<p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">《蝶戀花》 </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">柳永</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">佇倚危樓風(fēng)細(xì)細(xì),望極春愁,黯黯生天際。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">草色煙光殘照里,無(wú)言誰(shuí)會(huì)憑欄意。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">擬把疏狂圖一醉,對(duì)酒當(dāng)歌,強(qiáng)樂還無(wú)味。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">衣帶漸寬終不悔,為伊消得人憔悴。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">點(diǎn)評(píng):</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">這首詩(shī)表達(dá)了對(duì)意中人的思念愛慕之情,全詩(shī)緊拓"春愁"即"相思",卻又遲遲不肯說破,直到最后一句,才使真象大白。詞在相思感情達(dá)到高峰的時(shí)候,戛然而止,激情回蕩,感染力更強(qiáng)。末句表達(dá)了一種鍥而不舍的堅(jiān)毅性格和執(zhí)著態(tài)度,因而廣為流傳。</span></p>