,圍桌笑天倫。</p><p class="ql-block">酩酊豪聲飲,迷離幻影頻。</p><p class="ql-block">疏狂非本意,血脈結(jié)諸親。</p><p class="ql-block">注:諸親戚生日聚會(huì),連續(xù)兩天上同一家餐廳,一個(gè)包廂曰西江月,另一個(gè)包廂曰虞美人。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">四、詠桂</span></p><p class="ql-block">細(xì)蕊黃金屑,清幽馥郁絕。</p><p class="ql-block">何愁秋露寒,堪與西風(fēng)別。</p><p class="ql-block">仙影伴蟾宮,凡身遮蟻穴。</p><p class="ql-block">任由天地間,盡顯雅和潔。</p><p class="ql-block">遮蟻穴:見(jiàn)宋?劉克莊《桂花》:“落金遮蟻穴,釀密滿(mǎn)蜂房”</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">五、火鍋</span></p><p class="ql-block">鍋里清江翻雪浪,眼前麻辣佐高湯。</p><p class="ql-block">圍爐涮肉牛腩嫩,舉箸調(diào)羹蔬菜香。</p><p class="ql-block">何嘆有無(wú)賒歲月,慣看濃淡煮炎涼。</p><p class="ql-block">心中塊壘隨杯盡,簾影秋燈幽夢(mèng)長(zhǎng)。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">六、傘</span></p><p class="ql-block">瘦骨青衣舉上頭,寒來(lái)暑往復(fù)何求。</p><p class="ql-block">抱拳不怕關(guān)肱①折,撐臂任憑風(fēng)雨稠。</p><p class="ql-block">物外陰晴催歲月,人間冷暖識(shí)春秋。</p><p class="ql-block">棄之墻角心寧?kù)o,能屈能伸解百愁。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">①關(guān)肱:本指關(guān)節(jié)和肱骨;這里喻傘</p><p class="ql-block">的節(jié)結(jié)和撐骨。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">七、秤</span></p><p class="ql-block">恭良商賈市無(wú)侵,輕重幾何由爾斟。</p><p class="ql-block">長(zhǎng)穗懸盤(pán)垂褐鐵,繁星勻木點(diǎn)砂金。</p><p class="ql-block">兩邊均等乾坤穩(wěn),一桿持平歲月沉。</p><p class="ql-block">縱使皆能稱(chēng)萬(wàn)物,終歸叵測(cè)是人心。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">八、理發(fā)偶感</span></p><p class="ql-block">端坐鏡前閑作思,自憐繾綣意游離。</p><p class="ql-block">雷霆推剪千軍掃,鋒刃剃刀幾縷垂。</p><p class="ql-block">何嘆蒼顏經(jīng)世老,忍看雪鬢不時(shí)悲。</p><p class="ql-block">蓬門(mén)竟日君毋笑,漫得浮杯醉染眉。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">九、減肥茶</span></p><p class="ql-block">俗世經(jīng)年大肚垂,健康指數(shù)莫成疑。</p><p class="ql-block">微甘明子①堪添果,袪濕冬瓜巧用皮。</p><p class="ql-block">荷葉刮脂歸腎血,山楂化積入肝脾。</p><p class="ql-block">同煎四味當(dāng)茶飲,吾自養(yǎng)生吾自宜。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">①明子:決明子。與冬瓜皮,荷葉,山楂泡茶喝。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">十、讀《史紀(jì)?項(xiàng)羽本紀(jì)》</span></p><p class="ql-block">楚歌垓下圍,血刎染余暉。</p><p class="ql-block">勝負(fù)由天定,行藏任鳥(niǎo)飛。</p><p class="ql-block">干戈沉社稷,蕭鼓斷宮闈。</p><p class="ql-block">末路英雄史,堪憐本紀(jì)歸。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 按:《史記》偉大之處就在于他獨(dú)到的見(jiàn)解,被譽(yù)為“史家之絕唱,無(wú)韻之離騷”,二十四史之首,是一部以記傳體為特點(diǎn)的官修正史,其史料性、文學(xué)性后世無(wú)法企及。要知道,司馬遷編《史記》,己是西漢好多年了,吃的是劉家飯,做的是漢朝官,他因替李陵辯護(hù),被漢武帝賜死罪,在獄中發(fā)出“人固有一死,或重于泰山、或輕于鴻毛”之感嘆,為了完成《史記》這部鴻篇巨制,忍辱負(fù)重,甘受宮刑(當(dāng)時(shí)漢朝法律:腐刑可替死罪),不偏不倚,公正客觀,具有極強(qiáng)的實(shí)錄精神和批判精神,同時(shí)愛(ài)憎分明,在他心目中:項(xiàng)羽貴為王胄,有號(hào)召力,視為正統(tǒng)(連陳勝吳廣揭竿而起也用“張楚”,即申張楚之意),劉邦一介平民,市井無(wú)賴(lài),聚眾斗毆,不過(guò)亭長(zhǎng);項(xiàng)羽勇武過(guò)人,消滅秦軍主力,自封西楚霸王,封劉邦為漢王,劉邦避實(shí)就虛,先攻咸陽(yáng),撿了一個(gè)便宜;項(xiàng)羽剛愎自重、耿直有余,劉邦狡黠詭詐,行為粗鄙,(當(dāng)眾洗腳,內(nèi)急用儒生的帽子隨手撒尿)。項(xiàng)羽不聽(tīng)勸諫、優(yōu)柔寡斷、生性殘暴,殺子?jì)搿⒎賹m殿三月不絕,劉邦從善如流、行事果斷、知人善用,入咸陽(yáng)、安黎民、封府庫(kù)秋毫無(wú)犯;項(xiàng)羽攻無(wú)不克、所向披靡,可偏偏輸了那么一次,劉邦屢戰(zhàn)屢敗,屢敗屢戰(zhàn),可偏偏贏了那么一次;(樂(lè)得劉邦后來(lái)常調(diào)侃:運(yùn)籌帷幄、決勝千里,我不如張良;安撫百姓、不斷糧道,我不如蕭何;攻無(wú)不克、戰(zhàn)無(wú)不勝;我不如韓信)。項(xiàng)羽是孤膽劍客、霸王別姬,英雄末路,劉邦是老謀深算、世故有余、坐擁天下。故太史公是同情項(xiàng)羽的,于是把不曾做皇帝的項(xiàng)羽也歸本紀(jì)。</p><p class="ql-block"><br></p>