<p class="ql-block">荷盡已無(wú)擎雨蓋 菊殘猶有傲霜枝</p><p class="ql-block">一年好景君須記 最是橙黃橘綠時(shí)</p><p class="ql-block"> ——宋代 蘇 軾</p> <p class="ql-block">世間花葉不相倫 花入金盆葉作塵</p><p class="ql-block">惟有綠荷紅菡菡 卷舒開合任天真</p><p class="ql-block">此花此葉常相映 翠減紅衰愁殺人</p><p class="ql-block"> —— 唐代 李商隱</p> <p class="ql-block">紅藕香殘玉簟秋 輕解羅裳 獨(dú)上蘭舟</p><p class="ql-block">云中誰(shuí)寄錦書來(lái) 雁字回時(shí) 月滿西樓</p><p class="ql-block">花自漂零水自流 一種相思 兩處閑愁</p><p class="ql-block">此情無(wú)計(jì)可消除 才下眉頭 卻上心頭</p><p class="ql-block"> —— 宋代 李清照</p> <p class="ql-block">竹塢無(wú)塵水楹清 相思迢遞隔重城</p><p class="ql-block">秋陰不散霜飛晚 留得枯荷聽(tīng)雨聲</p><p class="ql-block"> —— 唐代 李商隱</p> 秋荷